Rib and Sea
Πρόσωπα
Ο Γιώργος Σαρρής μιλάει χωρίς περιστροφές για το θέμα της απάτης των τραπεζών, και όχι μόνο.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Δούλεψε πολύ από την εποχή που άρχισε η κρίση, χωρίς να νοιάζεται αν ήταν νύχτα ή μέρα. Μελέτησε όλα τα σχετικά Φ.Ε.Κ., τους κρατικούς ισολογισμούς, τους νόμους, συνέταξε δικόγραφα, τεκμηρίωσε τις καταγγελίες του και έγινε δικηγόρος του εαυτού του όταν διαπίστωσε ότι οι δικηγόροι εποίουν την νήσσαν, παρ' όλο που τους είχε κοινοποιήσει το πρόβλημα, όπως λέει ο ίδιος. Ο λόγος για τον πρώην επιχειρηματία και νυν μέλος των Πολιτικών Φορέων "Δ.Ε.Ν." και "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" Γιώργο Σαρρή.
"Είχα μια υγιή επιχείρηση", λέει ο Γιώργος, "μέχρις ότου κατάλαβα ότι τα 85 δις που είχαν πάρει οι τράπεζες (προ ανακεφαλαιοποιήσεων) για να τα χορηγήσουν στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τα έβαλαν στο συρτάρι τραβώντας το χαλί κάτω από τα πόδια της Οικονομίας και οδηγώντας τις επιχειρήσεις στην εξαθλίωση. Αν είχαν δοθεί τότε τα χρήματα εκείνα, δεν θα είχαμε φθάσει ως εδώ. Ούτε κρίση θα υπήρχε, ούτε ανεργία. Έκτοτε αποφάσισα να τους πολεμήσω με όποια μέσα διέθετα.
Ο Μιχ. Καλογεράκης ένα βήμα πριν από την καύση του δωρεάν υδρογόνου για τη θέρμανση του σπιτιού του!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Δεν έγινε μόνο στους χιλιάδες Έλληνες πολίτες αισθητή η απουσία του Μιχάλη Καλογεράκη, αλλά και σε μένα! Ήμουν βεβαίως σε συνεχή επαφή μαζί του, όλους αυτούς τους μήνες, και μάθαινα από πρώτο χέρι με τι ασχολείται και σε ποιο στάδιο βρίσκεται το project της χρήσης του καθαρού και δωρεάν υδρογόνου προκειμένου να θερμάνει σπίτια και να κινήσει οχήματα. Ο μοναχικός αγώνας του, όμως, και τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει, κυρίως λόγω της οικονομικής κρίσης και της δικής του υποαπασχόλησης, δεν του επέτρεψαν να εστιάσει τις προσπάθειές του στην ολοκλήρωση της μετατροπής ενός καυστήρα αερίου που διαθέτει ώστε να μπορεί να καύσει το υδρογόνο και να ζεστάνει το σπίτι του. Όνειρό του, όπως λέει, να χρησιμοποιηθεί το υδρογόνο, που απεδείχθη πλέον ότι μπορεί να παραχθεί με δωρεάν ενέργεια από τον ήλιο, για την θέρμανση όλων των θερμοκηπίων της χώρας ώστε να ελαχιστοποιηθεί το κόστος παραγωγής των αγροτικών προϊόντων και να γίνουν αυτά ανταγωνιστικά. Στη συνέχεια η χρήση του υδρογόνου μπορεί να επεκταθεί για να ζεστάνει τα σπίτια και να κινήσει τα οχήματα και τα πάσης φύσεως μηχανήματα. Κάτι τέτοιο, βεβαίως, προϋποθέτει πολιτική βούληση η οποία, αυτή τουλάχιστον τη στιγμή, δεν υπάρχει καθώς τα οικονομικά συμφέροντα που θα θιγούν είναι τεράστια και ουδείς από τους εν ενεργεία βολευτές ή εν δυνάμει πρωθυπουργούς έχει τα κότσια να βάλει πάνω απ' όλα το συμφέρον της χώρας και του λαού και να αναλάβει το πολιτικό κόστος αδιαφορώντας αν θα κινδυνεύσει και ο ίδιος να εμπλακεί σε κάποιο τροχαίο και να βρεθεί "εντελώς τυχαία" σε κάποιο χαντάκι...
