Rib and Sea

Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές

Καλπάζοντας προς τας κάλπας.

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

tameio[Μ’ αυτή τη νοοτροπία δεν πάμε πουθενά, ακόμη και με εκλογές].

https://www.ribandsea.com/waves/3109-tis-dikaiosynis-ilie-anoite.html

Εισαγωγή:

Από την προ ημερών ανακοίνωση του Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου κ. Ι. Αγγελή:

«…η κα Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου (όταν ήμουν το πλέον «αγαπημένο της παιδί στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου» και οι απόψεις μας ταυτίζονταν, μέχρι βαθμού παρεξηγήσεως, ότι δηλαδή δεν ήμουν μόνο το αγαπημένο της, αλλά και το «υπάκουο παιδί της»)».

Έτσι εξηγούνται πολλά. Π.χ.: μαίνεται  σφοδρή αντιδικία μεταξύ Χ και Ψ. Ο Χ προτρέπει τον Ψ να πάνε «και αύριο ακόμη» στην κ. Δημητρίου. Προφανώς, για να μεσολαβήσει η κ. Εισαγγελεύς και να σωφρονίσει τον Ψ. Με τόση ευκολία επισκέπτεται ο Χ την κ. Εισαγγελέα. Ο Ψ καταγγέλλει στην κ. Δημητρίου μη νόμιμη παρέμβαση στην αντιδικία εισαγγελέων τινών. Σιγή ιχθύος. Αγανακτισμένος ο Ψ ζητεί ακρόαση από την κ. Δημητρίου. Η γραμματεύς της ενημερώνει τον Ψ, ότι η κ. Εισαγγελεύς είναι πολύ φορτωμένη και πρέπει ο Ψ να υποβάλει και γραπτό αίτημα. Το αίτημα υποβάλλεται από τον Ψ την 07.03.2018. Ακόμη και σήμερα η κ. Δημητρίου δεν βρήκε χρόνο να δεχθεί τον Ψ. Διέταξε, όμως, προκαταρκτική εξέταση για όσα κατήγγειλε ο Ψ σχετικά με τις  παράνομες εισαγγελικές παρεμβάσεις. Η εξέταση ανατέθηκε στον κ. Αγγελή, ο οποίος απεφάνθη, κατά τα λεγόμενα του Χ, ότι όσα κατήγγειλε ο Ψ είναι μυθεύματα. Ο Ψ ζητεί επιμόνως και εγγράφως να λάβει γνώση του συνταγέντος από το αγαπημένο, ίσως και υπάκουο, παιδί της κ. Εισαγγελέως πορίσματος, αλλά τα αιτήματά του αγνοούνται επιδεικτικά με αιδήμονα σιωπή. Και φυσικά περιμένει ακόμη ο Ψ να τον δεχθεί σε ακρόαση η κ. Εισαγγελεύς, η οποία αποχωρεί της Υπηρεσίας σε 12 ημέρες. Πού να προλάβει!

Αυτοί οι αρχαίοι τα είπαν όλα ρε φούστη μου: «Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον».      

Κυρίως μενού:     

Και επειδή περί Δικαιοσύνης ο λόγος, ας μεταφερθούμε στον Μάρτιο του 2016 και ας παρακολουθήσουμε αποσπάσματα ομιλίας του πορδυπουργού στη Βουλή:
 
«Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ………… να συζητήσουμε επιτέλους για τη δικαιοσύνη, για τη διαφθορά, για τη διαπλοκή. ………. Να συζητήσουμε για το σύστημα πολιτικής και οικονομικής, θεσμικής, παραθεσμικής και εξωθεσμικής εξουσίας που όχι μόνο δεν εκάμφθη, αλλά θέριεψε ακόμα περισσότερο την περίοδο της κρίσης…, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεώτεροι, για να μην παραδοθούν στη λήθη τα έργα και οι ημέρες σας, τα έργα και οι ημέρες, ιδιαίτερα της προηγούμενης κυβέρνησης, που ανέλαβε σε μια περίοδο κρίσης, για να μην παραγραφούν στη συνείδηση του ελληνικού λαού οι εγκληματικές σας ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση πραγμάτων….

η Νέα Δημοκρατία, με αφορμή μια δήθεν αποκάλυψη για μια υποτιθέμενη παρέμβαση της Κυβέρνησής μας στη Δικαιοσύνη, θεώρησε ότι θα της δοθεί η ευκαιρία να δώσει μια παράσταση ιερής αγανάκτησης. Νόμισε ότι θα μπορέσει να δημιουργήσει θόρυβο, σε αγαστή συνεργασία με κάποια από τα γνωστά μέσα ενημέρωσης της διαπλοκής, ώστε να κερδίσει τις εντυπώσεις. .. Πρόκειται για θράσος και για αλαζονεία και νομίζω ότι εδώ αρμόζει πλήρως να ειπωθεί το «ουαί υμίν, γραμματείς κα Φαρισαίοι υποκριταί». Διότι μέσα στη βιασύνη και την αλαζονεία σας, δεν σκεφτήκατε καν ότι με αυτόν τον τρόπο μόνοι σας θα ανοίγατε το κουτί της Πανδώρας και μόνοι σας προκαλείτε την τύχη σας και, πιθανόν, ένα μεγάλο πολιτικό στραπάτσο, γιατί σήμερα σε αυτή τη συνεδρίαση θα ειπωθούν πολλά, πάρα πολλά και μαζεμένα…….

