Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Αμάρτησα για το παιδί μου!
Για πρώτη φορά και ακολουθώντας την μόδα των ΜΜΕ το blog σήμερα θα γίνει "αποκαλυπτικό". Θα αποκαλύψει τον λόγο για τον οποίον ένας ηλικιωμένος άνθρωπος, σε μιά ηλικία που λογικά θα επεδίωκε μόνο την υστεροφημία του και καλή ψυχή, δέχεται άλλη μιά φορά να γίνει ρεζίλης και ξεφτίλας και ρεντίκολο και ρόμπα ξεκούμπωτη:
Το έκανε για το παιδί του. Η μία από τις κόρες του σκοπεύει να είναι υποψήφια βουλευτής στις επόμενες εκλογές και προφανώς μία θέση στα ψηφοδέλτια του ΤΣΥΡΙΖΑ είναι μιά καλή ανταμοιβή για τον διασυρμό τού (ήδη διασυρμένου) πατέρα. Ο οποίος διασυρμός θα είναι όχι απλώς μεγάλος αλλά ιστορικός, από αυτούς που γράφονται στα μαύρα κατάστιχα της ιστορίας μιάς χώρας, απ' αυτούς που διασώζουν το όνομα κάποιου σαν βδέλυγμα και παράδειγμα προς αποφυγή για κάθε πολίτη που αγαπάει την χώρα του.
Αν η Ελλάδα δεν ανακαλύψει τη στρατηγική, θα πάψει να υπάρχει.
Του Σάββα Καλεντερίδη.
Οι Οθωμανοί, εκτός από τα φορολογικά κατάστιχα, που ήταν η «ραχοκοκαλιά» της γραφειοκρατίας της Αυτοκρατορίας της Κωνσταντινούπολης, υιοθέτησαν και την υψηλή στρατηγική της, την οποία ενίσχυσαν με ένα σημαντικό στοιχείο, αυτό της στρατιωτικής ισχύος, ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των τουρκομανικών φύλων που είχαν εισβάλει στην Ανατολία στις αρχές της 2ης χιλιετίας.
Αυτή την υψηλή στρατηγική κληρονόμησε η Τουρκία, μετά την ίδρυσή της το 1923, από την οποία εμφορείται η τουρκική κρατική, διπλωματική, πολιτική και στρατιωτική γραφειοκρατία, ανεξαρτήτως ιδεολογίας.
Το ήθος και η αγωγή δεν έχουν αριστερό ή δεξιό πρόσημο.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Σταχυολόγησα μερικά από όσα κατά καιρούς είχαν γραφτεί για τον Φωτίγκο, κατά κόσμον Φώτιο-Φανούριο Κουβέλη, ο οποίος από τα υπόγεια καφενεία της πρέφας στην οδό Σόλωνος ανελίχθηκε στην Προεδρία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, σε υπουργό Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Τζανετάκη [θυμηθείτε τη φωτογραφία, όπου συνδικαληστές είχαν κάνει κατάληψη στο υπουργικό γραφείο, εκείνος δε, ως δημοκράτης, συνέχιζε να εργάζεται υπουργικώς δίπλα στους καθήμενους οκλαδόν συνδικαληστές], σε συγκυβερνήτη στην 3η μνημονιακή κυβέρνηση, όπου ίσχυε το γνωστόν 4-2-1, στην πωλητική απομόνωση τα τελευταία χρόνια και τώρα στη θέση του αναπληρωτή ΥπΕθΑ.
Δεν είναι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος γυρολόγος της πωλητικής. Εκ λόγων αηδίας δεν θα έγραφα τίποτε για τον συμφοιτητή μου, αν δεν με ενοχλούσε η θυγατέρα του, η οποία μας είπε με μήνυμα στα σόσιαλμύδια να πιούμε ξύδι, αν δεν μας αρέσει η υπουργοποίηση του πατρός της.
Δέκα κ@λοι γυρεύουν καρέκλα.
Αθάνατη Μαλβίνα. Πολλά χρόνια πριν τα είχε πει όλα για όλους.
"Ο Συνασπισμός δεν είναι κόμμα. Είναι δέκα κ@λοι που γυρεύουν καρέκλα", είχε πει για τον τότε Συνασπισμό την κυριότερη συνιστώσα του σημερινού κυβερνητικού κόμματος, χωρίς όμως να εξηγήσει αν εκείνο το "κ@λοι" ήταν κυριολεκτικό ή μεταφορικό.
Πολλά χρόνια μετά, και μετά τον Αύγουστο του΄15, ξεκαθαρίστηκε και αυτό: ήταν και τα δύο.
Ηθικά πλεονεκτήματα ανήθικων πλεονεκτών.
Κι εδώ δίπλα βλέπουμε το πρόσωπο της Νέας Τάξης και της Ευρωπαϊκής "Ένωσης". Παίρνουμε απ' τους πολλούς που δεν έχουν και τα δίνουμε στους λίγους που έχουν, για να έχουν περισσσότερα.
Η κυρία δίπλα (και ο θολός κύριος) μπορεί να μοιάζουν με κάποιους άλλους, κάποια απ' τα πολλά φυντάνια της κυβερνητικής φάρμας των ζώων, αλλά δεν είναι. Είναι η πλεονεξία, η αδηφαγία, η ανηθικότητα, ο καιροσκοπισμός, με δυό λόγια: ο νεοφιλελευθερισμός αυτοπροσώπως.
Και φυσικά η κυρία παίρνει το δεύτερο βραβείο αμοραλισμού, παχυδερμισμού, φαρισαϊσμού και υποκρισίας. Γιατί το πρώτο βραβείο, το παίρνει ο θολός κύριος, αυτός που ενθάρρυνε την αδηφαγία και την κοινωνική αλητεία, φέρνοντας προς ψήφιση στην Βουλή τον θλιβερό Αύγουστο του '15 μαζί με το αριστερό μνημόνιο που όριζε μεταξύ των άλλων και τις πρώτες αριστερές περικοπές συντάξεων, το άρθρο που έδινε δικαίωμα επιδόματος ενοικίου στους εξωκοινοβουλευτικούς υπουργούς και υφυπουργούς, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΙΚΩΝ Ή ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΚΡΙΤΗΡΙΩΝ.