Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Σημείωμα του εκδότη
Η δήμαρχος Κάσου ψάχνει άλλοθι για μια ηρωϊκή έξοδο;
Είπα να μην ξανα-ασχοληθώ με την Κάσο, αλλά ο διάολος δεν με αφήνει να αγιάσω! Ακούω λοιπόν συνεχώς την δήμαρχό της να διαμαρτύρεται, προς όλες τις κατευθύνσεις, ότι ο Δήμος δεν έχει υπαλλήλους. Δεν κουράστηκε ακόμη η κυρία Μαίρη Σορώτου Τσανάκη να κλαίγεται συνεχώς ότι ο Δήμος Κάσου δεν έχει υπαλλήλους; Κλαίγεται στους συναδέλφους της δημάρχους, κλαίγεται στα κανάλια, κλαίγεται στους ταξιτζήδες της Αθήνας (ναι, δεν αστειεύομαι, κλαίγεται στους ταξιτζήδες της Αθήνας!), κλαίγεται παντού: http://www.skai.gr/mobile/tv/video?MMID=281840
Λιμάνι Ερμούπολης Σύρου. Στους δύο τρίτος δεν χωρεί!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Έτυχε, προσφάτως, να βρεθώ στο λιμάνι της Ερμούπολης, στη Σύρο, και εξεπλάγην ευχάριστα, αλλά και δυσάρεστα συγχρόνως. Ευχάριστα, γιατί η εμφάνιση του λιμανιού παραπέμπει σε... σαλόνι πολυτελείας, με τα λουλούδια, τα παγκάκια και τον όμορφο φωτισμό, και δυσάρεστα, γιατί εκεί που μέχρι πρό τινος έδεναν και ξεφόρτωναν ταυτόχρονα τρία τουλάχιστον πλοία, τώρα μετά βίας δένουν και ξεφορτώνουν δύο! Πώς έγινε αυτό; θα ρωτήσετε. Θα σας πω. Χρειάστηκε να μείνω ξύπνιος ένα ολόκληρο σχεδόν βράδυ για να μπορέσω να απαθανατίσω στην κάμερα αυτά που διαπίστωσα με τα μάτια.
Ναυτικό "ατύχημα" ή έγκλημα εξ αμελείας, υπερβολικής αυτοπεποίθησης και υπεροψίας στην Αίγινα;
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Πολλές υπαναχωρήσεις έκανα στην απόφασή μου να γράψω κάτι ή να μη γράψω τίποτε για το τραγικό ναυτικό "ατύχημα" (ή μήπως έγκλημα εξ αμελείας, υπερβολικής αυτοπεποίθησης και υπεροψίας;) της Αίγινας. Αποφάσισα, τελικώς, να γράψω δυο λόγια, όχι για να μοιράσω ευθύνες ή να αποφανθώ για το ποιος ήταν ο χειριστής του ταχυπλόου, που διέλυσε εις τα εξ συνετέθη την ξύλινη λάντζα, θέρισε ζωές και σκόρπισε τα ανθρώπινα μέλη όσων επέβαιναν σ' αυτήν, ούτε για να μηρυκάσω ή να ανακυκλώσω τις "ειδήσεις" περί της ύπαρξης ή μη υπουργού τινός ανάμεσα στους επιβαίνοντες. Θα πω αυτά που μου επιβάλλει ο σεβασμός προς τη γαλάζια ερωμένη και αδιαφορώ ποιος και αν θα ενοχληθεί.
Χορήγηση άδειας χειριστή μηχανοκίνητου αετού σε άτομο με αναπηρία στα κάτω άκρα.
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Υπέπεσε χθες στην αντίληψή μου ένα άρθρο που έχει δημοσιευτεί στο site http://www.onairnews.gr με τίτλο "Πήρε άδεια χειριστή για trike ο πρώτος Έλληνας με κινητικά προβλήματα" http://www.onairnews.gr/%CE%9C%CE%95%CE%A3%CE%9F%CE%9B%CE%9F%CE%93%CE%93%CE%99%CE%A0%CE%AE%CF%81%CE%B5-%CE%B4%CE%AF%CF%80%CE%BB%CF%89%CE%BC%CE%B1-%CF%80%CF%84%CE%AE%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-trike-o-%CF%80%CF%81-21398 Πρόκειται για τον Βαγγέλη Κυράδη ο οποίος πήρε άδεια χειριστή trike (μηχανοκίνητος αετός - υ.π.α.μ.) αφού παρακολούθησε τα σχετικά μαθήματα στην Αερολέσχη "Δαίδαλος", που δραστηριοποιείται στο αεροδρόμιο του Μεσολλογίου με διευθυντή τον Βαγγέλη Αθανασόπουλο.
Ευτυχώς που υπάρχει αστυνόμευση...
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Μεσάνυχτα Σαββάτου της 7ης Μαίου του σωτηρίου έτους 2016 στο χωριό Φωτεινά της Πιερίας. Τζιπ της ελληνικής αστυνομίας ή της Τροχαίας (περιμένω να μάθω... δι' αλληλογραφίας), με δύο αστυνομικούς, σταματάει έξω από την πόρτα του αυτοκινούμενου, μέσα στο οποίο κοιμόμουν με την καπετάνισσα, έχοντας αναμμένα τα φώτα του και παρκάροντας στη μέση του αντίθετου ρεύματος κυκλοφορίας (ευτυχώς που δεν έτυχε να περάσει άλλο αυτοκίνητο εκείνη την ώρα γιατί διαφορετικά θα είχαμε τραγωδία, και μάλιστα βιντεοσκοπημένη).
"Κάποιος κτυπάει την πόρτα του τροχόσπιτου", λέει η καπετάνισσα. Πετάγομαι απ' το κρεββάτι ενώ είμαι έτοιμος για τα πάντα. Ποιος να είναι στις 12 τα μεσάνυχτα εδώ στη ερημιά; Κατεβαίνω από τη σοφίτα με τα σώβρακα, αρπάζω μια σιδερένια μασιά, που έχω για να ανακατέβω τα κάρβουνα, και χαμηλώνω λίγο το σκίαστρο της πόρτας. Δεν ανοίγεις ποτέ μέσα στα άγρια μεσάνυχτα αν δεν ελέγξεις πρώτα ποιος είναι ο "επισκέπτης". Αυτό είναι κανόνας.