δεν θέλω να ξεκινήσω αυτή τη συζήτηση και την ομιλία μου από τα πεπραγμένα των δικών σας κυβερνήσεων, αλλά από το τι σκοπεύουμε να κάνουμε εμείς. Θέλω να εξηγήσω την αντίληψή μας και να περιγράψω σε αδρές γραμμές το στρατηγικό μας σχέδιο για μια πραγματικά ανεξάρτητη και θεσμικά ισχυρή και προστατευμένη δικαστική εξουσία. Χρέος και αποστολή της εκτελεστικής αλλά και της νομοθετικής εξουσίας, με βάση το ίδιο το Σύνταγμα, είναι ακριβώς να εγγυάται την ανεξαρτησία, τη θεσμική κατοχύρωση, την εύρυθμη λειτουργία και την προστασία της Δικαιοσύνης από κάθε είδους παρεμβάσεις. Οι παρεμβάσεις, όπως γνωρίζετε πάρα πολύ καλά, δεν είναι μόνο ή κυρίως πολιτικές. Είναι και παρεμβάσεις από την επιχειρηματική ελίτ, από την ολιγαρχία του χρήματος, που έχει συγκροτήσει και εκμεταλλεύεται σε συνεργασία με την παλιά πολιτική ελίτ, κέντρα και παράκεντρα επηρεασμού και εξωθεσμικών παρεμβάσεων. Διότι, όσο και αν πολιτικοί, επιχειρηματίες και λειτουργοί της Δικαιοσύνης επαναλαμβάνουν μονότονα και, ιδίως, όταν ελέγχονται, το γνωστό κλισέ «έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη», όλοι σε αυτή τη χώρα, είτε γνωρίζουν, είτε διαισθάνονται ότι η δικαιοσύνη δεν είναι παρά ένας βαθύτατα ταλαιπωρημένος θεσμός. Ταλαιπωρημένος από σκάνδαλα, παρεμβάσεις, παράκεντρα εξουσίας, οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα, παραδικαστικά κυκλώματα, συγκαλύψεις και ολιγωρίες. Ταλαιπωρημένος και από ένα νομικό πλαίσιο δαιδαλώδες, σκοπίμως άναρχο, πολύπλοκο και κακής ποιότητας…. πρέπει να προσεγγίσουμε το μεγάλο θεσμικό πρόβλημα, τη μεγάλη θεσμική αναπηρία της ελληνικής Δικαιοσύνης, που είναι η πολυνομία και η κακονομία …..

η πολυνομία και η κακονομία δεν είναι αποτελέσματα της διαχειριστικής ανικανότητας, της άγνοιας ή της νομοτεχνικής αδυναμίας. Το ακριβώς αντίθετο ισχύει. Η πολυνομία και η κακονομία είναι ίσως το αποτέλεσμα μιας βαθιάς γνώσης του τρόπου, με τον οποίο λειτουργεί το κρατικό νομικό σύστημα. Είναι αποτέλεσμα μιας βαθιάς μελέτης και μιας βιωμένης εμπειρίας νομομαθών πολιτικών του παλιού πολιτικού συστήματος, του συστήματος εξουσίας, που θέλησαν να αξιοποιήσουν τις γνώσεις και το νομικό τους ταλέντο για να πολλαπλασιάσουν τις τρύπες του συστήματος, να ανοίξουν παράθυρα, πόρτες, ακόμα και πύλες, ώστε να παρακάμψουν συνταγματικές επιταγές, τυπικούς νόμους, ακόμη και την ίδια την ποινική τιμωρία.

Πρόκειται, λοιπόν, για μια πολύ καλά μελετημένη και δομημένη τεχνολογία εξουσίας, που συμπληρώνεται από την εσκεμμένη υλικοτεχνική και μισθολογική απαξίωση, μια τεχνολογία που δημιουργεί και δικαιολογεί καθυστερήσεις, ολιγωρίες, ηθελημένες ή αθέλητες παραγνωρίσεις και παραλείψεις, ακόμη και συγκαλύψεις, πολλές φορές. …… το 2014 οι εκκρεμείς υποθέσεις στα πρωτοδικεία της χώρας ήταν τριακόσιες σαράντα χιλιάδες, ενώ οι εκκρεμείς ποινικές υποθέσεις τον Ιούνιο του 2015 ήταν διακόσιες τριάντα χιλιάδες. Αντίστοιχη είναι η εικόνα και στα διοικητικά δικαστήρια, καθώς τον Σεπτέμβρη του 2014 οι μη προσδιορισμένες υποθέσεις ήταν, περίπου, διακόσιες τριάντα τρεις χιλιάδες και μετά από ένα και πλέον έτος, με την παρούσα διακυβέρνηση, ο αριθμός αυτός έχει μειωθεί, αλλά είναι εξαιρετικά υψηλός, είναι εκατόν ογδόντα επτά χιλιάδες υποθέσεις…

Αποκαλύπτουν ένα χάος που αν δεν είναι σκοπίμως διαμορφωμένο, σίγουρα είναι σκοπίμως αφημένο, διότι βόλευε κυβερνήσεις και οικονομικά συμφέροντα, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να «κόβουν» και να «ράβουν». Και είναι ακριβώς αυτή η κατάσταση που ευθύνεται για τη διάρρηξη της σχέσης εμπιστοσύνης ανάμεσα στους πολίτες και τη Δικαιοσύνη και, βεβαίως, και ανάμεσα στους πολίτες και στο πολιτικό σύστημα. Και αυτή τη σχέση εμπιστοσύνης είναι που πρέπει να επανασυγκολλήσουμε, να επαναοικοδομήσουμε και έχουμε στόχο να αποκαταστήσουμε. Και θα την αποκαταστήσουμε, πρώτα απ’ όλα, με συγκεκριμένες και αποτελεσματικές πολιτικές πρωτοβουλίες, που στηρίζουν όλους εκείνους τους δικαστικούς λειτουργούς που σέβονται τον όρκο τους και, μέσα σε αντίξοες συνθήκες, επιτελούν με αυταπάρνηση τον ρόλο και το καθήκον τους, αυτούς τους δικαστικούς λειτουργούς που δεν χαρίζονται, που δεν εξαγοράζονται, που δεν υποκύπτουν σε πιέσεις.

Κι αυτοί θα είναι οι βασικοί σύμμαχοι στην προσπάθειά μας….  όσοι θέλουν να αναπαράξουν τις πρακτικές του παρελθόντος, ότι θα μας βρουν απέναντί τους και ότι θα αξιοποιήσουμε κάθε διαθέσιμο νόμιμο μέσο, ώστε να αποκαλύπτεται και να μη συγκαλύπτεται και να παίρνει το δρόμο της πειθαρχικής και δικαστικής διερεύνησης κάθε παρόμοια προσπάθεια αναπαραγωγής των πρακτικών του παρελθόντος, ώστε επιτέλους σε αυτό τον τόπο να αποδίδεται δικαιοσύνη και να είναι τυφλή και άτεγκτη, όπως οφείλει.. Αυτή η στάση που υιοθετούμε από την πρώτη στιγμή, αυτό το δόγμα, αν θέλετε, για την αποκατάσταση της σχέσης εμπιστοσύνης ανάμεσα στους πολίτες και στη Δικαιοσύνη δεν συνιστά παρέμβαση στη Δικαιοσύνη, αλλά είναι νόμιμη και συνταγματικά κατοχυρωμένη άσκηση των εξουσιών και των αρμοδιοτήτων που αποδίδονται στην Κυβέρνηση, ώστε να εγγυάται την απρόσκοπτη και εύρυθμη δικαιοδοτική λειτουργία.

Μιλήσατε το προηγούμενο διάστημα –και μας δώσατε την αφορμή και την ευκαιρία να κάνουμε αυτή τη συζήτηση- για παρέμβαση της Κυβέρνησης στη Δικαιοσύνη, επικαλούμενοι μια συνομιλία, μια συζήτηση του Αναπληρωτή Υπουργού Δικαιοσύνης, του κ. Παπαγγελόπουλου, με την Εισαγγελέα Τσατάνη για θέματα διαφθοράς. Γνωρίζετε, βεβαίως, ότι για την εν λόγω υπόθεση, η οποία αφορά μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, διεξάγεται ήδη πειθαρχική έρευνα για τις πράξεις και τις πιθανές παραλείψεις που οδήγησαν με μάλλον περίεργο τρόπο τρεις σημαντικές δικογραφίες στο αρχείο. Προκύπτουν εδώ ευλόγως τα εξής ερωτήματα: Πρώτον, ποιος ζήτησε να διεξαχθεί αυτή η περίφημη συνάντηση για την οποία κατηγορείτε τον Υπουργό για παρέμβαση; Ο κ. Παπαγγελόπουλος ή η Εισαγγελέας;

Όμως, ακόμα πιο πριν, ένα άλλο ερώτημα μοιάζει να είναι πιο κρίσιμο: Πώς αλήθεια έφτασε η υπόθεση αυτή στην Εισαγγελέα Τσατάνη; Με ποια δικονομική πρόφαση αφαιρέθηκαν από την αρμόδια Εισαγγελέα Διαφθοράς οι δικογραφίες που αφορούσαν τον επιχειρηματία Βγενόπουλο, προκειμένου να φτάσουν στα χέρια της κ. Τσατάνη; …….. πώς είναι δυνατόν ο εποπτεύων την Εισαγγελία Διαφθοράς, Αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, με έγγραφό του στις 22/4/2015 να γνωμοδοτεί ότι όλες οι υποθέσεις διαφθοράς αποτελούν αποκλειστική αρμοδιότητα του Εισαγγελέα Διαφθοράς και μετά από οκτώ μήνες, στις 18/12/2015, ο ίδιος άνθρωπος να γνωμοδοτεί με νέο έγγραφο ότι οι δικογραφίες στις υποθέσεις Βγενόπουλου, που αποτελούν κατεξοχήν δικογραφίες διαφθοράς, νομίμως αφαιρέθηκαν από την αρμόδια Εισαγγελέα. ….

Πάμε τώρα στο θέμα της περιβόητης παρέμβασης Παπαγγελόπουλου. Ποια, αλήθεια, ήταν η παρέμβαση; Η έκφραση της νομικής γνώμης του Υπουργού για το νομικό αυτό ζήτημα περί αρμοδιότητας; Αυτό συνιστά παρέμβαση; Ένα νομικό ζήτημα, βεβαίως, ουδόλως αθώο, αφού, όπως αποδείχθηκε, έχει συγκεκριμένες συνέπειες. Είναι άλλωστε γνωστό, πια, ότι για την υπόθεση αυτή, για την υπόθεση Βγενόπουλου, έχει ήδη εγγράφως διαμαρτυρηθεί ο Κύπριος Υπουργός Δικαιοσύνης με επιστολή του προς τον κ. Παπαγγελόπουλο, την οποία και καταθέτω στα Πρακτικά. Και βεβαίως, εδώ έχουμε πολύ συγκεκριμένες καταγγελίες από την πλευρά του Κύπριου Υπουργού Δικαιοσύνης, οι οποίες οφείλουν, αν μη τι άλλο, να διερευνηθούν. ….

Αλλά, ξέρετε κάτι; Εγώ προσωπικά δεν βιάζομαι. Δεν είναι ακόμη ώρα να μιλήσουμε για όλα αυτά. Θα περιμένουμε, όπως οφείλουμε, το πόρισμα της πειθαρχικής έρευνας και να είστε βέβαιοι ότι το πόρισμα αυτό θα έρθει. Δεν πρόκειται να περάσει, φαντάζομαι, στα μονόστηλα των εφημερίδων. Η κοινωνία θα μάθει. Τίποτα δεν θα μείνει στο σκοτάδι…… Και επειδή θέλει πολύ μεγάλο θράσος -πολύ μεγάλο θράσος!- να μιλάτε εσείς για παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη, επιτρέψτε μου να σας θυμίσω εγώ τι σημαίνει παρέμβαση στη Δικαιοσύνη από τα πρόσφατα, τα δικά σας έργα και τις δικές σας ημέρες και, μάλιστα, τι σημαίνει αντισυνταγματική και με τη βούλα παρέμβαση στη Δικαιοσύνη…. 

Με τον ν. 4024/2011 νομιμοποιήθηκαν μισθολογικές υπερβάσεις ύψους 30 εκατομμυρίων ευρώ στον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων και τερματίστηκαν όλες οι διώξεις που είχε κινήσει η Εισαγγελία Πρωτοδικών…  Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, στηριζόμενο στις διατάξεις των ν. 4071/2012 και ν. 4070/2013 απαλλάσσει από κάθε ευθύνη για χρέη, τις διοικήσεις όλων των δημοτικών επιχειρήσεων, αλλά και κάθε συμβεβλημένο με αυτές ιδιώτη….Με τον ν. 4255/2014 έπαψαν όλες οι ποινικές διώξεις που αφορούσαν τη διάθεση πόρων του ΟΑΕΕ, του Οργανισμού Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών…. Με το άρθρο 68 του ν. 4139/2013 ορίζεται ότι δεν συνιστά δωροδοκία η απλή υλική παροχή προς έκφραση ευγνωμοσύνης. Άκουσον-άκουσον! Δεν συνιστά δωροδοκία. Η διάταξη αυτή, ευτυχώς, καταργήθηκε λίγο αργότερα εξαιτίας της γενικευμένης κατακραυγής….  Με τον ν. 4046/2012 απαλλάχθηκαν από κάθε ευθύνη –ακούστε, από κάθε ευθύνη- τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων των τραπεζών και τα στελέχη της Τράπεζας της Ελλάδος, για το πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων, το διαβόητο PSI…..  Με τον ν. 4141/2013 ανεστάλησαν όλες οι ποινικές διώξεις στις διοικήσεις των εταιρειών του Δημοσίου, που ιδιωτικοποιούνται βάσει μνημονιακών δεσμεύσεων, για οφειλές προς το Δημόσιο, προς Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, ασφαλιστικά ταμεία και Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης…..Με τον ν. 4224/2013 απαλλάσσονται τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ΛΑΡΚΟ από κάθε αστική ποινική και διοικητική ευθύνη για την πώληση περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας……  με το άρθρο 19 σταμάτησαν όλες οι ποινικές διώξεις για τα διοικητικά συμβούλια των αγροτικών συνεταιρισμών κάθε βαθμού….  Με τον ν. 4262/2014 με το άρθρο 55 ανεστάλησαν όλες οι ποινικές διώξεις για το αδίκημα της μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο για Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα….

Με την πρωτοβουλία του τότε Υπουργού Δικαιοσύνης του κ. Σαμαρά, του κ. Αθανασίου, αντικαταστάθηκε το άρθρο 263Α του ποινικού κώδικα. Το άρθρο αυτό προέβλεπε ότι στελέχη και υπάλληλοι δημοσίων ή ιδιωτικών επιχειρήσεων που επιχορηγούνται από το Δημόσιο, σε περίπτωση σοβαρών αδικημάτων, όπως η δωροληψία ή η διασπάθιση δημόσιου χρήματος, τιμωρούνται με αυστηρότατες ποινές, αυτές που προβλέπονται για τους δημόσιους υπαλλήλους. Με την κατηγορία αυτή, ήταν υπόδικοι σειρά στελεχών ιδιωτικών επιχειρήσεων και μη κυβερνητικών οργανώσεων, που λάμβαναν αφειδώς χρηματοδοτήσεις από το ελληνικό Δημόσιο. ….

Η τροπολογία αυτή κατατέθηκε στις 6 Μαΐου 2014 και προέβλεπε ότι τα στελέχη ιδιωτικών επιχειρήσεων και ΜΚΟ δεν θα τιμωρούνται πλέον όπως οι δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά αντιθέτως με πολύ ελαφρύτερες ποινές. Και αφού αυτή η αμνηστευτική διάταξη ψηφίστηκε και ίσχυσε για μερικές μέρες, καταργήθηκε με επόμενο νόμο, με το επιχείρημα, το οποίο εγγράφηκε στην αιτιολογική έκθεση, ότι κατατέθηκε και ψηφίστηκε κατά λάθος…. Το λάθος αυτό ήταν, φαίνεται, για κάποιους αρκετό. Η ύπαρξη του νόμου, έστω και για μερικές μέρες, έδινε τη δυνατότητα στους υπόδικους για τα αδικήματα να ζητήσουν να δικαστούν με βάση αυτόν τον νόμο. Και αυτό διότι ο κατηγορούμενος έχει δικαίωμα να δικάζεται με τον ευνοϊκότερο νόμο που ισχύει από τη στιγμή της τέλεσης του αδικήματος μέχρι και την ολοκλήρωση της δίκης του.

Ευτυχώς, τα ελληνικά δικαστήρια και ο ίδιος ο Άρειος Πάγος, πολύ αργότερα όμως, χαρακτήρισαν τη διάταξη αυτή αντισυνταγματική, σώζοντας την τιμή του ελληνικού δικαιοκρατικού συστήματος, που οι κύριοι Σαμαράς και Αθανασίου είχαν φροντίσει να καταρρακώσουν….με τον ν. 4146/2013 και συγκεκριμένα με το άρθρο 78, στο οποίο ορίζεται ότι απαλλάσσονται από κάθε ευθύνη για το αδίκημα της απιστίας οι Πρόεδροι, τα μέλη Διοικητικών Συμβουλίων και τα στελέχη των τραπεζών, για σύναψη δανείων πάσης φύσεως με Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου ή Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα του ευρύτερου δημόσιου τομέα. … Πρόκειται για την υπόθεση των θαλασσοδανείων στα κόμματα και ιδιαίτερα φυσικά στα κόμματα της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Και τα δύο κόμματα αυτά ξέρετε τι είχαν βάλει ως εγγυήσεις για τα δάνεια αυτά; Τι, άραγε; Τις μελλοντικές κρατικές χρηματοδοτήσεις….  Γιατί εσείς πέρα από τη χώρα, καταφέρατε να χρεοκοπήσετε και τα κόμματά σας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, αλλά και με δημοσιεύματα, που ποτέ δεν διαψεύστηκαν, τα χρέη του κόμματός σας, κύριε Μητσοτάκη, της Νέας Δημοκρατίας, ανέρχονται σήμερα στο ποσό των 210 εκατομμυρίων ευρώ. Από αυτά τα 210 εκατομμύρια ευρώ, τα 197 εκατομμύρια αφορούν δάνεια από τράπεζες, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων έχουν ληφθεί με αυτήν την έωλη εξασφάλιση των πιθανών μελλοντικών κρατικών χρηματοδοτήσεων, που ποτέ δεν θα έρθουν. Και με δεδομένη τη σημερινή κατάσταση πραγμάτων, φυσικά, αυτά τα δάνεια δεν πρόκειται ποτέ να αποπληρωθούν.

Και για να μην λέτε ότι μιλάω μόνο για τη Νέα Δημοκρατία, φαντάζομαι ότι η κ. Γεννηματά θα ξέρει ότι κάτι αντίστοιχο ισχύει και για το ΠΑΣΟΚ. Δεν έχω πρόχειρα στοιχεία. Άλλωστε εκεί διενεργείται και ένας έλεγχος και κάποια στιγμή φαντάζομαι ότι θα βγει στη δημοσιότητα. Τα στοιχεία μου είναι λίγο παλαιότερα, του 2013, που μιλούσαν για 111 εκατομμύρια ευρώ. Ποιος ξέρει σήμερα ποιο θα είναι αυτό το ύψος;

Θέλω, λοιπόν, σήμερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να δεσμευτώ προσωπικά ενώπιον της Εθνικής Αντιπροσωπείας –όχι δεν ήταν αυτά, έχει και άλλα, μην βιάζεστε- ότι η υπόθεση αυτή με τα θαλασσοδάνεια των κομμάτων σας, τη στιγμή που ο ελληνικός λαός αγωνιά, έχοντας ένα μικρό δάνειο μιας επιχείρησης, για το τι θα έρθει να δώσει η Τρόικα, δεν μπορεί να κλείσει μέσα σε μια νύχτα, επειδή καταθέσατε μια τροπολογία που αθωώνει και δίνει ασυλία σε αυτούς που σας τα έδωσαν. …Οι τράπεζες τάιζαν με δάνεια τα ΜΜΕ και τα κόμματα, τα κόμματα υποστήριζαν τις τράπεζες και τις διοικήσεις τους με λογής εξυπηρετήσεις και, βεβαίως, τα ΜΜΕ φρόντιζαν και φροντίζουν για την υποστήριξη του συστήματος εξουσίας που τα τρέφει. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και την ίδια στιγμή που αυτό το τρίγωνο λειτουργούσε απρόσκοπτα, η χώρα βυθιζόταν. Ο λαός και η χώρα πλήρωνε και πληρώνει. Και κάποιοι, βεβαίως, έτρεφαν και συνεχίζουν να τρέφουν χρεοκοπημένες επιχειρήσεις, ενώ η χώρα ήταν στα βράχια, και έστελναν αφορολόγητες τις καταθέσεις τους στις Παρθένες Νήσους. …

