Rib and Sea

Αναρωτιέστε εάν οι ένοχοι πολιτικοί και τα τσιράκια τους, αυτοί που τα πήραν δηλαδή "χοντρά" και ευθύνονται για το δημόσιο χρέος και την κατάντια της χώρας, θα αποκαλυφθούν κάποια μέρα, θα λογοδοτήσουν και θα επιστρέψουν τα κλοπιμαία; Ε λοιπόν, μην αναρωτιέστε, γιατί είναι μαθηματικώς βέβαιον ότι ούτε θα αποκαλυφθούν, ούτε θα λογοδοτήσουν, ούτε θα επιστρέψουν τα κλοπιμαία. Και πού το ξέρεις εσύ; θα μου πείτε. Το ξέρω γιατί διαθέτω, απλώς, κοινό νου. Αυτόν που δεν κατάφεραν τόσα χρόνια να μου στερήσουν οι νερατζοκλέφτες, με τα ψέματα, τις κάλπικες υποσχέσεις και τις θεατρινίστικες εμφανίσεις τους στα παράθυρα των μέσων της μαζικής μας εξαθλίωσης. Και δεν μου τον στέρησαν, γιατί τον είχα σε διαρκή επιφυλακή, σκεπτόμενος απλώς και αντιδρώντας στην απομόνωση. Διαβάστε λοιπόν, γιατί είμαι βέβαιος ότι αυτοί που τα πήραν, και αυτοί που συνεχίζουν να τα παίρνουν (γιατί αυτού του είδους τα φαγοπότια δεν έχουν τελειωμό) δεν πρόκειται να αποκαλυφθούν, να λογοδοτήσουν και να επιστρέψουν βεβαίως τα κλοπιμαία.

Πάνε επτά μέρες τώρα που παιδεύομαι να κάνω μια επέκταση δραστηριότητας στην Δ.Ο.Υ. Ηλιούπολης, και να θεωρήσω στοιχεία γι' αυτή τη νέα δραστηριότητα, και ακόμη δεν έχω ξεμπερδέψει! Μη με ρωτήσετε γιατί. Δεν θα μπορέσω να σας εξηγήσω, γιατί ούτε εγώ έχω ακόμη κατάλαβει! Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι, αν απλώς υποπτευόμουν μέχρι σήμερα τους λόγους για τους οποίους οι ξένοι επιχειρηματίες και επενδυτές ακούν Ελλάδα και τρέχουν, σήμερα βεβαιώθηκα για έναν από αυτούς (τους λόγους). Ουδείς ξένος επιχειρηματίας ή επενδυτής θα ήταν διατεθιμένος να σπαταλήσει μία ολόκληρη εβδομάδα απ' τη ζωή του για να θεωρήσει ένα τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών! Θα μου πείτε, γιατί διαμαρτύρεσαι κύριε; Και στο Μπαγκλαντές, ας πούμε, έτσι γίνεται. Ναι, αλλά το Μπαγκλαντές είναι τριτοκοσμική χώρα, δεν ανήκει στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Ενώ εμείς ανήκουμε ε; Το άλλο με τον πίθηκο πιλότο το ξέρετε;

Κυριακή χθες, και μιας και δεν είχα προγραμματίσει να εγκαταλείψω το κλεινόν άστυ, περιπλανήθηκα στα χωμάτινα μονοπάτια του Υμηττού, καβάλα στον ηλεκτροκίνητο Γερμανό μου, τον Maximilian. Δεν αντέχω άλλωστε στην ηλικία μου να κάνω κάθε μέρα την ίδια διαδρομή με το ποδήλατο! Καλά τα πήγε πάντως το γερμανικό πατίνι, και στις ανηφόρες, και στον κατσικόδρομο, και στα χιλιόμετρα που χρειάστηκε να καλύψει (με τη μία μπατταρία) από την Ηλιούπολη και τον Καρέα μέχρι τις παρυφές της Βούλας, του Ελληνικού και της Αργυρούπολης, κι' ας έψελνα από μέσα μου τον εξάψαλμο στην ανέραστη Καγκελλάριο!

Μπορεί να μην είμαι καθόλου ευχαριστημένος από την διαπίστωση ότι τα έσοδα του διαδικτυακού αυτού περιοδικού, τα οποία προέρχονται από τις διαφημιστικές καταχωρήσεις και μόνο, δεν κυμαίνονται καν σε αξιοπρεπή επίπεδα, είμαι όμως πολύ ευχαριστημένος από την διαπίστωση ότι η αναγνωσιμότητά του, προϊόντος βεβαίως και του χρόνου, ανεβαίνει κατακόρυφα! Και, μεταξύ μας, δεν παραπονούμαι για το "ναδίρ" της πρώτης διαπίστωσης. Δεν έχω δικαίωμα άλλωστε να παραπονεθώ. Εδώ η τρόϊκα του Δ.Ν.Τ., με την κυβέρνηση να παρακολουθεί αμήχανη και ανήμπορη να αντιδράσει, έκοψε τον 13ο και 14ο μισθό και έβαλε χέρι στους χαμηλόμισθους και τους συνταξιούχους, τι να πει ο εκδότης ενός ειδικού διαδικτυακού περιοδικού και ποιος να τον λάβει σοβαρά υπ' όψη του; Εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν, θα έλεγε ο λαός. Και έχει δίκιο!