Rib and Sea
Πρόσωπα
Ο Παύλος Φουράκης διηγείται τις εμπειρίες του σαν κωπηλάτης του "Μινώα".
Επιμέλεια : ΙωσήφΠαπαδόπουλος.
Ο Παύλος είναι ο γιος του καλού μου φίλου Ανδρέα Φουράκη. Τον κοιτούσα πριν από μερικές ημέρες, στην οκογενειακή τους επιχείρηση στα Χανιά, καθώς μου εξιστορούσε τις εμπειρίες που βίωσε σαν ένας από τους κωπηλάτες του "Μινώα", και μου ήταν δύσκολο να πιστέψω πως αυτό ήταν το παιδάκι που γνώρισα 25 χρόνια πριν. Ακούγοντάς τον να μου περιγράφει, μέρα την ημέρα, μίλι το μίλι, το ταξίδι των πρώτων δώδεκα ημερών από το Ενετικό λιμάνι των Χανίων μέχρι τα Κύθηρα, από όπου επέστρεψε στα Χανιά λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, είχα την εντύπωση πως ήμουν κι' εγώ εκεί. Δεν κατάφερα μάλιστα να κρατήσω στεγνά τα μάτια μου στο άκουσμα του επιλόγου του :
Ο Πρόεδρος του Ναυτ. Μουσείου Χανίων μιλάει στον Ιωσήφ Παπαδόπουλο.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Κατά την διάρκεια της πρόσφατης παραμονής μου στα Χανιά είχα την ευκαιρία να συναντήσω και να συζητήσω με τρεις αξιόλογους ανθρώπους, οι οποίοι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έχουν σχέση με το Ναυτικό Μουσείο της όμορφης πόλης, αλλά και τη ναυπήγηση και το ταξίδι του "Μινώα από τα Χανιά μέχρι τον Πειραιά το καλοκαίρι του 2004. Ο πρώτος εξ αυτών ήταν ο εκπληκτικός μοντελιστής κ. Στέλιος Φαλιέρος http://www.ribandsea.com/face/2468-stelios-falieros-o-ekpliktikos-montelistis-tou-naftikoy-mouseiou-xanion, ο δεύτερος ήταν ο Πρόεδρος του Ναυτικού Μουσείου Χανίων κ. Εμμανουήλ Πετράκης και ο τρίτος ο γιος του καλού μου φίλου Ανδρέα Φουράκη, Παύλος Φουράκης, ο οποίος υπήρξε ένας από τους κωπηλάτες που έλαβαν μέρος σ' εκείνο το παρθενικό ταξίδι του "Μινώα".
Οι Ρώσοι της Γαύδου.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Το 1987 μια ομάδα επτά Ρώσων πολιτών έφθασε και εγκαταστάθηκε στη Γαύδο. Ζουν έκτοτε κοντά στον οικισμό Βατσιανά. Υπήρξαν, κατά καιρούς, διάφορες φήμες για τους λόγους που τους έκαναν να μεταναστεύσουν στη Γαύδο. Άλλοι είπαν ότι εγκατέλειψαν τη χώρα τους για να γλυτώσουν από τις βλαβερές επιπτώσεις της ραδιενέργειας μετά το πυρηνικό ατύχημα στο Τσερνόμπιλ, και άλλοι ότι είναι... κατάσκοποι! Έτσι είναι. Όταν κάποιοι δεν μπορούν να ερμηνεύσουν τις επιλογές των συνανθρώπων τους, τις ερμηνεύουν με βάση τη φαντασία τους, τα δικά τους όρια, τις δικές τους επιλογές και προτιμήσεις.
Στέλιος Φαλιέρος. Ο εκπληκτικός μοντελιστής του Ναυτικού Μουσείου Χανίων.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τον είχα αναζητήσει στο Ναυτικό Μουσείο των Χανίων, πέρυσι τα Χριστούγεννα, μετά από προτροπή του καλού μου φίλου Σπύρου Καπίτσα, αλλά εκείνος απουσίαζε. Ο λόγος για τον εν αποστρατεία, 78χρονο σήμερα, αντιπλοίαρχο του Πολεμικού Ναυτικού και εκπληκτικό κατασκευαστή μικροσκοπικών πλοίων σε κλίμακα κ. Στέλιο Φαλιέρο. Κατάφερα να τον συναντήσω όμως αυτή τη φορά, όταν προ ολίγων ημερών τον αναζήτησα και πάλι στον χώρο όπου δημιουργεί τα μικροσκοπικά του αριστουργήματα. Στον δεύτερο όροφο του Ναυτικού Μουσείου Χανίων. Δέχθηκε με προθυμία να μου μιλήσει.
Τον ρωτώ ποιος είναι ο τόπος καταγωγής του και μου απαντά πως γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πόρο, όπου φοίτησε στη Σχολή Υπαξιωματικών και εντάχθηκε στη συνέχεια στις τάξεις του Πολεμικού Ναυτικού ως πυροβολητής. Αποστρατεύτηκε με τον βαθμό του αντιπλοιάρχου και μένει από τότε που παντρεύτηκε στα Χανιά.
Ο καπετάν Παύλος Μαυριγιαννάκης στην "άγονη" γραμμή της Γαύδου.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Κάθε φορά που ανεβαίνω στη γέφυρα ενός πλοίου επιθυμώντας να μιλήσω με τον καπετάνιο, δεν ξέρω ποιον και τι θα συναντήσω. Ευτυχώς, υπήρξε πάντοτε ανταπόκριση από την πλευρά του captain, με εξαίρεση μία φορά στη γραμμή της Αδριατικής και άλλη μία στο τοπικό καραβάκι που συνδέει τη Χίο με τα Ψαρρά. Δεν θέλησαν οι άνθρωποι να μιλήσουν, δικαίωμά τους. Αυτοί έχασαν, θέλω να πιστεύω. Ίσως φοβήθηκαν ότι είχαν να κάνουν με άλλον έναν αγενή "δημοσιογράφο", σαν αυτούς που δεν βάζουν γλώσσα μέσα στους ή σου χώνουν, θες δεν θες, το μικρόφωνο στο στόμα.
"Έλα να τα πούμε μόλις φύγουμε από την Αγία Ρουμέλη", μου είπε ο καπετάν Παύλος Μαυριγιαννάκης του "ΣΑΜΑΡΙΑ Ι" της "ΑΝΕΝΔΥΚ FERRIES" που εξυπηρετεί την "άγονη" γραμμή της νοτιοδυτικής Κρήτης και συνδέει, ανάλογα με την εποχή, την Παλαιόχωρα και τα Σφακιά με τη Σούγια, την Αγία Ρουμέλη και τη Γαύδο. Έτσι και έγινε.