Τις επόμενες ημέρες η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ προτίθεται να καταθέσει πρόταση για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, που θα διερευνήσει εξαντλητικά τις δανειακές συμβάσεις που σύναψαν οι τράπεζες με τα πολιτικά κόμματα αλλά και με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Διότι ο ελληνικός λαός περιμένει συγκεκριμένες απαντήσεις γι’ αυτό το πάρτι που διεξήχθη στην πλάτη του. Και η Επιτροπή αυτή θα διερευνήσει και θα βγάλει πόρισμα, όχι του Αγίου Ποτέ, αλλά, το αργότερο, έως τα τέλη του Μάη, δηλαδή μέσα σε δύο μήνες. Θα βγάλει πόρισμα, για να ξέρει ο ελληνικός λαός και η Εθνική Αντιπροσωπεία πώς όλα τα προηγούμενα χρόνια κάποιοι στις πλάτες του έπαιζαν παιχνίδια για να ταΐζουν τα χρεοκοπημένα τους κόμματα και τα χρεοκοπημένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, που στήριζαν τα  χρεοκοπημένα τους κόμματα…. μια νυχτερινή τροπολογία, που είχε κατατεθεί και αποσυρθεί τέσσερις φορές συνολικά και, τελικά, υπερψηφίστηκε με την πέμπτη προσπάθεια στη Βουλή και, αν θυμάμαι καλά, χωρίς καν την απόλυτη πλειοψηφία των εκατόν πενήντα ένα, αλλά με εκατόν σαράντα τέσσερις Βουλευτές, αν δεν κάνω λάθος. Υπήρχε, φαίνεται, πολύ μεγάλος ζήλος για τη νομιμοποίηση των τριγωνικών συναλλαγών που πραγματοποιούσαν μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι της χώρας.

Το κόστος της τροπολογίας αυτής, πού απάλλασσε από πρόστιμα μεγάλους ομίλους, υπολογίζεται κοντά στο ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Φαίνεται ότι οι προηγούμενες Κυβερνήσεις είχαν τη δυνατότητα να κόβουν από συντάξεις, οπότε χάριζαν πρόστιμα σε μεγάλους εταιρικούς ομίλους. ….

Η δέκατη τρίτη παρέμβαση είναι η χειρότερη όλων των παρεμβάσεων. Διότι δεν αποσκοπούσε απλά στη διευθέτηση κάποιας συγκεκριμένης υπόθεσης ή στην αμνήστευση κάποιου συγκεκριμένου προσώπου, αλλά πολύ περισσότερο στόχευε στον έλεγχο του ίδιου του εκλογικού αποτελέσματος για τον ορισμό των προϊσταμένων των Πρωτοδικείων και των Εφετείων της χώρας. Μιλάμε εδώ, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, για ευθεία παρέμβαση στο αυτοδιοίκητο των δικαστηρίων με την τροπολογία του τότε Υπουργού Δικαιοσύνης της Κυβέρνησης Σαμαρά, του κ. Αθανασίου, που μερικές μέρες πριν τη διεξαγωγή των εκλογών στα δικαστήρια της χώρας, άλλαξε το εκλογικό σύστημα για να ευνοήσει τους εκλεκτούς του. …

Αυτές είναι πραγματικές παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη και όχι το γεγονός ότι μία εισαγγελέας ζήτησε να συνομιλήσει με τον Αναπληρωτή Υπουργό, αρμόδιο για τις υποθέσεις διαφθοράς, ο οποίος την παρακίνησε να μην βάλει στο αρχείο μία υπόθεση που απασχολεί την κυπριακή δικαιοσύνη και, φυσικά, την ελληνική κοινή γνώμη…. , αναρωτιέται κανείς αν πρέπει να γελάσει με το θράσος τους ή να κλάψει με την κατάντια τους, για την απύθμενη υποκρισία και την ηθική κατάρρευση. Διότι πρέπει να ομολογήσουμε ότι –όλοι το ξέρουν άλλωστε- πάντοτε υπήρχαν προβλήματα στη σχέση της δικαιοσύνης με την εκτελεστική εξουσία. Πάντοτε υπήρχαν πιέσεις και παρεμβάσεις. Την τριετία, όμως, της διακυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου χάθηκε στην κυριολεξία η μπάλα. Χάθηκε κάθε έλεγχος. Θέριεψε ένα σύστημα παραεξουσίας, που όμοιό του δεν έχει δει η χώρα από την αποκατάσταση της δημοκρατίας και μετά… Οι παρεμβάσεις δεν εξαντλούνται σε πράξεις και τροπολογίες. Πολλές φορές, ακόμη και οι παραλείψεις αποτελούν παρέμβαση…Πρώτη και καλύτερη ήταν η παράλειψη να παραδοθεί στον έλεγχο, στις αρμόδιες φορολογικές αρχές η περίφημη «λίστα Λαγκάρντ». Αρχικό επιχείρημά τους ήταν ότι το ξέχασαν.

Στη συνέχεια, ανακάλυψαν μία πρόφαση, ότι δηλαδή αποτελεί παράνομο αποδεικτικό μέσο. Όταν μετά την κατακραυγή αναγκάστηκαν να την παραδώσουν στους εισαγγελείς, οι έλεγχοι προχωρούσαν με ρυθμούς χελώνας….Βεβαίως, ο ζήλος σας να προστατέψετε τους φοροφυγάδες φίλους σας είναι τέτοιος που μας καταγγείλατε και από πάνω, επειδή δώσαμε το δικονομικό εργαλείο στη δικαιοσύνη, ώστε απερίσπαστη να ολοκληρώσει τις έρευνές της. Μιλώ, φυσικά, για την τροπολογία του Υπουργείο Δικαιοσύνης που κλείνει μία και καλή το ζήτημα της νομιμότητας χρήσης των λιστών ως αποδεικτικού μέσου. Αυτό που εξοργίζει τον μέσο πολίτη είναι αυτό που είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας: Η συνειδητή σας παράλειψη να συνεργαστείτε με τις γερμανικές αρχές για τον εντοπισμό Ελλήνων φοροφυγάδων με καταθέσεις στην Ελβετία, παρά τη σαφή πρόσκληση του Υπουργού Οικονομικών του κρατιδίου της Ρηνανίας-Βεστφαλίας, μία παράλειψη συνειδητή, που συμπληρώνει και επιβεβαιώνει την εικόνα που έχω ήδη περιγράψει. ….

