Rib and Sea
Αμάν πια αυτές οι ΜηΚυΟ
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης
Εγώ απλά λέω ως Έλλην [επιμένω] πολίτης και νομικός ότι ο όρος ΜΚΟ είναι ένας βαρύγδουπος όρος που επινοήθηκε από τα λαμόγια της πολιτικής.
Για ψάξτε να δείτε πότε ο όρος ΜΚΟ μπήκε στο λεξιλόγιο και στη ζωή μας. Εμείς στην Ελλάδα γνωρίζουμε τα Σωματεία, ήτοι νομικά πρόσωπα που ιδρύονται για την επιδίωξη μη κερδοσκοπικού σκοπού. Τέτοια είναι...τα εργατικά σωματεία, τα αθλητικά σωματεία και όλα τα άλλα σωματεία [φιλανθρωπικά κ.λπ.] που μερικές φορές αυτοαποκαλούνται "Σύλλογοι".
Σε νομικό κείμενο δεν θα δείτε τον όρο ΜΚΟ τουλάχιστον μέχρι το έτος 2000. Και τούτο, διότι ο όρος αυτός αποτελεί μετάφραση του όρου Νon Governmental Agencies ή Organizations που μας ήλθε από την Εσπερία μαζί με τον Γιωργάκη. Στις ΗΠΑ υπάρχουν οι Government Agencies, ήτοι δημόσιες υπηρεσίες, και οι μη δημόσιες υπηρεσίες, δηλαδή οι ΜΚΟ.
Προοδευτικός ραγιαδισμός.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Ο Κούλης δεν ήθελε τον Πάκη, τον οποίον ήθελε ο Αλαίκσοις. Άρα, έπρεπε ο Κούλης να επιλέξει μια φιγούρα που δεν θα μπορούσε να αρνηθεί ο Αλαίκσοις. Έτσι θα επιτυγχανόταν και εθνική συνεννόηση. Συνεννοηθήκαμε εθνικώς, λοιπόν, αλλά η λαθροεισβολή συνεχίζεται. Ο Μιταράκης έδειξε πως δεν διαφέρει από τον Μουζάλα.
Ανέσυρα από τη βιβλιοθήκη μου ένα περιοδικό του 1999 [ΡΕΥΜΑΤΑ], όπου ο Στέλιος Παπαθεμελής προειδοποιούσε από τότε για το μεγάλο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης. Σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Κι’ ένα άλλο περιοδικό [ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ], όπου τον Ιούλιο του 2005 γράφονταν τούτες οι γραμμές:
Πιο ανεξάρτητος δεν γίνεται!
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
ν. 4603/2019
«Άρθρο 1 - Σύσταση Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού
1. Συνιστάται νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού (Ε.Ε.Α.)» που εποπτεύεται από τον Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού.
…………….
Άρθρο 6 - Άσκηση καθηκόντων μελών Δ.Σ.
1. Κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, τα μέλη του Δ.Σ. της Ε.Ε.Α.:
(α) απολαμβάνουν πλήρους προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας,
(β) δεν ζητούν ούτε λαμβάνουν δεσμευτικές οδηγίες από κυβερνητικά ή διοικητικά όργανα, ούτε από οποιοδήποτε άλλο φυσικό ή νομικό πρόσωπο, δημόσιου ή ιδιωτικού δικαίου,
(γ) υποχρεούνται να τηρούν πιστά το Σύνταγμα και την κείμενη νομοθεσία, καθώς και να ενεργούν με ευθύτητα, ευσυνειδησία και απόλυτη αμεροληψία».
Πιο κανονικά δεν γίνεται!
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
[συνιστάται εκθύμως η ανάγνωση του βιβλίου «Η ψυχολογία του μαλάκα»]
[http://rodorama.blogspot.com/2014/08/blog-post_52.html?m=0]
Πληροφορήθηκα και εγώ, ότι από 07.07.2019 επανήλθαμε στην κανονικότητα.
Τί πιο κανονικό από το να εκλέγουμε μία γυναίκα στον θώκο του ΠτΔ και το πρώτο προσόν της που διατυμπανίζεται να είναι ότι τυγχάνει θυγάτηρ του αειμνήστου αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου Νίκου Σακελλαρόπουλου, ο οποίος μετείχε της σύνθεσης του Ειδικού Δικαστηρίου που δίκασε τον Ανδρέα Παπανδρέου. Μην πάει το μυαλό σας ότι εισήλθε στον δικαστικό κλάδο ελέω και μπαμπά. Όχι! Αυτά δεν γίνονται στην Ελλάδα. Άσε που θα έχει η χώρα για πρώτη φορά και πρώτο σύντροφο.
Τι ήταν ο Τεμπονέρας, είπαμε;
Του Θάνου Τζήμερου.
Νοέμβριος του ’90. Η κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, η οποία είχε εκλεγεί τον Απρίλιο με το ποσοστό ρεκόρ του 46,88%, προσπαθεί να μεταρρυθμίσει μια χώρα ξεχαρβαλωμένη από την πασοκική λαίλαπα. Ο Βασίλης Κοντογιαννόπουλος είχε αναλάβει να ανατάξει μια Παιδεία βαρειά τραυματισμένη. Μετά από 8 χρόνια εφαρμογής της παπανδρεϊκής μεταρρύθμισης (Ν.1268/1982), η συμμετοχή των φοιτητών στη διοίκηση των ΑΕΙ τα είχε καταντήσει πεδία κομματικών δολοπλοκιών, άνομων συναλλαγών και φυτώρια παραβατικότητας. Το πανεπιστημιακό άσυλο εκκόλαπτε το αντάρτικο πόλης, ενώ τα Γυμνάσια - Λύκεια με την εξάλειψη κάθε έννοιας αξιολόγησης, διδασκόντων και διδασκομένων, βρίσκονταν σε ελεύθερη πτώση.