Rib and Sea
De minimis.
[Μας έχουν και για πολύ ζώα. Ή μήπως όχι;]
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Μετά την καφενειακού τύπου συνάντηση τού Αλαίκσοις με πυρόπληκτους στο Μάτι, αναρωτιόμουν τί πιο ευτελές θα μπορούσαν να εκστομίσουν τα συριζανάκια, για να με δουλέψουν. Πόσο πιο αυνάνα με θεωρούν. Αδύνατον να το φαντασθώ. Ελλείψει αχαλίνωτης φαντασίας γαρ.
Και τότε ακούω τον πρωθυπουργό να απευθύνεται στους αιγοπροβατοτρόφους [όχι κτηνοτρόφους εν γένει] και να κάνει λόγο για εθνική στρατηγική με στοχευμένο μπλα μπλα μπλα. Και εξαγγέλλει την έκτακτη εισφορά των αιγοπροβατοτρόφων ως de minimis υποχρέωση του κράτους. Στρατηγικός σχεδιασμός με έκτακτη επιδότηση. Ουάου! Τί να κατάλαβαν, άραγε, οι αγρότες μας με κείνο το de minimis που έχει αποφασίσει να βγάλει από τη ζωή μας ο κ. Γαβρόγλου; [Αληθεύει ότι ο Αλαίκσοις έτρωγε τη φέτα που του προσέφεραν μαζί με την άλμη; Κάτι σαν το σάλιωμα στις εκλογές τού φακέλου που είχε αυτοκόλλητο κλείσιμο.]
Κίτρινα γιλέκα και ραγιάδικα φέσια, ή, εκεί που αγωνίζονται.
Θα μπορούσε να φανταστεί άραγε κανείς τί θα συνέβαινε ας πούμε στην Γαλλία, ή στην Ιταλία, ή και αλλού, αν με τις παρούσες ελληνικές συνθήκες φτωχοποίησης και εξανδραποδισμού ενός ολόκληρου λαού, εξαπέλυε ο πρωθυπουργός τους ή ο πρόεδρός τους εναντίον πυρόπληκτου, ή σεισμοπαθούς, ή απ' οποιαδήποτε άλλη καταστροφή πολίτη, την επικών διαστάσεων μ@λακία: " Ε, και νάπαιρνες τα δύο χιλιάρικα τί θα τα έκανες; Θα τα σπαταλούσες!".
Μόνο που εδώ δεν πρόκειται για μ@λακία.
Πρόκειται για συνειδητή αλητεία.
Πρόκειται για αλλαζονική υποβάθμιση της νοημοσύνης και υπόληψης του λαού.
Πρόκειται για ξετσίπωτο αμοραλισμό και περιφρόνηση κάθε κοινής λογικής.
Αν δεν είχα υπουργό καθημερινότητας...
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
https://www.kathimerinotita.gov.gr/about/
Βγαίνω, λοιπόν, το πρωί από το σπίτι μου και μπαίνω στο αυτοκίνητο να πάω στο γραφείο. Στη διαδρομή συναντώ τουλάχιστον 2 απορριμματοφόρα του Δήμου. Δύο άνδρες ή μία γυναίκα και ένας άνδρας μισοκρεμασμένοι στο πίσω μέρος. Σταματά το όχημα και εκείνοι τοποθετούν τον κάδο στις ειδικές δαγκάνες για να γίνει η εκκένωσή του. Ύστερα τον πετάνε στην άκρη του πεζοδρομίου εική και ως έτυχε. Ανεβαίνουν στα σκαλοπατάκια και το όχημα ξεκινά. Διερωτώμαι κάθε φορά: έχουν αυτοί απολυτήριο ΣΤ΄ ή Ε΄ Δημοτικού; Και γιατί τα σκουπίδια πρέπει να συλλέγονται πρωί-πρωί προκαλώντας πρόβλημα στην κυκλοφορία και όχι τη νύχτα; Μάλλον κοστίζει το νυκτερινό επιμίσθιο.
Οι κινητοποιήσεις των μαθητών για την υπεράσπιση της Μακεδονίας και η ανηθικότητα-ανεντιμότητα των κομμάτων.
Όσο απουσιάζει η ηθική από την πολιτική, η Ελλάδα θα συνεχίζει να καταστρέφεται και δεν πρόκειται να χαράξει ποτέ στον ορίζοντα το φως της ελπίδας.
Του Σάββα Καλεντερίδη.
Τις μέρες αυτές είμαστε μάρτυρες μιας απίστευτης ατιμίας και αθλιότητας που γίνεται εις βάρος των μαθητών που αποφάσισαν να διαμαρτυρηθούν για την κατάπτυστη και προδοτική συμφωνία των Πρεσπών, με καταλήψεις και διαδηλώσεις.
Κατ’ αρχάς να πούμε ότι οι μαθητές προβαίνουν σε καταλήψεις μετά από αποφάσεις που λαμβάνουν με δημοκρατικές διαδικασίες τα Δεκαπενταμελή Συμβούλια, τα οποία έχουν συγκροτηθεί μετά από εκλογές που έγιναν στην κάθε μαθητική κοινότητα.
Πώς να ψηφίσω με τόσο σανό που μου προσφέρουν;
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Συνάντηση υπουργού Παιδείας με εκπρόσωπο της Εκκλησίας Κρήτης εξ αφορμής της «ουδετεροποίησης» της Εκκλησίας [=εξουδετέρωσης;] ενόψει συνταγματικής αναθεώρησης που ήλθε και πάλι στην επικαιρότητα προς το τέλος της θητείας της κυβέρνησης. Η συνάντηση ήταν εποικοδομητική μας είπαν. Δηλαδή; Πείτε μας τί είπατε ρε παλλουκάρια.
Μαζί με την εκ νέου ανάδειξη σκανδάλων, με τα οποία ασχολείται η Δικαιοσύνη από το 2008. Δέκα ολόκληρα χρόνια. Ξεχάσαμε και τη Μάντρα και το Μάτι. Μας τα θυμίζουν ορισμένοι ρομαντικοί, αλλά και ρεαλιστές, όπως η κ. Νικολοπούλου που έχασε τη μητέρα της στο Μάτι και γράφει σε επιστολή της στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» με τίτλο «Πείτε την αλήθεια στη μνήμη τους». Κλείνει την επιστολή της ως εξής: