Rib and Sea

Καλοί μου λιγοστοί, πλην σημαντικοί και υποψιασμένοι αναγνώστες,

Μια καλή μου φίλη από την πιο όμορφη πόλη της Ελλάδας, τα Χανιά, μου έστειλε προ ολίγου το βίντεο που επισυνάπτω και που κι' εσείς θα δείτε σε λίγο. Ομολογώ ότι είχα πολύ καιρό να δακρύσω από συγκίνηση, βλέποντάς το, και την ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου γι' αυτό.

Σε μια εποχή και σε μια χώρα όπου όλα καταρρέουν, με την επίσημη ανεργία να πλησιάζει την οροφή (;) του 30%,  τους αστέγους και τους αυτόχειρες να αυξάνουν με γεωμετρική πρόοδο, τους ηλικιωμένους να μετρούν με αγωνία τα κέρματα για να δουν αν είναι αρκετά για την αγορά των φαρμάκων τους, τους λαθρομετανάστες να πλημμυρίζουν καθημερινά τη χώρα και να αλλοιώνουν την κοινωνική και εθνική συνοχή της, τους πολιτικούς και τους δημοσιογραφικούς παπαγάλους να συνεχίζουν να ψεύδονται και να παραπλανούν, τους δικαστικούς να συνεχίζουν να ποιούν την νήσσαν και τη χώρα να μπαίνει ξανά στις αγορές της μαγικής εικόνας του κ. πρωθυπουργού και του αηδιαστικού χονδροειδούς συνεταίρου του, τα αισθήματα που βγάζει ο εμπνευσμένος δημιουργός αυτού του διαφημιστικού βίντεο είναι κυριολεκτικώς αναστάσιμα. Είναι η παρηγοριά που αυτή τη στιγμή έχουμε ανάγκη όλοι μας. Είναι η καλύτερη ίσως ευχή για τις ημέρες που έρχονται.

Καλό Πάσχα και είθε να καταφέρουμε να αναστηθούμε μαζί μ' Εκείνον...

Ιωσήφ Παπαδόπουλος