Τα μαγικά χέρια του Σταύρου Βαμβουνάκη.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τα Χανιά τα αγαπώ για δύο κυρίως λόγους. Πρώτα απ' όλα γιατί, κατά την γνώμη μου, είναι η πιο όμορφη πόλη της Ελλάδας. Δεύτερον γιατί στα Χανιά κατοικούν τρεις από τους καλύτερους φίλους μου. Ο Ανδρέας Φουράκης, ο Σταύρος Βαμβουνάκης και ο Άγης Ανδρεαδάκης. Περισσότερες εμπειρίες, ταξίδια και χρόνο έχω πάντως μοιραστεί με τον Σταύρο Βαμβουνάκη. Από τον Σεπτέμβριο του 1992, που γνωριστήκαμε σ' εκείνο τον αξέχαστο Γύρο των Κυκλάδων με φουσκωτά σκάφη ("The International Aegean R.I.B. Adventure") και το 1993 όταν συμμετείχαμε στον διεθνή αγώνα της Σκωτίας, μέχρι το 2000 που πήγαμε μαζί με το φουσκωτό στην Κωνσταντινούπολη, αλλά και τον διάπλου του Αιγαίου από Έλληνες και Τούρκους σερφίστες, επιβαίνοντες στο 22άρι "Apache" που έπαιξε τότε τον ρόλο σκάφους ασφαλείας. Δεν είναι τυχαίο ότι ήμουν μαζί του όταν "κατόρθωσα" να μείνω ακυβέρνητος στον Κάβο Ντ' Όρο με έναν εφτάρη γρέγο...
Η δικάρινη "Αστάρτη" του Γκρίτση βγήκε από την εντατική του Σπανόπουλου και ανοίγει πανιά για Πάρο.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Σπάνια εικόνα να συναντήσει κανείς τον Γιώργο Γκρίτση, μεσούσης της καλοκαιρινής περιόδου, σε καρνάγιο! Τι να κάνει όμως ο άνθρωπος αφού εκεί που ετοίμαζε τα δύο καταμαράν του στο λιμάνι της Παροικιάς, Μάη μήνα, έπεσε επάνω τους ένα κρουαζιερόπλοιο και τα έστειλε στην εντατική του ναυπηγείου του Σπανόπουλου, στο Πέραμα;
Εκεί λοιπόν τον βρήκα σήμερα το πρωί, να συμμαζεύει την "Αστάρτη" για να ανοίξει πανιά αύριο το πρωί για την Πάρο. Έτοιμη η πλώρη του καταμαράν, πλήρως εξοπλισμένο το σκάφος για να πάρει τους πρώτους πελάτες. Το δεύτερο καταμαράν, το "μικρό", θα χάσει, για φέτος τουλάχιστον, την καλοκαιρινή περίοδο και τα ναύλα. "Θα μου τα πληρώσει η ασφαλιστική εταιρεία και έτσι δεν έχω πρόβλημα", λέει ο Γκρίτσης, και συνεχίζει : "Θα επιστρέψω στο Πέραμα, γύρω στις 20 Αυγούστου, που θα έχει επισκευαστεί κι' αυτό, και θα το κατεβάσω στην Πάρο.
Ενέργεια από το νερό. Μύθος ή πραγματικότητα;
Γράφει ο Παναγιώτης Μουρούζης. *
Ήμουν μικρό παιδάκι, όταν άκουσα μία συζήτηση του πατέρα μου με κάποιους φίλους του που ένας από αυτούς διηγιόταν στην παρέα, ότι ένας πολύ μεγάλος εφευρέτης από τον Βόλο είχε φτιάξει ένα αυτοκίνητο που κινιόταν αποκλειστικά με νερό. Γέμισε λοιπόν το ρεζερβουάρ του με νερό και ξεκίνησε από τον Βόλο να πάει στην Αθήνα για να δείξει την εφεύρεσή του. Δεν έφθασε όμως ποτέ αφού τα μεγάλα συμφέροντα των πετρελαιοπαραγωγών φρόντισαν για την εξαφάνισή του. Η ιστορία μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση και έπρεπε να μεγαλώσω, να σπουδάσω φυσικός για να καταλάβω ότι επρόκειτο για έναν μύθο.
Πολλοί συνάνθρωποί μας στο παρελθόν, αλλά και σήμερα, ισχυρίζονται ότι έχουν λύσει το παγκόσμιο πρόβλημα παραγωγής φθηνής ενέργειας. Μία αναζήτηση στο youtube με λέξεις-κλειδιά, όπως «free energy», οδηγεί σε εκατομμύρια αναφορές. Η ύπαρξη αυτής της εμμονής από τόσους πολλούς ανθρώπους είναι ένα περίεργο φαινόμενο που χρήζει ψυχολογικής έρευνας.