Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Το Σάββατο 3 Φεβρουαρίου 2018 είπαμε στον αγαπημένο μας φίλο Βίκτορα το ύστατο αντίο, ρίχνοντας την τέφρα του στη θάλασσα του Μαραθώνα. Ο Δαυίδ Πεσσάχ, ένας από τους καλούς φίλους του Βίκτορα, αλλά και δικός μου, καθέλκυσε το φουσκωτό του σκάφος στη γλύστρα της Νέας Μάκρης, με τον φίλο τού Βίκτορα, Βασίλη, να επιβιβάζεται στο σκάφος κρατώντας ευλαβικά τη μεταλλική τεφροδόχο στα χέρια του. Στο σκάφος επιβιβάστηκαν επίσης η αδελφή τού Βίκτορα Χριστίνα και η καλή της φίλη Εβίτα, ο φίλος τού Βίκτορα Θανάσης, η καπετάνισσά μου, εγώ κι' ο David, βέβαια, σαν ιδιοκτήτης και κυβερνήτης του σκάφους

Απομακρυνθήκαμε λίγο απ' τη στεριά, με την Χριστίνα να ρίχνει την τέφρα του αδελφού της στην αγκαλιά της Θάλασσας μέσα σε μια έντονα φορτισμένη συναισθηματικά ατμόσφαιρα.. Καλό ταξίδι φίλε στις θάλασσες του ουρανού...

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Ο Νικόδημος, από τότε που εγκατέλειψε τη μοναχική ζωή του Αγ. Όρους και επέστρεψε στην Αθήνα, ασχολείται με την συγγραφή βιβλίων ενώ, παράλληλα, ζωγραφίζει και συνθέτει μουσική. Πολυτάλαντος άνθρωπος, που έχει τον δικό του μοναδικό τρόπο να εκφράζεται μέσα από την τέχνη.

Τον γνώρισα τον Ιούνιο του 2013 όταν, συστημένος από έναν προσκυνητή του Αγ. Όρους, τον επισκέφτηκα στο σπίτι του για να του πάρω μια συνέντευξη http://www.ribandsea.com/face/1088-nikodimos-enas-proin-monaxos-milaei-gia-to-agio-oros.html Εκείνη η συνέντευξή του δημιούργησε πολλά σχόλια και "αντιμάμαλα", με κάποιους παρωπιδοφόρους θρησκόληπτους να θεωρούν πως βρήκαν την κατάλληλη ευκαιρία να βγάλουν τα απωθημένα τους επάνω στον πρώην μοναχό, πάντοτε με ψευδώνυμο βεβαίως, όπως κάνουν όλοι ο τσάμπα μάγκες του διαδικτύου.

"Βίκτωρ!"
"Παρών, καπτα Μιχάλη"
"Έλα, μάζεψε τα πράγματά σου, φεύγουμε..."

Αυτά είπε χθες το πρωί στον Βίκτορα Λεβή ο καπτα Μιχάλης, κι' ο καλός φίλος δεν είχε άλλα περιθώρια να αρνηθεί. Έλυσε κάβους κι' ανοίχτηκε στις θάλασσες του ουρανού...

Γνώρισα τον Βίκτορα το 1987. Τότε που ίδρυσα τον Ο.Φ.Σ.Ε. Συνδέθηκα μαζί του, καρμικά θα έλεγε κανείς, δύο χρόνια αργότερα, με την "απάτη" της Γένοβας. Μια "απάτη" το τίμημα της οποίας, ωστόσο, πλήρωσα εγώ εξ ολοκλήρου. Ο καπετάνιος έχει τον πρώτο λόγο, άλλωστε, και στα καλά και στα κακά. Μας συνέδεσαν όμως και άλλα περιστατικά, όπως η βύθιση εκείνης της ψαρόβαρκας στην Κόρινθο και ο παρ' ολίγον πνιγμός του - Σεπτέμβρης του 1989 ήταν - όταν το πλοίο της άγονης γραμμής αναποδογύρισε με τις προπέλλες το σφουσκωτό του, στο κατ' ευφημισμόν λιμάνι του Αθηνιού, ενώ εκείνος κοιμόταν μέσα στον υπνόσακκό του! Ο Βίκτορας όμως, παρ' όλα τα σοβαρά κινητικά του προβλήματα, είχε καρδιά λιονταριού. Ήθελε να ζήσει και κατάφερε να βγει ζωντανός απ' τον βυθό!

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Δεν ήταν το αντικείμενο της δουλειάς του η ναυπήγηση φουσκωτών σκαφών. Μπορεί να του άρεσε να ταξιδεύει στη θάλασσα με τα σκάφη αυτά, έφτιαχνε όμως διαφημιστικές πινακίδες στα Χανιά. Κάποια στιγμή πήρε την απόφαση να ναυπηγήσει το σκάφος με το οποίο θα ταξίδευε ο ίδιος και η οικογένειά του. Και αυτή ήταν η αρχή μιας προσπάθειας που γρήγορα έφερε την εταιρεία του, την "BSK Marine", να φιγουράρει στις πρώτες θέσεις του καταλόγου των Ελλήνων κατασκευαστών, να κατακτά την πρώτη θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ταχυπλοίας της U.I.M. το 2017, να λαμβάνει μέρος στο διεθνές ναυτικό σαλόνι του Ντύσσελντορφ, που άνοιξε τις πύλες του σήμερα, και να κατακτά τις ξένες αγορές!

Ο λόγος για τον Παύλο Σταυρουλάκη ο οποίος, επιλέγοντας μια επιθετική τακτική απέναντι στην τραγική οικονομική κατάσταση που βιώνει η χώρα γενικότερα και ο χώρος της ναυπήγησης φουσκωτών σκαφών ειδικότερα, προχώρησε σε εσωτερική μετανάστευση και μετέφερε το σπίτι του στην Αθήνα και το ναυπηγείο της "BSK Marine" από τα Χανιά στην Ελευσίνα. Σ' αυτό βοήθησε η προτροπή των γιων του οι οποίοι του έστειλαν κάποια στιγμή το τελεσίγραφο : "εμείς δεν κατεβαίνουμε στα Χανιά. Αν θέλεις να συνεχίσουμε έλα εσύ στην Αθήνα!".