Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Θυμάστε το άρθρο μου για το φουσκωτό σκάφος που είχαμε δωρήσει στην Κοινότητα του Αγ. Ευστρατίου το 2001, που το Λιμεναρχείο Μύρινας έβγαλε στον πλειστηριασμό και μέσω του ΔΔΔΥ το πούλησε σε ιδιώτη και τα χρήματα τα πήρε το Δημόσιο; http://www.ribandsea.com/editorial/3757-to-doro-den-dorizetai-kyrioi.html
Ε λοιπόν, η ιστορία αυτή είχε συνέχεια και θα έχει και άλλη στο μέλλον έως ότου διευκρινιστεί τι ακριβώς έγινε, πώς και γιατί πουλήθηκε το σκάφος σε ιδιώτη και τα χρήματα πιστώθηκαν στο Δημόσιο Ταμείο χωρίς μάλιστα την έγκριση του Δήμου Αγ. Ευστρατίου στην αποκλειστική κυριότητα του οποίου ήταν το εννιάμετρο Laser. Εννοείται ότι θα περιμένω στο τέλος να αποδοθούν ευθύνες, μολονότι κάτω από τις συνθήκες μπάχαλου που επικρατούν σήμερα στο Δημόσιο η απόδοση ευθυνών είναι όνειρο θερινής νυκτός.
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Είχα γράψει παλαιότερα για την απαράδεκτη διάλυση παραδοσιακών σκαριών εξ αιτίας των επιδοτήσεων που δίνει η Ε.Ε. στους αλιείς προκειμένου να καταθέσουν τις επαγγελματικές τους άδειες, στο όνομα τάχα της προστασίας των ψαριών από την υπεραλίευση. Και λέω "τάχα" γιατί πολλοί αλιείς, οι οποίοι εισέπραξαν αυτή την επιδότηση, έβγαλαν στη συνέχεια καινούργια άδεια και συνέχισαν την αλιευτική τους δραστηριότητα! Μια επιδότηση μάλιστα η οποία διπλασιάζεται... εάν το σκάφος διαλυθεί! http://www.ribandsea.com/waves/645-2012-03-08-07-01-29.html
Του ΠΕΤΡΟΥ ΚΟΥΣΟΥΛΟΥ
Εισαγγελική έρευνα για κύκλωμα το οποίο λειτουργεί εντός της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ) και αφορά τον τρόπο με τον οποίο γίνονται οι εξετάσεις των αεροπόρων και δίδονται τα διπλώματα και τα πτυχία βρίσκεται σε εξέλιξη. Όπως αποκαλύπτει η «ΜΠΑΜ», η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ξένη Δημητρίου, έχει στη διάθεσή της πολυσέλιδη καταγγελία-φωτιά για «φάμπρικα» η οποία λειτουργεί μέσα στους κόλπους της Διεύθυνσης Πτητικών Προτύπων (Δ2). H καταγγελία-φωτιά κατατέθηκε, τον Ιούλιο του 2018 στην εισαγγελία Εφετών και κοινοποιήθηκε, μεταξύ άλλων, στον Άρειο Πάγο, το γραφείο του υπουργού Χρήστου Σπίρτζη αλλά και την EASA.
Από τα στοιχεία τα οποία βρίσκονται στη διάθεση της «ΜΠΑΜ» προκύπτει ένα τεράστιο ζήτημα το οποίο έχει να κάνει με την ασφάλεια των επιβατών. Οι συντάκτες της καταγγελίας είναι έμπειροι πιλότοι οι οποίοι γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις. Αναφέρονται σε παρασκηνιακές διεργασίες οι οποίες εδώ και τουλάχιστον τρία χρόνια λαμβάνουν χώρα στην ΥΠΑ και αφορούν ανίκανους εξεταστές αλλά και σχολές-μαϊμού οι οποίες στήνονται από «ημετέρους» με σκοπό το κέρδος.
Δεν συνηθίζω να αναπαράγω όσα γράφουν και λένε οι "συνάδελφοί" μου των μέσων της μαζικής μας εξαπάτησης, αλλά σήμερα θα κάνω μια εξαίρεση.
Αναδημοσιεύω λοιπόν μια "κόντρα" μεταξύ του "πολλά βαρύ με ολίγη" Παύλου Πολάκη και του Δημήτρη Καμπουράκη. Και το κάνω γιατί ο Δημήτρης τρύπωσε μάλλον στην τσεφαλή μου και μαζί με τις σκέψεις μου για τον κωλοτούμπα υφυπουργό έκλεψε και τον κοντυλοφόρο μου. Γιατί αυτά θα έγραφα κι' εγώ, πάνω κάτω, απευθυνόμενος στον άλλοτε "αριστερό", "φίλο" και "συμπολεμιστή" Παύλο Πολάκη. Του έχω γράψει βεβαίως στο παρελθόν, άλλα, πολύ χειρότερα, αλλά σε μένα δεν τολμά να απαντήσει ο Πολάκης...
Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Γράφει λοιπόν ο Δημήτρης Καμπουράκης :
Έγραψα προχθές ένα κομμάτι με τίτλο τι είδα στην Κρήτη. Και τόλμησε χθες να μου απαντήσει ο Παύλος Πολάκης και μάλιστα σε προσωπικό τόνο και με έμμεση πρόσκληση για μονομαχία. Τον ενόχλησε φαίνεται που πήγα στις περιοχές του, στα Σφακιά, και κυρίως που έγραψα πως δεν βρήκα ούτε έναν άνθρωπο να μου μιλήσει ανοικτά υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ.
Σύμφωνα με ασφαλείς δημοσιογραφικές πληροφορίες μου, ο Παύλος Μπήτρος του Δημητρίου, κάτοικος Αίγινας, προτείνεται από τον Αντιεισαγγελέα Εφετών κ. Οδυσσέα Τσορμπατζόγλου να παραπεμφθεί στο ακροατήριο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Πειραιώς προκειμένου να δικαστεί για παράνομη ιδιοποίηση υλικών και κινητών πραγμάτων ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας που ανήκαν στο "Ελληνικό Κέντρο Περίθαλψης Αγρίων Ζώων" που εδρεύει στο Μετόχι της Αίγινας (ΕΚΠΑΖ).
Ο Παύλος Μπήτρος, ως μέλος, νόμιμος εκπρόσωπος και διαχειριστής του ΕΚΠΑΖ, κατηγορείται ότι ιδιοποιήθηκε παρανόμως ξένα αντικείμενα των οποίων η συνολική αξία υπερβαίνει το ύψος των 150.000 ευρώ και τα οποία ανήκαν στην κυριότητα του ως άνω Κέντρου.