Rib and Sea
Shlomo Sand : Το Ισραήλ είναι το πιο ρατσιστικό κράτος!
Shlomo Sand: «Θα ήθελα να σταματήσω να θεωρώ τον εαυτό μου Εβραίο. Το Ισραήλ είναι το πιο ρατσιστικό κράτος και οι Εβραίοι της διασποράς θέλουν να ελέγχουν τα κράτη στα οποία κατοικούν».
Ο πασίγνωστος Εβραίος αντιφρονών καθηγητής Shlomo Sand παραδέχτηκε ότι το Ισραήλ είναι το «πιο ρατσιστικό κράτος στον κόσμο» - και ότι οι... Εβραίοι στον υπόλοιπο κόσμο εργάζονται όλοι για να "κυριαρχήσουν" και να "ελέγξουν" τις πολιτικές στα έθνη που μένουν για να υποστηριχθεί το ρατσιστικό σιωνιστικό κράτος.
Ο Shlomo Sand, Ισραηλινός ιστορικός και καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ, είναι μια εξέχουσα πνευματική προσωπικότητα με πολλούς όμως επικριτές εντός του Ισραήλ που τον κατηγορούν για την αντισιωνιστική του δράση. Το βιβλίο του «Πώς επινοήθηκαν οι Εβραίοι» κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Pandora Books.
Ο σοβαρός κίνδυνος του λαϊκού παραλογισμού.
Πέρα από τις δόσεις των δανείων και την έξοδο από το μνημόνιο, το σοβαρότερο πρόβλημα για την Ελλάδα είναι η πνευματική και πολιτισμική καταστροφή που συντελέσθηκε στην χώρα τα τριάντα τελευταία χρόνια.
Πηγή : http://www.europeanbusiness.gr/page.asp?pid=1430
Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου.
Η μεταπολιτευτική διακυβέρνηση της χώρας υπήρξε καταστροφική και οι λόγοι που συνέβαλαν στο γεγονός αυτό είναι συγκεκριμένοι και ενδεικτικοί της τεράστιας ανευθυνότητας των εγχώριων πολιτικών δυνάμεων. Μετά την πτώση της δικτατορίας και σε μιαν Ευρώπη που βρισκόταν σε φάση μετασχηματισμού, η Ελλάδα, χάρη στις προσπάθειες και το αδιαμφισβήτητο κύρος του Κωνσταντίνου Καραμανλή, είχε την τύχη να γίνει πλήρες μέλος της τότε Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, με πολιτικά κριτήρια, αλλά με την υπόσχεση των υπευθύνων για την διακυβέρνησή της ότι θα έπρατταν τα δέοντα ώστε η χώρα και οι δομές της να προσαρμοσθούν –στο μέτρο του δυνατού– στην τότε κοινοτική πραγματικότητα.
Κυβερνητικός κομματισμός και εσωστρέφεια τροχοπεδούν τη χώρα.
Πηγή : http://www.anixneuseis.gr/?p=100138
Του Δημήτρη Μακροδημόπουλου.
Πότε ένα κράτος χαρακτηρίζεται ως κράτος «ζόμπι»; Με μια έννοια, ως «ζόμπι» χαρακτηρίζεται εκείνο που εξακολουθεί να ζει παρότι η πραγματικότητα στην οποία αντιστοιχεί έχει πεθάνει. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι η πραγματικότητα έχει πεθάνει! Σημαίνει ακριβώς το αντίθετο. Σημαίνει πως υπάρχει μια νέα ζωντανή πραγματικότητα την οποία δεν βλέπουμε επειδή νεκρές ιδέες στοιχειώνουν και συννεφιάζουν το μυαλό μας και μας κάνουν να μην αντιλαμβανόμαστε το καινούργιο.
Σε επικίνδυνη φάση οι επόμενες ημέρες.
Γράφει ο Δημήτριος Μαντές.
ΥΓ. Μερικοί οικονομικοί πίνακες και στοιχεία βασίστηκαν στο άρθρο του Δημήτρη Καζάκη": http://dimitriskazakis.blogspot.gr/2014/10/blog-post_90.html Συμμερίζομαι απόλυτα την ανησυχία του και θεωρώ ότι όντως υπάρχει σοβαρό θέμα.
Μετά το πρώτο και καθοριστικό μάθημα που είχαμε το 2008 από το βούλιαγμα της οικονομίας σε διεθνές επίπεδο, όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι πάμε για ένα δεύτερο κραδασμικό τεστ που αυτή τη φορά θα πονέσει περισσότερο.
Οι ΗΠΑ, με εξωτερικό χρέος που ξεπερνά τα 14 τρις δολάρια, μόλις ανακάλυψε τις τραγικές συνέπειες στην οικονομία της από τις υπερτιμημένες «φούσκες» και τα υποπροϊόντα της χρηματιστηριακής αγοράς, έδιωξε όλο το συρφετό και την πίεση στις χρηματιστηριακές αγορές της Ευρωζώνης και ειδικά της Γερμανίας και της Γαλλίας, μετατοπίζοντας και εξάγοντας το πρόβλημα από το δικό της πεδίο εμβέλειας.
Η Μέρκελ και η ΕΚΤ έκανε ακριβώς το ίδιο. Αφού μέτρησε όσες ζημιές της μετατόπισε το χρέος (τις αμερικάνικες φούσκες) στα κράτη του ευρωπαϊκού νότου με πρώτο την Ελλάδα, ενώ δεν γλίτωσε και η νεοεισαχθείσα Κύπρος με το κούρεμα των καταθέσεων και την υφαρπαγή των καταθετικών ρωσικών κεφαλαίων.
Διονύσης Χαριτόπουλος : Το κράτος δεν είναι η πατρίδα.
Πηγή : Hellasforce.com
Η συνέντευξη στον Μανώλη Πιμπλή.
«Στις 16 Νοεμβρίου του 1967 η τουρκική Εθνοσυνέλευση εξουσιοδότησε την κυβέρνηση Ντεμιρέλ για πόλεμο με την Ελλάδα. Στις 19 Νοεμβρίου ο Ελληνικός Στρατός στον Εβρο πήρε εντολή για ύψιστη ετοιμότητα και προώθηση στις τελικές θέσεις. «Ώς εδώ ήταν το λαδάκι μας. Εδώ πιθανόν θα πεθάνεις» σκέφτεται ο Δόκιμος (σ.σ Δόκιμος Εφεδρος Αξιωματικός -ΔΕΑ). Και λέει: «Πετιέμαι στο πιο κοντινό χωριό για τσιγάρα. Χτυπάω και δυο κονιάκ για το κρύο. Ενας πιτσιρικάς σκάβει με τα χέρια το χιόνι. Τον παρακολουθώ. Στη λακκούβα βάζει ένα μικρό παιχνίδι και το θάβει. Το σκεπάζει καλά. Το πατικώνει. Πάω κοντά του. Τον ρωτάω γιατί το κρύβει. – Θα μ’ το πάρουν οι Τούρκοι, μου κάνει αθώα».