Rib and Sea

Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές

Ταξιδεύοντας

traveling

Η ορεινή "Οδύσσεια" του Μπάμπη συνεχίζεται...

Κείμενο - Φωτογραφίες : Μπάμπης Κωνσταντάτος.

Όταν η Φύση έχει κέφια, τα λόγια περιττεύουν...Από το παράθυρο του όμορφου καφέ «Ανεράδες» βλέπαμε τη βροχή να πέφτει πυκνή και σε χοντρές σταγόνες, οι οποίες σιγά-σιγά άρχισαν να παίρνουν σχήμα νιφάδας. «Σήκω να φύγουμε», είπα της Χριστίνας, γιατί σκέφτηκα ότι αν ο δρόμος καλυπτόταν από χιόνι θα ήταν πολύ δύσκολο να κατέβουμε την πολύ απότομη κατηφόρα από το Νεοχώρι μέχρι να βγούμε στον περιφερειακό της λίμνης.

Φύγαμε, άρον-άρον, αλλά άδικα ανησύχησα. Σε λίγο σταμάτησε και η βροχή και η ατμόσφαιρα πήρε μια μαγική καθαρότητα ενώ κάπου-κάπου, πίσω από τα πυκνά σύννεφα, δραπέτευαν κάποιες δυνατές ακτίνες του ήλιου, που έκαναν τα χρώματα της φούξιας και της ώχρας να παίρνουν δραματικούς τόνους.

Περισσότερα...

Καθ' οδόν προς Καστοριά...

Ο Μπάμπης Κωνσταντάτος συνεχίζει το ταξίδι του στην ορεινή Ελλάδα και στέλνει τις ανταποκρίσεις του.

Το πρωί ένα λεπτό στρώμα χιονιού σκέπαζε τα πάντα.Μια ωραία μακαρονάδα, μια καλή ταινία στο video και ο Μορφέας μας έκλεισε  στη μεγάλη ζεστή αγκαλιά του. Δευτέρα πρωί 10 του Δεκέμβρη και ο καιρός κάνει τα δικά του παιχνίδια. Όλη τη νύχτα ρίχνει ένα ψιλόχιονο, που ίσα-ίσα καλύπτει το οδόστρωμα, ενώ  εμένα δεν με ενθουσιάζει καθόλου η ιδέα να βάζω αλυσσίδες. Τέλος πάντων όταν αποφασίσαμε να… ξεμπουκάρουμε κάτω από το πουπουλένιο πάπλωμα και να ανοίξω την πόρτα να βγει έξω ο Boss, που είχε αρχίσει από  ώρα να διαμαρτύρεται κοσμίως, διαπίστωσα ότι τα τερτίπια του καιρού ήταν απλά… τερτίπια. Η θερμοκρασία 1-2 βαθμούς πάνω από το 0 (ούτε λόγος για πάγο στο οδόστρωμα) ενώ στο βάθος του ουρανού φαινόταν να υπάρχει και μια διάθεση να ξεμυτίσει ο ήλιος.

Περισσότερα...

Η παγωμένη Καστοριά και η επιστροφή.

Περιγράφει και φωτογραφίζει ο Μπάμπης Κωνσταντάτος.

Αν και η θερμοκρασία ήταν -3 C, ο ήλιος μας επέτρεψε να απολαύσουμε το τσάϊ μας δίπλα στη λίμνη. Όλο το πρωί έριχνε χιόνι, κάνοντας την Καστοριά να μοιάζει με πόλη που βγήκε από κάποιο παραμύθι. Βγήκαμε βόλτα, ενώ κάθε τόσο τινάζαμε τις χοντρές νιφάδες από τα μπουφάν μας και το διασκεδάζαμε, μέχρι κάποιο σημείο βέβαια. Κάποια στιγμή χωθήκαμε μέσα σε ένα όμορφο καφέ, αλλά όχι για πολύ, αφού ξαφνικά σταμάτησε να χιονίζει ενώ από τη δύση ξεπετάχτηκαν κάποιες ακτίνες ήλιου που δραπέτευαν από τα δεσμά των σύννεφων. Άρπαξα τη φωτογραφική μηχανή και έτρεξα κοντά στην λίμνη να προλάβω να… αιχμαλωτίσω το φώς τους.