Μιας και μιλάμε για παραλείψεις και ολιγωρίες, είναι ανάγκη να αναφερθώ σε αυτό το σημείο και στην πραγματικά ντροπιαστική για το πολιτικό σύστημα κατάσταση που έχει διαμορφωθεί από το συνταγματικό εφεύρημα του άρθρου 83 του Συντάγματος για την ευθύνη των Υπουργών…..Η αποσβεστική προθεσμία των δύο άπρακτων κοινοβουλευτικών περιόδων πράγματι σας δικαιώνει, διότι λειτουργεί ως πλυντήριο για τις πιθανές ευθύνες πρώην Υπουργών. Σας έχει προφυλάξει από την εξέταση σωρείας ποινικών υποθέσεων, που ακριβώς εξαιτίας αυτής της προθεσμίας έχουν παραγραφεί. Συγκεκριμένα, κατά την ΙΕ΄ Κοινοβουλευτική Περίοδο, την περίοδο από τις εκλογές του Ιούνη του 2012 ως τον Γενάρη του 2015, διαβιβάστηκαν στη Βουλή εκατόν τριάντα δικογραφίες. Την ΙΣΤ΄ Κοινοβουλευτική Περίοδο, από τον Γενάρη ως τον Ιούνη του 2015, διαβιβάστηκαν τριάντα εννιά και την τρέχουσα έχουν ήδη διαβιβαστεί είκοσι έξι. Με μια γρήγορη ματιά εντοπίζουμε φερόμενους χρόνους τέλεσης των αδικημάτων το 2003, ακόμη και το 2001. Και το ερώτημα που προκύπτει είναι: Για ποιο λόγο χρειάζεται κάτι παραπάνω από μια δεκαετία, για να φτάσουν αυτές οι δικογραφίες στη Βουλή; Ποιος καθυστέρησε, ποιος καθυστερεί και για ποιο λόγο;

Αλλά ξέρετε, αυτή η τεχνολογία της λήθης πρέπει κάποια στιγμή να τελειώσει. Με πρότασή μου προς τον Πρόεδρο της Βουλής, θα ζητήσω τη διενέργεια ελέγχου από την Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής του συνόλου των δικογραφιών, προκειμένου να διαπιστωθεί ο χρόνος τέλεσης των αδικημάτων, η διάρκεια της ποινικής προδικασίας και η χρονική απόσταση μεταξύ ποινικής δίωξης και διαβίβασης στη Βουλή από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου και τον εκάστοτε Υπουργό Δικαιοσύνης. Γιατί έχουμε όλοι ευθύνη απέναντι στον ελληνικό λαό και ο ελληνικός λαός έχει δικαίωμα να γνωρίζει. Και να ξέρετε ότι υπάρχουν δικογραφίες που έχουν διαβιβαστεί την τρέχουσα περίοδο στη Βουλή, οι οποίες δεν πρόκειται να απολαύσουν κανένα απολύτως ευεργέτημα. Και φυσικά, δεσμεύομαι για άλλη μια φορά από αυτό το Βήμα, κάτι που, εξ όσων γνωρίζω, αποτελεί και πρόταση πλέον όλων των κομμάτων –νομίζω ότι το διατυπώσατε και εσείς χθες- ότι με τη συνταγματική αναθεώρηση πρέπει να τελειώσει οριστικά αυτή η ντροπή του νόμου περί ευθύνης Υπουργών και οι Υπουργοί θα πρέπει να αντιμετωπίζονται όπως κάθε πολίτης….  η αλαζονεία και ο εξουσιαστικός φανατισμός του συστήματος που έχετε οικοδομήσει ήταν τόσο μεγάλος και τέτοια η ασυδοσία του, που στην κυριολεξία, ειλικρινά, πριν σχεδιάζοντας αυτή την ομιλία, αυτή την παρέμβαση, δεν ήξερα από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω.

Διότι, εκτός από το να συγκαλύπτει και να προστατεύει τους ευεργέτες και φίλους του, το σύστημα αυτό προκύπτει πλέον ότι ήταν το ίδιο που σε πολλές περιπτώσεις αποτελούσε και τον ενορχηστρωτή της διαφθοράς κατά τη διάρκεια των προηγούμενων ετών…..

Το κρίσιμο, όμως, πολιτικό ερώτημα, κύριε Μητσοτάκη, που αφορά εσάς και όχι τον κ. Σαμαρά, που δεν καταδέχτηκε σήμερα να παραστεί σε αυτήν τη συζήτηση, όπως δεν καταδεχόταν τόσα χρόνια να παραστεί, είναι γιατί καλύπτετε αυτό το δίδυμο Σαμαρά-Παπασταύρου και αν θα συνεχίσετε να το καλύπτετε….Επίσης, απορίες που πρέπει να διαλευκάνετε γεννά και η περίφημη «υπόθεση των εκβιαστών», που έχει πάρει, βεβαίως, τον δρόμο της δικαιοσύνης, διότι, όπως αποδεικνύεται, οι σχέσεις του κυκλώματος των εκβιαστών με τη Νέα Δημοκρατία ήταν το λιγότερο στενές σχέσεις…….

Για να μη σας ταλαιπωρώ άλλο, κλείνω αυτήν την ανατριχιαστική ανασκόπηση των πράξεων και των παραλείψεών σας, των παρεμβάσεών σας στη Δικαιοσύνη. Κλείνω, όμως, με μια αναφορά σε κάτι που για εμάς είναι ίσως το σκάνδαλο των σκανδάλων, που δεν αφορά την τελευταία τριετία της διακυβέρνησης. Ίσως είναι το σκάνδαλο της Μεταπολίτευσής. Την τελευταία τριετία της διακυβέρνησης αφορά η συγκάλυψη. Φαντάζομαι ότι έχετε ήδη καταλάβει τι εννοώ. Αναφέρομαι στο μεγάλο σκάνδαλο, το σκάνδαλο της SIEMENS και στον απαράδεκτο εξωδικαστικό συμβιβασμό που υπογράφηκε ανάμεσα στο ελληνικό δημόσιο και τη SIEMENS. … , λοιπόν, επιχειρήθηκε να ξεπλυθεί τόσο το πολιτικό προσωπικό που είχε εμπλοκές στην υπόθεση, όσο και η ίδια η εταιρεία. Και θυμίζω ότι το ποσό που δέχθηκε, με βάση αυτόν τον συμβιβασμό, να πληρώσει η γερμανική εταιρεία SIEMENS, σε ρευστό και σε είδος, ήταν μόλις 200 εκατομμύρια ευρώ, όταν η Εξεταστική Επιτροπή της ελληνικής Βουλής το 2010 υπολόγισε τη ζημιά του ελληνικού δημοσίου στα 2 δισεκατομμύρια ευρώ.»

Και μετά από όλα αυτά τα φοβερά και τρομερά που κατήγγειλε από του βήματος της Βουλής προ τριετίας [ενόσω στα παρασκήνια δούλευε ο Πετσίτης], ψήφισε ο εν λόγω τον νέον Ποινικό Κώδικα, με τον οποίο καταργείται ο α.ν. 1608/1950 ο απειλών με ισόβια τους καταχραστές τού Δημοσίου, τραπεζών, ΔΕΚΟ κ.λπ. Με λίγα λόγια, με τον νέο ΠΚ έκανε την υπόθεση Siemens κώλο!

https://www.ethnos.gr/ellada/43776_anatropi-stis-megales-dikes-fernei-o-neos-poinikos-kodikas

Και πόσοι άλλοι που έχουν απλώσει το ξερό τους στον μόχθο του ελληνικού λαού θα πάνε σπίτι τους να φάνε  τα φαγωμένα. Η Αριστερά, τρομάρα μου, είναι ελεήμων και μεγάθυμη, καθόλου  εκδικητική. Προ πάντων όταν και τα δικά της παιδιά έχουν βάλει το χέρι στο μέλι, προκειμένου να αποδείξουν ότι το αριστερό ή δεξιό πρόσημο ουδεμία σημασία έχει και ότι η ιδεολογία είναι συνώνυμο της μπουρδολογίας. Τα πάντα είναι θέμα χαρακτήρος και παιδείας. Και, δυστυχώς, όσοι μας κυβέρνησαν, μας κυβερνούν και θα μας κυβερνήσουν είναι αχαρακτήριστοι και απαίδευτοι.    

Επίλογος:

Περί ιδεολογίας
https://www.ribandsea.com/waves/2350-homo-sapions.html

Περί κρυπτοαμνηστίας που κατακεραύνωνε ο Αλαίσκοις ως αντιπολίτευση για το άρθρο 263Α ΠΚ, αλλά εφαρμόζει ως κυβέρνηση.
http://www.komistes.gr/%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%BC%CE%B5%CE%B8%CF%8C%CE%B4%CE%B5%CF%85%CE%B5-%CE%BA%CF%81%CF%85%CF%80%CF%84%CE%BF%CE%B1%CE%BC%CE%BD%CE%B7%CF%83%CF%84%CE%AF%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CE%B1/

Κι’ άμα λάχει να  ΄ουμ, διδάσκομεν και την οθωμανικήν.

Οι καταγγελίες του Χάνου Κλασμένου για Σόρος-Κότζακ δεν θα διερευνηθούν από την ανεξάρτητον Δικαιοσύνην;

Υ.Γ. Ο Πάκης, κέρβερος φύλαξ του Συντάγματος, αρνείται να υπογράψει το διάταγμα για τον διορισμό τής νέας ηγεσίας του Αρείου Πάγου. Περιμένει την 30ή Ιουνίου 2019. Διότι έτσι ορίζει το Σύνταγμα. Τον νέο Ποινικό Κώδικα, όμως, που είναι κρυπτοαμνηστευτικός εις το έπακρον, τον υπέγραψε.

Αρθρον 47 Συντάγματος «...3. Αμνηστία παρέχεται μόνον επί πολιτικών εγκλημάτων δια προεδρικού  διατάγματος εκδιδομένου προτάσει του Υπουργικού Συμβουλίου. 4. Αμνηστία επί κοινών εγκλημάτων ουδέ δια νόμου παρέχεται.»

Για να δούμε, θα βρεθούν δικαστές να κρίνουν κρυπτοαμνηστευτικό τον νέο ΠΚ όσον αφορά τους καταχραστές τού Δημοσίου;