Rib and Sea
Αναμνήσεις
Πάγωσε ο χρόνος στο παλιό κλωστοϋφαντουργείο του Ζησιμάτου στην Ερμούπολη της Σύρου!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Αυτά που αντικρύζει ο επισκέπτης του παλιού κλωστοϋφαντουργείου Ζησιμάτου στην Ερμούπολη της Σύρου είναι πέρα και πάνω από κάθε φαντασία!
Ο χρόνος πάγωσε στις 27 Αυγούστου του 1986, όταν οι ιδιοκτήτες του εργοστασίου αποφάσισαν να σταματήσουν ξαφνικά τη λειτουργία του και να αποζημιώσουν τους εργαζομένους, ενώ εκκρεμούσαν πολλές παραγγελίες και δεν υπήρχαν χρέη ή οικονομικές υποχρεώσεις!
Εύλογα τα ερωτήματα που γεννώνται για τους λόγους εκείνης της ξαφνικής κατάρρευσης του κλωστοϋφαντουργείου, καθώς στις αρχές της δεκαετίας του '80 η χώρα έμπαινε στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, τα ευρωπαϊκά προϊόντα είχαν αρχίσει να κατακλύζουν την ελληνική αγορά και τα εργοστάσια να κλείνουν το ένα μετά το άλλο υπακούοντας θαρρείς σε μια "άνωθεν εντολή".
Ο Γιώργος Ελιάς μιλάει για το Ιερό της Αφροδίτης στη Μύρινα της Λήμνου και τα Αργοναυτικά.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ο Γιώργος Ελιάς έχει μια απερίγραπτη αγάπη και έφεση για την αρχαία ελληνική ιστορία. Εξ ίσου μεγάλη είναι η αγάπη του και για το νησί όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε. Τη Λήμνο. Κάθε φορά που έρχομαι στο πανέμορφο αυτό νησί του βορείου Αιγαίου ο Γιώργος με εκπλήσσει με τις γνώσεις του. Δεν πρόλαβα να φτάσω σήμερα στη Μύρινα και με περίμενε να μου μιλήσει για το πρώτο από τα θέματα που έχει ετοιμάσει!
Ξεκινήσαμε από το σπίτι του τον ένα τοίχο του οποίου καλύπτει μια βιβλιοθήκη με δεκάδες βιβλία, η
συντριπτική πλειοψηφία των οποίων βυθίζεται στα βλαθη των αιώνων της αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας και της Μυθολογίας.
Βιολιστής στη στέγη; Όχι! Αεροπλάνο στη στέγη!
Επιμέλεια βίντεο - Drone : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Βλέπαμε τη Ντακότα στην αριστερή πλευρά της εθνικής οδού να αναπαύεται στην οροφή ενός σπιτιού και κάθε φορά διστάζαμε να κάνουμε αναστροφή για να μπούμε στην παλαιά εθνική οδό Κατερίνης - Θεσσαλονίκης και να το δούμε από κοντά. Βλέπετε τότε ταξιδεύαμε στην εθνική οδό γιατί δεν είχε δοθεί στους εργολάβους και τα διόδια ήταν σε αξιοπρεπή επίπεδα.
Αυτή τη φορά όμως περάσαμε από μπροστά του, καθώς χρησιμοποιούμε πλέον αποκλειστικώς τους παραδρόμους για να μην πληρώνουμε το χαράτσι των διοδίων.
Θυμάται ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ταξίδι πίσω στον χρόνο (1993), στον Διεθνή Αγώνα Ταχυπλοίας με την ονομασία "The Higlands and Islands R.I.B. Race", με μοναδική ελληνική συμμετοχή τους Ιωσήφ Παπαδόπουλο, Σταύρο Βαμβουνάκη και Εμμανουέλλα Εμμανουήλ, που έλαβαν μέρος με σκάφος Olympic Hellas 5,95 και κινητήρα Mariner 175 h.p.
Ο χαρταετός έθιμο της Καθαράς Δευτέρας; Όχι βέβαια!
Του Ανδρέα Φουράκη.
Ο χαρταετός έθιμο της Καθαράς Δευτέρας; Όχι βέβαια!
Κατηγορηματικά όχι.
Το πέταγμα του χαρταετού, όπως το έχουν κατατάξει οι παιδικές αναμνήσεις μου στα Χανιά, δεν ήταν έθιμο της Καθαράς Δευτέρας όπως έχει καθιερωθεί τα τελευταία χρόνια. Ήταν ένα καθαρά αγορίστικο παιγνίδι που ξεκίναγε το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Απριλίου και κορυφωνόταν στα μέσα του Μαϊου.
Όπως όλα τα παιδικά παιγνίδια το πέταγμα του χαρταετού ενεργοποιόταν ενστικτωδώς και ταυτόχρονα μια ορισμένη εποχή ακολουθώντας την άγραφη ιεράρχιση του παιδόκοσμου που κάθε εποχή ασχολιόταν και με άλλα είδη παιγνιδιών, όπως κυνήγι τον Οκτώβριο, ψάρεμα τον Αύγουστο κλπ. Στην ενεργοποίηση αυτής της δραστηριότητας συντελούσε η ψυχική διάθεση και η ανάταση ψυχής που προσέφερε απλόχερα η φύση την εποχή εκείνη, το τέλος του βαρύ χειμώνα, η αρχή της άνοιξης μα και το φούντωμα του αιώνιου πόθου του ανθρώπου να πετάξει σαν πουλί.