Πηγή : http://lazarouyiannis.blogspot.gr/2014/11/blog-post_12.html
Ρε, άει στο διάολο!
Προσοχή μη τυχόν και γίνετε λαϊκιστές! Προσοχή μη τυχόν και δεν πάρετε ύφος σοβαρό και πολιτικάντικο γιατί ειδάλλως θα χαρακτηριστείτε από το σύστημα της εξουσίας και των υποστηρικτών του ως άνοες γραφικοί που κόλλησε ο τροχός της ψυχής τους στην λακκούβα της αξιοπρέπειας και δεν γουστάρουν να κουνηθούν από εκεί. Ό,τι λέγεται από το σύστημα είναι ευπρεπές, ό,τι λέει ο καθημερινός πολίτης που λούζεται τις αποφάσεις του συστήματος είναι άηθες.
Ρε άϊντε στο διάολο γραφιάδες και εκφωνητές του συστήματος που έχετε στόμα και μέσο να εκφράζετε τις απόψεις σας, που τυχαία συμπίπτουν με το σύστημα με το συγχωροχάρτι του δημοκρατικού διαλόγου και της ελεύθερης έκφρασης. Έπεσαν τόνοι μελάνι από τα φερέφωνα του συστήματος για τις καταλήψεις των μαθητών, παλαμάκιζαν την κρατικοδίαιτη Δικαιοσύνη που χαρακτήρισε τους μαθητές ως «άτομα με εγκληματικές συμπεριφορές», τα δώσατε όλα να υπερασπιστείτε την περιουσία του Δημοσίου και του λαού. Πόρτες, παράθυρα, θρανία να μην πάθουν τίποτε αλλά οι ψυχές που είναι εκεί μέσα να πάνε να πνιγούν.
«Καταλήψεις σε όλα τα σχολεία».
Πηγή : http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=455340
Μαθητής της Α΄Λυκείου, με μέσο όρο βαθμολογίας το απόλυτο 20, στέλνει συγκινητική όσο και αγωνιστική, δημόσια επιστολή, στην οποία κατακεραυνώνει το εκπαιδευτικό σύστημα και την κυβερνητική πολιτική για την παιδεία, ενώ καλεί τους δασκάλους του να μη κάνουν βήμα πίσω και τους μαθητές παντού σε καταλήψεις.
Ολόκληρη η επιστολή του μαθητή:
Πηγή : http://www.with.gr/?eidiseis=4350
O παππούς μου ήταν φυσικός. Ήταν και 96 χρόνων (όπως ο Μητσοτάκης). Όταν τον ρωτούσαν πόσων χρόνων είναι απαντούσε : «χοντρικά, λίγο πριν πεθάνω». Το καλύτερο είναι ότι χαμογελούσε όταν το 'λεγε. Γνήσια, όχι μ' αυτό το χαμόγελο-μορφασμό-κάλυμμα τρόμου.
Ο παππούς μου χώρισε από τη γιαγιά μου όταν ήταν 75 χρόνων. Όχι γιατί βρήκε γκόμενα αυτός. Όχι επειδή βρήκε γκόμενο η γιαγιά. Χώρισε γιατί δεν ήθελε να πηγαίνει εκδρομές σε μοναστήρια μαζί της. Σιχαινόταν επίσης τις φίλες της, που αφού γλεντοκόπησαν με συζύγους και εραστές στις Μυκόνους και τα Καζίνα της Ευρώπης, αποφάσισαν να κάνουν πλέον Πάσχα στον Πανάγιο τάφο μόνο και μόνο γιατί φοβήθηκαν ότι έχουν πάρει την άγουσα για τον δικό τους τον τάφο. «Αυτές παιδί μου είναι συνηθισμένες να τα ρυθμίζουν όλα ζητώντας ρουσφέτια από τους βουλευτάδες τους», μου είπε τότε. «Ε, δεν μπορώ να τις βλέπω να μετατρέπουν και τον Θεό σε βουλευτή. Ανάβουν κεριά, κάνουν τάματα, φτιάχνουν φανουρόψωμα, φιλάνε οστά και κάρες αγίων, γιατί αυτή τη φορά είναι γιγάντιο το ρουσφέτι: ρετιρέ στον παράδεισο. Καλύτερα μόνος μου».
Πηγή : https://mignatiou.com/2014/11/peri-tis-ittas-tou-tagip-erntogan/
Ο Burak Begdil είναι ένας προικισμένος Τούρκος δημοσιογράφος. Δημοκράτης, κοσμικός και αντίπαλος του θρησκευτικού φανατισμού, φορέας παιδείας, πνεύματος και δεξιοτεχνίας στον χειρισμό της γλώσσας -και της αγγλικής.
Όσοι παρακολουθούν τον τουρκικό Τύπο (στις αγγλικές εκδόσεις) θα πρέπει να έχουν διαπιστώσει, απολαμβάνοντας τη στήλη του στη «Χουριέτ», την διαφορά ποιοτικού αναστήματος από πολλούς συναδέλφους του.
Ο Μπουράκ Μπεγκντίλ διέγνωσε νωρίς την εξουσιαστική βουλιμία και ολοκληρωτική νοοτροπία του Ερντογάν και την υπέβαλε σε συνεχή δοκιμασία με τα δηλητηριώδη δήγματα του αιχμηρού βρετανικού χιούμορ του, αψηφώντας το τότε δημόσιο αίσθημα.
Του Φαήλου Κρανιδιώτη.
Πηγή : http://politika-gr.blogspot.gr/2014/11/blog-post_767.html
Αυτά που συμβαίνουν με την κλιμακούμενη τουρκική επιθετικότητα από μια άποψη είναι χρήσιμα. Μας θυμίζουν πως υπάρχουν πιο ουσιαστικά διακυβεύματα, όπως η ελευθερία και η συλλογική μας ασφάλεια.
Μας θυμίζουν ότι η Ελλάδα, στην οποία συμπεριλαμβάνω την Κύπρο και τη Βόρειο Ηπειρο, δεν είναι ένα ιπτάμενο νησί, σαν τη φανταστική χώρα που περιγράφει ο Τζόναθαν Σουίφτ στα «Ταξίδια του Γκιούλιβερ», χωρίς αλληλεπιδράσεις με όσα συμβαίνουν γύρω της.
Τους εχθρούς δεν τους διαλέγεις. Σε διαλέγουν.