Rib and Sea
Αρχική 
Χρονογράφημα Πρόγραμμα ενιαίας ψηφιακής καταγραφής της δομής και στελέχωσης του Δημοσίου από τον Διονύση Ρηγόπουλο.
Χρονογράφημα Πρόγραμμα ενιαίας ψηφιακής καταγραφής της δομής και στελέχωσης του Δημοσίου από τον Διονύση Ρηγόπουλο.
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Ο μοναχικός θρήνος - το ζεϊμπέκικο.
Άρθρο του Διονύση Χαριτόπουλου στην εφημερίδα "Τα Νέα", 14/9/2002.
Πηγή : http://antikleidi.com/2014/02/09/zempek/
Το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται. Δεν έχει βήματα, είναι ιερατικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται.
Είναι η σωματική έκφραση της ήττας. Η απελπισία της ζωής. Το ανεκπλήρωτο όνειρο. Είναι το «δεν τα βγάζω πέρα». Το κακό που βλέπεις να έρχεται. Το παράπονο των ψυχών που δεν προσαρμόστηκαν στην τάξη των άλλων.
Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται ποτέ στην ψύχρα ει μη μόνον ως κούφια επίδειξη. Ο χορευτής πρέπει πρώτα «να γίνει», να φτιάξει κεφάλι με ποτά και όργανα, για να ανέβουν στην επιφάνεια αυτά που τον τρώνε. Η περιγραφή της προετοιμασίας είναι σαφής:
Παίξε, Χρήστο, το μπουζούκι,
ρίξε μια γλυκιά πενιά,
σαν γεμίσω το κεφάλι,
γύρνα το στη ζεϊμπεκιά.
(Τσέτσης)
Κωλόπαιδα.
Του Γιάννη Λαζάρου.
Πηγή : http://lazarouyiannis.blogspot.gr/2014/11/blog-post_25.html
Στα σκατά κι ακόμα παραπέρα να πάτε τσογλάνια πασοκομπεμπέκια με την επανάσταση του facebook για την στήριξη του Γεωργίου Παπανδρέου. Τελικά, όχι μόνο δεν βάζετε μυαλό, όχι μόνο η βόλεψή σας έχει φθάσει μέχρι και την τελευταία τρίχα της άδειας κεφαλής σας, αλλά τα γεννοβολήματά σας στηρίζουν τον άεργο πολιτικάντη που έχωσε με μία υπογραφή σε κατοχή 200 χρόνων μια ολόκληρη χώρα. Με σύνθημα “Εμείς πάμε. Εσύ θα έρθεις;”
Πού να έρθουμε, ρε κτηνάκια; Πού ακριβώς να έρθουμε; Εκεί που ήταν να μάς πάει ο σωτήρας σου, πρασινομούρη νεολαίε μου, μάς πήγε. Μάς πήγε στα σκατά αλλά εσείς δεν ήρθατε, τρώγατε και τρώτε και πίνεται τον "ιδρώτα" του μπαμπά. Και δεν πήγαμε ηθελημένα. Με το ζόρι μάς έχωσε στα σκατά όσο εσείς βυζαίνατε τις “σοσιαληστρικές” ιδέες των πρασινοσπιτιών που σας “τίναζε”. Βέβαια, αν βρίσκονταν καμιά δεκαριά να σας αρχίσουν στα χαστούκια η δημοκρατία των Πασοκόσπορων θα τούς χαρακτήριζε ως φασίστες. Δεν θα είχαν την τιμητική θέση του αντιπρύτανη ΑΠΘ, Τζιφόπουλου, που όταν αναφέρετε στα μη βολεμένα παιδιά προτείνει να τους ρίχνει η εξουσία χαστούκια όπως είθισται στις προηγμένες χώρες. Εκείνες τις χώρες όπως ο Καναδάς του Γιώργου Παπανδρέου και η Γερμανία του υπουργού Παπακωνσταντίνου. Το παράδειγμα των αγαπημένων χωρών του Γιώργου Παπανδρέου έφερε ο Τζιφόπουλος, τον τρόπο που αυτές οι χώρες αντιμετωπίζουν την νεολαία όταν αντιδρά: Με χαστούκια. Εκεί θέλετε να μάς πάτε, νεολαίοι γενίτσαροι του Γιώργου Παπανδρέου; Να τρώμε τα χαστουκάκια μας όσο εσείς θα γλύφετε τον αρχηγό και την εξουσία παίρνοντας το δημοκρατικό δικαίωμα να βαράτε τους αντιδραστικούς;
Η Δημοκρατία καίγεται κι ο δημοκράτης λούζεται.
