Πηγή : http://pigkouinos.blogspot.gr/2016/08/sorry-is-this-way-to-museum.html

Δις ιζ μάι φερστ τάιμ ιν Άθενς. Ας γιου καν ιμάτζιν, άι αμ βέρι εξάιτεντ! Διότι ήθελα εδώ και μένι γίαρς να έρθω! Γιου νόου, του βίζιτ δε μιουζίουμς εντ δε μόνιουμεντς! Όλα όσα διδασκόμουν στο σχολείο και διάβαζα στα μπουκς. Για τον τόπο που γέννησε δε σουπίριορ αρτ, ντεμόκρασι, γουέστερν σιβιλαϊζέισον. Ιτς ε μπιγκ ντέι: πηγαίνω να επισκεφθώ επιτέλους το καλύτερο μουσείο της χώρας και ένα από τα πιο ιμπόρταντ μουσεία ιν δε χόουλ γουόρλντ: Νάσιοναλ Αρκεολότζικαλ Μιουζίουμ! Πρίτι κουλ, ιζ'ντ ιτ;

Γράφει ο Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή.

Όταν τον Απρίλιο του 1828 η Ρωσία κήρυξε τον πόλεμο στην Τουρκία, η Αγγλία και η Γαλλία βρήκαν την ευκαιρία και έστειλαν στρατεύματα στην Ελλάδα. Οι Φράγκοι όσο καιρό έμειναν στην πατρίδα μας δεν άφησαν σε χλωρό κλαρί τους Έλληνες. Μέχρι και το κεφάλι του Κολοκοτρώνη διατίμησαν πέντε χιλιάδες φράγκα! Μια από τις μελανότερες σελίδες της παρουσίας των άλλων στην πατρίδα μας, γράφτηκε τον Ιανουάριο του 1833. Ήταν τρεις μήνες μετά τη δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια (9 Οκτωβρίου 1831).

Όταν ο Ιωάννης Κωλλέτης έμαθε ότι έρχεται ο Όθωνας, ζήτησε από του Γάλλους φίλους του να ξεκαθαρίσουν την κατάσταση ώστε να υπάρξει απόλυτη υποταγή στο νέο καθεστώς που ετοίμαζαν για την Ελλάδα! Στις 2 Ιανουαρίου 1833 οι Γάλλοι στέλνουν από το Ναύπλιο στο Άργος τον ταγματάρχη Νοντ μαζί με 750 άνδρες, κάτω από τις προσταγές του συνταγματάρχη Στοφέλ. Άμα έφτασαν στο Άργος οι φραγκέσκοι έσπαζαν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους κι ύστερα άρχισαν να σφάζουν άοπλους και αθώους! «Κατάντησαν» γράφει ο Δ. Φωτιάδης στο βιβλίο του “Η δίκη του Κολοκοτρώνη”, «να σφάζωσιν οι γενναίοι Γάλλοι και γέροντες και παιδιά και να εκκοιλιάσωσι και γυναίκας …».

Τον Οκτώβριο του 2012 είχα πάει στο Καστελλόριζο όπου, κατά την διάρκεια της ολιγοήμερης παραμονής μου, συνάντησα και συζήτησα με τον γητευτή της πέτρας Αλέξανδρο Ζυγούρη : http://www.ribandsea.com/face/808-2012-11-16-08-58-28

Τον Μάϊο του 2016 μια αναγνώστριά μου από τη Μεγάλη Βρετανία, η κυρία Ίρις Μαυράκη, με ενημέρωσε ότι το ιερατείο Μεγίστης, με την σύμφωνη προφανώς γνώμη της προϊσταμένης Μητρόπολης, θέλησε να διώξει τον Αλέξανδρο από την παλιά αποθήκη πετρελαίου, την χρήση της οποίας του είχε παραχωρήσει ο Δήμος Μεγίστης, με τον ισχυρισμό ότι το κτίριο ανήκει στην Εκκλησία! http://www.ribandsea.com/readers/2351-to-ierateio-dioxnei-ton-glypti-tou-kastellorizou-aleksandro-zygoyri

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.

Διάβαζα χθες για μία ακόμη φορά τα 500 προσωνύμια που έχει επιδαψιλεύσει στην Παναγία ο ελληνικός  λαός [=Θεοτοκονύμια]. Μεταξύ αυτών και εκείνο της «Διασώζουσας», το οποίο φέρει ιερός ναός στην Πάτμο.  Και σκέφτηκα πως η αριστερή my ass κυβέρνηση my ass που έχει στο πρόγραμμά της τον χωρισμό εκκλησίας και κράτους είχε τούτες τις μέρες την Παναγία με το μέρος της. Και τούτο, διότι η πρωταθλήτριά μας Βούλα Παπαχρήστου ήλθε 8η στον τελικό του άλματος τριπλού. Αλήθεια, αναλογίσθηκα, τί θα γινόταν αν η Βούλα ερχόταν πρώτη; Θα της έστελνε συγχαρητήρια ο ΠτΔ; Θα της έγραφε ο πρωθυπουργός κάτι στο twitter; Ποιός υπουργός θα την υποδεχόταν στο αεροδρόμιο; Θα είχαν ξεχαστεί όλα όσα συνέβησαν το 2012, όταν η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή την απέκλεισε από τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου για «ρατσιστικό σχόλιο»;

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Ήταν λίγο μετά την πανηγυρική ψήφιση του 1ου Μνημονίου, όταν ακούστηκε πως η τρόικα δεν πήρε απάντηση στην ερώτηση «πόσους δημοσίους υπαλλήλους έχετε;». Ένα κράτος [τρόπος του λέγειν] λειτουργούσε κοντά 200 χρόνια, αλλά δεν εγνώριζε η κυβέρνησή του πόσους νοματαίους απασχολεί [;] και μισθοδοτεί. Έκτοτε άρχισαν καταγραφές επί καταγραφών και απογραφές επί απογραφών, για να καταλήξουν κάποια στιγμή οι ιθύνοντες στον αριθμό 658.000. Μετά άρχισαν ατέρμονες συζητήσεις και εμβριθής αρθρογραφία ως προς το αν ο αριθμός αυτός είναι μικρός ή μεγάλος για μία χώρα σαν την Ελλάδα. Άλλοι έλεγαν πως είναι μεγάλος και άλλοι ανεκάλυψαν πως ως ποσοστό είναι από τα μικρότερα της Ευρώπης. Σε απόλυτους αριθμούς μεγάλος, σε ποσοστό μικρός. Εγώ σκέφτηκα πως αν ένας υπάλληλος αντιστοιχεί σε 16 πολίτες, τότε η Δημόσια Διοίκηση έπρεπε να πετάει.