Όταν γυρίσαμε στο σημείο που είχαμε αφήσει την τρελοcamperα μισοθαμένη από το χιόνι, είχε ήδη σκοτεινιάσει, ωστόσο, είχα πολύ όρεξη για λουκάνικο, από εκείνα τα απίστευτα που είχα πάρει από τα Καλύβια Πεζούλας (δοκιμασμένα από προηγούμενη εξόρμηση). Χωρίς καθυστέρηση έστησα την ψηστιέρα υγραερίου, ενώ η Χριστίνα έβραζε πατάτες και έκοβε σαλάτα. Εν τω μεταξύ ήρθε και ο φιλαράκος μου ο Βασίλης με ένα μπουκάλι κρασί και σε λίγο γίναμε… ωραίοι.

Περισσότερα...

Κάλυμνος - Νησί των σφουγγαράδων ή των αναρριχητών;

Κείμενο, φωτογραφίες, βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Τα Πόθια και το λιμάνι-φάκα της Καλύμνου, σύμφωνα με τους πλοιάρχους της ακτοπλοίας. Είναι αλήθεια πως έχω "πατήσει πόδι" σε όλα τα νησιά και τις βραχονησίδες του Αιγαίου. Τις ευλογημένες εκείνες εποχές, που είχα δουλειά, αλλά και και χρόνο, και μπορούσα να ικανοποιώ τη δίψα του ρεζερβουάρ και το πάθος μου για ταξίδια, περιπλανιόμουν με φουσκωτά σκάφη από τις εκβολές του Έβρου και την Αλεξανδρούπολη, μέχρι τη Γαύδο, τα Διαπόντια νησιά και την Κάσο. Από τη Τζια και τη Σέριφο, μέχρι το Μαράθι, το Αγαθονήσι, την Τήλο και τους βράχους του Καρπάθιου. Τώρα πια, περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις. Που λέει ο λόγος, δηλαδή, γιατί, ας μην είμαι άδικος, ούτε εκείνα τα ταξίδια θα είχα κάνει αν έμενα το 1978 στην τράπεζα...

Περισσότερα...

Δυο "αμαρτωλοί" στο "Άγιο" Όρος.

ΜΕΡΟΣ Δ΄ (Τελευταίο) - "ΑΓΙΟ" ΟΡΟΣ

Οδοιπορικό στο όρος της οικονομικής ευμάρειας, της υποκρισίας και της υπερβολής.

Κείμενο - Φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Κρυφή κάμερα : Μπάμπης Κωνσταντάτος.
Μοντάζ - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Το εντυπωσιακό Ρώσικο μοναστήρι του Αγ. Παντελεήμονα. Τελικός προορισμός αυτού του ταξιδιού, που ξεκίνησε απ' τα θερμά λουτρά των Θερμοπυλών και συνεχίστηκε στη μαγευτική Σμαραγδένια Λίμνη και τον επίγειο παράδεισο της Λίμνης Κερκίνη, ήταν το "Αγιο" Όρος. Θα αναρωτιέστε, βέβαια, γιατί βάζω τη λέξη "Άγιο" σε εισαγωγικά. Δεν θα σας πω τώρα. Θα πάρετε την απάντηση στο τέλος αυτού του άρθρου...

Θα μου επιτρέψετε, ωστόσο - άλλο που δεν θέλετε, υποθέτω - να περιγράψω πρώτα την παρθενική μου επίσκεψη στο "Περιβόλι της Παναγιάς", όπως αποκαλείται συνήθως το όρος Άθως της Χαλκιδικής, το καλοκαίρι του 1994. Μια πρώτη επίσκεψη, οι εντυπώσεις της οποίας δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό "Powerboat & Rib" την άνοιξη του 1995. Διαβάστε τις...

Περισσότερα...