Του Γιάννη Λαζάρου.
Πηγή : http://lazarouyiannis.blogspot.gr/2014/12/blog-post_18.html
Δεν σάς ξεπλένει ούτε το «Παρών», ούτε το «Απών», ούτε τίποτε. Όσο σκατό κουβαλάνε στο κεφάλι τους οι ψηφίσαντες «Σταύρο Δήμα», άλλο τόσο σκατό κουβαλάνε και όλοι οι υπόλοιποι.
Πώς είναι δυνατόν να είσαι με τον λαό όταν την ημέρα της ψηφοφορίας για τον «ιερό θεσμό» η Κομισιόν απειλεί τον ίδιο λαό για το 2015 με νέα μέτρα; Αυτόν τον ίδιο λαό που δήθεν εσύ, βουλευτάκο «αντιστασιακέ», τον εκπροσωπείς.
Πώς είναι δυνατόν να ψωνίζεις «δημοκρατία» στο υποκατάστημα της Ε.Ε που έχει το όνομα «Βουλή των Ελλήνων» μόνο και μόνο για να υπηρετήσεις συμφέροντα Τραπεζών;
Πώς είναι δυνατόν να αποδέχεσαι ότι εν μέσω των καλλιστείων για τον καλύτερο Πρόεδρο Δημοκρατίας τα υπόλοιπα κράτη-μέλη ψηφίζουν για το αν θα παραμείνεις για τουλάχιστον δύο μήνες σε παράταση προγράμματος της Τρόικα;
Μήνυμα της ΕΛ.ΛΑ.Σ. επ' ευκαιρία των Χριστουγέννων.
«Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος...Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλευταί, εκατάστρεψαν το έθνος, ανάθεμα τους. Κάψιμο θέλουν όλοι τους!»
Αυτά έγραφε ο μεγάλος μας Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης για τα τεκταινόμενα και επί των ημερών του.
Η πέραν των είκοσι χιλιάδων ετών ένδοξη Πατρίδα μας, ο αρχαιότερος Λαός του κόσμου και ο θεμέλιος λίθος του, το Έθνος των Ελλήνων, απειλείται άλλη μία φορά βαρειά και εξωτερικώς και εσωτερικώς. Εξωτερικώς απειλούμεθα και από τα τέσσαρα σημεία του ορίζοντος κινδυνεύοντες όχι μόνο από τους προαιώνιους εχθρούς του πονηρού γένους που επιβουλεύονται την ελευθερία μας αλλά και από τους μέχρι χθές βαλανοφάγους και τρωγλοδύτες κλεπταποδόχους του Ελληνικού φωτός της σοφίας, της τέχνης, της γνώσης, της επιστήμης και του πολιτισμού που φωτίζει τα ανήλιαγα πνευματικά τους λαγούμια.
Αντί των τετριμμένων ευχών...
Ελάχιστοι, πλην Ελεύθεροι και ετοιμοπόλεμοι αναγνώστες μου,
Ήταν Δεκέμβρης του 2012 όταν ο "παράξενος και διαστροφικός αναγνώστης" μου έστειλε προς δημοσίευση στο "Rib and Sea" το ακόλουθο σχόλιο, δίκην Χριστουγεννιάτικων ευχών. Επειδή οι ευχές του εκείνες συνεχίζουν να είναι επίκαιρες, τις αναδημοσιεύω με τις δικές μου ευχές να περιορίζονται σε πέντε μόνο λέξεις : Υγεία, Εγρήγορση, (Δια Ζώσης) Επικοινωνία, Αντίδραση, Αλληλεγγύη.
Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Αγαπητέ κύριε Διευθυντά,
Σχεδόν σε όλους τους λαούς και τις κουλτούρες τους, η προφορικά (ή γραπτά) διατυπωμένη ευχή, είναι ουσιαστικά, μια ενεργή προσπάθεια να επικοινωνήσει ο ευχέτης διανοητικά και ψυχικά με άλλα έλλογα όντα, μέλη ενός πανθέου υπάρξεων, μέσω εκφράσεων σκέψεων και συναισθημάτων, σχετικά με επιθυμίες και ελπίδες, για ό,τι δηλαδή ελπίζει να συμβεί στο μέλλον.