Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Κάθε φορά που συναντώ τον Καλογεράκη και συζητώ μαζί του εκπλήσσομαι με το τεράστιο απόθεμα των γνώσεών του, σε όλες σχεδόν τις επιστήμες, την καθαρότητα της σκέψης του και τη δυνατότητα να μεταδίδει στους άλλους τις ιδέες του. Αυτή τη φορά ξεπέρασε κάθε προηγούμενο με τις νέες επινοήσεις του και τις αναφορές του στους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους Αριστοτέλη και Επίκουρο!
Φαίνεται πως ο Μιχάλης ξεδιπλώνει σιγά σιγά τις γνώσεις και τα ταλέντα του, γνωρίζοντας ότι είναι πολύ πιο μπροστά απ' την εποχή του και φοβούμενος, θαρρείς, ότι όσοι τον παρακολουθούν θα τρομάξουν απ' το τεράστιο εύρος των γνώσεών του αν τις ξεδιπλώσει απότομα και όλες μαζί μπροστά στην κάμερα!
Μπορεί αυτή τη φορά η διάρκεια της συνέντευξης να ξεπέρασε σε διάρκεια κάθε προηγούμενη, σας διαβεβαιώ όμως ότι, εγώ τουλάχιστον, δεν κατάλαβα πώς πέρασαν δύο ώρες! Πιστεύω ότι το ίδιο θα συμβεί και με σας!
Ευχαριστούμε την εταιρεία "ΑΝΕΚ LINES" που μας έδωσε την ευκαιρία να συναντήσουμε για άλλη μια φορά τον εκπληκτικό αυτόν ερευνητή και επιστήμονα.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τιμή και ευλογία συγχρόνως να συζητά κανείς με έναν καλλιτέχνη και Άνθρωπο του επιπέδου του Θοδωρή Παπαγιάννη τον οποίο συνάντησα στο χωριό Ελληνικό των Ιωαννίνων.
Ο Θοδωρής Παπαγιάννης σπούδασε Γλυπτική στην Α.Σ.Κ.Τ. Αθηνών με δάσκαλο τον Γιάννη Παππά. Διευθυντής του Ά Εργαστηρίου Γλυπτικής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, ο Θεόδωρος Παπαγιάννης πρωταγωνιστεί στη διοργάνωση Συμποσίων Γλυπτικής σε πολλές πόλεις της Ελλάδος και της Κύπρου δημιουργώντας μεγάλα γλυπτά στον δημόσιο χώρο. Επίσης στα πλαίσια των ανταλλαγών προγραμμάτων Erasmus συνεργάζεται με πολλές Σχολές Καλών Τεχνών της Ευρώπης, και ειδικά τη Σχολή του Βερολίνου και της Brera, με τους καθηγητές David Evison και Paolo Galerani, δημιουργωντας workshops σε ομάδες σπουδαστών.
Βίντεο - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Όταν ρώτησα το παλληκάρι στο καφενείο του χωριού Λιγκιάδες αν υπάρχει κάποιος επιζών απ' την ανείπωτη σφαγή των κατοίκων του στις 3 του Οκτώβρη του 1943, δεν περίμενα να μου πει ότι το μωρό που θήλαζε το στήθος της μητέρας του εκείνη την αποφράδα ημέρα (σκηνή που αποτυπώνεται με συνταρακτικό τρόπο απ' τον εξαιρετικό γλύπτη Λεοντή Ευσταθίου στο μνημείο που κοσμεί την πλατεία των Λιγκιάδων) είναι ο κ. Παναγιώτης Μπάμπουσκας ο οποίος ζει σήμερα ακόμη στο χωριό!
Κατηφόρισα το δρομάκι που οδηγεί στο σπίτι του κυρ Παναγιώτη και της συζύγου του Λευκοθέας και τους βρήκα να κάθονται μαζί στην αυλή. Αφού τους χαιρέτησα ζήτησα απ' τον κυρ Παναγιώτη να μου πει δυο λόγια. Αρχικά ήταν αρνητικός. "Δεν θέλω να μιλήσω γι' αυτά", μου είπε.
Κάμερα - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Όταν ο καλός μου φίλος Σπύρος Τάπας μού συνέστησε να επισκεφτώ το μουσείο κέρινων ομοιωμάτων του Παύλου Βρέλλη, στα Ιωάννινα, δεν μπορούσα να φανταστώ πως το πολυδιαφημισμένο μουσείο κέρινων ομοιωμάτων της Μαντάμ Τισώ στο Λονδίνο θα φαινόταν στα μάτια μου σαν φτωχός συγγενής μπροστά του!
Αυτό που κάνει το μουσείο κέρινων ομοιωμάτων του Παύλου Βρέλλη ξεχωριστό δεν είναι τόσο η εκπληκτική ομοιότητα των κέρινων ομοιωμάτων του με τα πρόσωπα στα οποία αναφέρεται, όσο η γλαφυρή σύνδεσή τους με τα πραγματικά γεγονότα της σύγχρονης, και όχι μόνο, ελληνικής ιστορίας.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ο Μάκης Γεωργάτος είναι κατ' αρχάς ένα εξαιρετικό παιδί. Τον γνώρισα μόλις την περασμένη εβδομάδα αλλά τολμώ να πω ότι πολύ ευχαρίστως θα τον έπαιρνα σαν πλήρωμα στο φουσκωτό σκάφος με το οποίο θα επιχειρούσα ένα μεγάλο ταξίδι. Οι λόγοι; Τρεις κυρίως. 1) Πιάνουν τα χέρια του, 2) Αντέχει στην ταλαιπωρία και 3) διανυκτερεύει όπου νυχτώσει!
Ο Μάκης εργάζεται σε μια εταιρεία εξόρυξης και επεξεργασίας ανθρακικού ασβεστίου αλλά η καρδιά και το μυαλό του είναι στη... Vespa! Αυτό το Ιταλικό δημιούργημα των δύο τροχών που έγραψε ιστορία και συνεχίζει να γράφει στους Ελληνικούς δρόμους, και όχι μόνο