Rib and Sea

Κείμενο - Φωτογραφίες : Μπάμπης Κωνσταντάτος.

Από το παράθυρο του όμορφου καφέ «Ανεράδες» βλέπαμε τη βροχή να πέφτει πυκνή και σε χοντρές σταγόνες, οι οποίες σιγά-σιγά άρχισαν να παίρνουν σχήμα νιφάδας. «Σήκω να φύγουμε», είπα της Χριστίνας, γιατί σκέφτηκα ότι αν ο δρόμος καλυπτόταν από χιόνι θα ήταν πολύ δύσκολο να κατέβουμε την πολύ απότομη κατηφόρα από το Νεοχώρι μέχρι να βγούμε στον περιφερειακό της λίμνης.

Φύγαμε, άρον-άρον, αλλά άδικα ανησύχησα. Σε λίγο σταμάτησε και η βροχή και η ατμόσφαιρα πήρε μια μαγική καθαρότητα ενώ κάπου-κάπου, πίσω από τα πυκνά σύννεφα, δραπέτευαν κάποιες δυνατές ακτίνες του ήλιου, που έκαναν τα χρώματα της φούξιας και της ώχρας να παίρνουν δραματικούς τόνους.

Ακολούθησα το δρομάκι που κατεβάζει στην κοίτη της λίμνης στο σημείο που βρίσκεται ο βοτανικός κήπος. Αυτός ο κήπος είναι ένα πανέμορφο μέρος, όπου ο επισκέπτης μπορεί να περιηγηθεί ανάμεσα από τα βοτανικά φυτά που υπάρχουν σε φυσικό περιβάλλον και με το έντυπο-οδηγό που του δίνει ο φύλακας να τα περιεργαστεί και να μάθει σε τι χρησιμεύει το καθένα.

Μετά από μια βόλτα εκεί, και αφού απολαύσαμε το βουνήσιο τσάι που μας προσέφερε ο Δημήτρης, κατέβασα το ποδήλατο από τη σχάρα της τρελοcamperaς και χώθηκα στο δάσος της δυτικής όχθης. Έκανα φιλότιμη προσπάθεια να σας δείξω  αυτά που είδαν τα ματάκια μου  (πιστεύω ότι δεν κατάφερα και πολλά), ενώ ό,τι μύρισαν τα ρουθούνια μου και όσα άκουσαν τα αυτιά μου, λυπάμαι… χάσατε.

Εμείς πάντως συνεχίζουμε και εσείς, άμα γουστάρετε, αναμείνατε. Εκεί είναι άλλωστε ο φίλος μου ο Σήφης που έχει αναλάβει να κάνει την... αναμετάδοση!