Rib and Sea
Αναμνήσεις
Ο χαρταετός έθιμο της Καθαράς Δευτέρας; Όχι βέβαια!
Του Ανδρέα Φουράκη.
Ο χαρταετός έθιμο της Καθαράς Δευτέρας; Όχι βέβαια!
Κατηγορηματικά όχι.
Το πέταγμα του χαρταετού, όπως το έχουν κατατάξει οι παιδικές αναμνήσεις μου στα Χανιά, δεν ήταν έθιμο της Καθαράς Δευτέρας όπως έχει καθιερωθεί τα τελευταία χρόνια. Ήταν ένα καθαρά αγορίστικο παιγνίδι που ξεκίναγε το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Απριλίου και κορυφωνόταν στα μέσα του Μαϊου.
Όπως όλα τα παιδικά παιγνίδια το πέταγμα του χαρταετού ενεργοποιόταν ενστικτωδώς και ταυτόχρονα μια ορισμένη εποχή ακολουθώντας την άγραφη ιεράρχιση του παιδόκοσμου που κάθε εποχή ασχολιόταν και με άλλα είδη παιγνιδιών, όπως κυνήγι τον Οκτώβριο, ψάρεμα τον Αύγουστο κλπ. Στην ενεργοποίηση αυτής της δραστηριότητας συντελούσε η ψυχική διάθεση και η ανάταση ψυχής που προσέφερε απλόχερα η φύση την εποχή εκείνη, το τέλος του βαρύ χειμώνα, η αρχή της άνοιξης μα και το φούντωμα του αιώνιου πόθου του ανθρώπου να πετάξει σαν πουλί.
Πηγή Δονούσας. Αναδρομή στο παρελθόν από τον Σπύρο Σαντοριναίο.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Η Δονούσα βρίσκεται στο ανατολικό άκρο των Κυκλάδων, 10 μόλις ν. μίλια ανατολικώς της Νάξου και 13 μόλις ν. μίλια βορείως της Αιγιάλης της Αμοργού. Διατηρεί όλα τα χαρακτηριστικά των υπολοίπων νησιών του συμπλέγματος των Μικρών Κυκλάδων με δύο διαφορές. Βρίσκεται διαρκώς υπό την επήρεια των διαθέσεων του Κάβου Πάππα της Ικαρίας και του ανεμοδαρμένου στενού Νάξου-Μυκόνου, ενώ από το έδαφός της, και συγκεκριμένα στο Χωριό Μερσίνι με τους 13 μονίμους κατοίκους, αναβλύζει συνεχώς πεντακάθαρο, πόσιμο νερό!
Εικόνες της Κάσου και των κατοίκων της στα τέλη της δεκαετίας του '80.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Η τύχη της Κάσου είναι άρρηκτα δεμένη με τις τύχες των υπολοίπων μικρών και ξεχασμένων νησιών του Αιγαίου. Με πληθυσμούς συρρικνωμένους, φευγάτους μετανάστες, πότε σε χώρες του εξωτερικού ή στην Αθήνα και πότε αιχμάλωτοι της λαμαρίνας στα πλοία του εμπορικού ναυτικού και της ακτοπλοίας.
Νησιά χωρίς έργα υποδομής, χωρίς αποχέτευση, χωρίς ασφαλή λιμάνια, χωρίς ιατρική περίθαλψη, με ελλείψεις στα σχολεία, τόσο σε διδακτικό προσωπικό όσο και σε κτιριακές εγκαταστάσεις.
Η ιστορία των πρώτων δύο χρόνων του Ο.Φ.Σ.Ε. (1987-1989) σε εικόνες.
Ο "Όμιλος Φουσκωτών Σκαφών Ελλάδος" (Ο.Φ.Σ.Ε.) είναι το πρώτο μη κερδοσκοπικό σωματείο που ιδρύθηκε στην Ελλάδα από ιδιοκτήτες φουσκωτών σκαφών. Η ίδρυσή του ήταν ιδέα του Ιωσήφ Παπαδόπουλου και το Καταστατικό του σωματείου εγκρίθηκε τον Νοέμβριο του 1987.
Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα το νεοσύστατο σωματείο, παρά τις αντίθετες προβλέψεις, έγινε γνωστό και παραγματοποίησε πολλές και μεγάλες ομαδικές θαλασσινές εκδηλώσεις που τις υποστήριξαν χορηγοί όπως η ΕΒΓΑ, η HENNINGER, η COCA COLA, το Ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ, η SOSCO, η LACOSTE, η TAG HEUER, η Θ.Ε.Σ. και τα έντυπα της ΓΡΑΜΜΗ Α.Ε.
Με φουσκωτό στη Σκωτία (1991) - "The Highlands and Islands R.I.B. Race".
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τελικώς η καραντίνα του κορωναϊού, σε εμένα τουλάχιστον, προσέφερε κάτι θετικό. Τέσσερις χιλιάδες περίπου slides, που αναπαύονταν στις θήκες τους από τα τέλη της δεκαετίας του '80, μετετράπησαν σε ψηφιακές φωτογραφίες, αναδύοντας μέσα από το σκανάρισμά τους μαγικές και αξέχαστες εικόνες από ένα όμορφο παρελθόν γεμάτο θάλασσα, ταξίδια και φουσκωτά σκάφη.
Ανάμεσα σ' αυτά και το ταξίδι στη Σκωτία το καλοκαίρι του 1991, όταν μαζί με τον δεκάχρονο τότε γιο μου Γιάννη και τους καλούς μου φίλους Γιάννη Παραδεισιάδη και Θανάση Γλάρο ξεκινήσαμε από τη μαρίνα της Ζέας με ένα φουσκωτό σκάφος μήκους 7,4 μέτρων της "Olympic Hellas" για να φθάσουμε εν πλω μέχρι το Inverness της Σκωτίας όπου θα παίρναμε μέρος στον διεθνή αγώνα "The Highlands and Islands R.I.B. Race". Ένας επίπονος αγώνας αντοχής και ταχύτητας 500 ν. μιλίων γύρω απ' τη Σκωτία.