Rib and Sea

Πηγή : http://www.komistes.gr/%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7-showbiz-%CF%83%CF%84%CE%B7-refubiz-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%89%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B7/

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Μετά την κ. Σάραντον, η οποία ήλθε να κάνει τις χριστουγεννιάτικες διακοπές της κοντά στους πρόσφυγες στα πολύπαθα νησιά μας, για να νοιώσει τον πόνο των προσφύγων πριν γυρίσει στις αναπαυτικές επαύλεις της και στη γκλαμουριά, έσκασε μύτη και ο κ. Ρουβάς στο λιμάνι του Πειραιά, όπου αποβιβάζονταν κατά χιλιάδες οι πρόσφυγες/λαθρομετανάστες.

Πήρε στην αγκαλιά του ένα βρέφος και έκανε βόλτα μέχρι το κινητό ιατρείο. Το τηλεοπτικό συνεργείο κατά πόδας με τους μαρκουτσοφόρους ρεπόρτερς να τον ρωτούν διάφορες ευφυέστατες ερωτήσεις τύπου «πώς το λένε; θα το εξετάσουν οι γιατροί; γνωρίσατε τους γονείς του;», αλλά και διαπιστώσεις τύπου «έχετε και σεις παιδιά. Καιρό θα έχετε να κρατήσετε ένα μωρό στα χέρια σας» Ουάου, και γαμώ τα ρεπορτάζ, τα οποία μας γέμισαν ενημέρωση.

Τελικά, το προσφυγιλίκι πουλάει και πουλάει τρελλά.  Είναι η μπίζνα της εποχής. Ενώ οι απλοί πολίτες, καθημαγμένοι από τα Μνημόνια, καταθέτουν στους ταλαιπωρημένους αυτούς ανθρώπους το υστέρημά τους κυριολεκτικώς υπό μορφή τροφής και φαρμάκων και το περίσσευμά τους από αγάπη στον συνάνθρωπο, ο κ. Ρουβάς κατέθεσε την αγάπη του, όπως και η κ. Βαρδινογιάννη.

Θα περίμενα την μαρκουτσοφόρο ρεπόρτερ να ρωτήσει και πληροφορηθεί ποία η συνεισφορά των Ελλήνων εφοπλιστών στην ανακούφιση τόσο αυτών των ανθρώπων όσο και ημών. Παραιτήθηκαν π.χ. της επιδότησης του Δημοσίου για τη μεταφορά των προσφύγων από τα νησιά στην ηπειρωτική Ελλάδα; Μήπως μείωσαν το εισιτήριο στο 50%; Μήπως έκαναν μερικά δρομολόγια δωρεάν;

Θα περίμενα να πάρουν οι δημοσιογράφοι συνέντευξη από κάποιο γιατρό που παρέχει τις υπηρεσίες του δωρεάν από πραγματική αλληλεγγύη με εξαντλητικά ωράρια. Θα περίμενα να ρωτήσουν ποιά βιομηχανία προσέφερε π.χ. εμφιαλωμένο νερό ή πορτοκαλάδες ή σάντουιτς. Αν και ο κ. Μουζάλας μας είπε ότι υπάρχουν τέτοιες προσφορές που, όμως, δεν μπορεί το κράτος να διαχειρισθεί. Γιατί άραγε; Τί μπορεί, τέλος πάντων, να κάνει αυτό το κωλοκράτος; Δεν μπορεί να συγκεντρώσει τις φιάλες, τα τρόφιμα και ό,τι άλλο  σε στρατιωτικές αποθήκες και μετά να τις διανείμει ο στρατός που αποτελεί ανέκαθεν τον μοναδικό συντεταγμένο και αξιόπιστο οργανισμό της χώρας; Μη μου πείτε ότι το Σώμα Εφοδιασμού Μεταφορών δεν είναι σε θέση να κάνει αυτή τη δουλειά!

Και μετά εκδόθηκε απόφαση διατίμησης βασικών ειδών κατά μήκος της Εθνικής Οδού. Τόση αναλγησία πια οι κομπραδόροι της συμφοράς; Τόση ξεφτίλα;

Μεγάλη μπίζνα τελικά το προσφυγικό: σωσίβια, και σκάρτα, από Τουρκία, σαπιοκάραβα από Τουρκία, πανάκριβες υπηρεσίες διακινητών ένθεν και ένθεν, εμπόριο εξωλέμβιων μηχανών που εγκαταλείπονται στα νησιά μας, πανάκριβες υπηρεσίες ξενοδοχείων και εστιατορίων. Τεράστιος τζίρος. Να μη μιλήσω για τους έκφυλους που βρήκαν ευκαιρία να γευτούν φρέσκο κρέας  για να κορέσουν τις ανώμαλες ορέξεις τους.  

Και κορωνίδα ο κ. Ρουβάς. Να γλείψει λίγη από την αίγλη της δυστυχίας αυτών των ανθρώπων και να τονίσει την ανάγκη να τους συμπαρασταθούμε ξεχνώντας παντελώς ότι όλοι ήλθαν απρόσκλητοι ή μάλλον προσκεκλημένοι της κερα-Τασίας και λέγοντας «πάλι καλά είμαστε, υπάρχουν και χειρότερα». Αυτά θα μας συμβαίνουν, όταν ο κ. Φίλης, απόφοιτος Λυκείου, το παίζει υπουργός Παιδείας και απαγορεύει σε υπερμορφωμένους καταξιωμένους Ιεράρχες να εκφωνούν λόγους στους μαθητές μας,  μήπως και μάθουν, μεταξύ πολλών άλλων,  τί σημαίνει πραγματικά «μη γνώτω η αριστερά σου τί ποιεί η δεξιά σου». Όταν, σεβόμενοι τη θρησκεία των μεταναστών, φροντίζουμε να μπορούν να τηρούν τα μουσουλμανικά τους καθήκοντα και έθιμα, ενώ απαιτούμε να αποκαθηλωθούν τα χριστιανικά εικονίσματα από αίθουσες σχολικές, δικαστικές και εν γένει δημόσια καταστήματα της χώρας.  Όταν..., όταν..., όταν...