Το RadioPro.gr σας υπενθυμίζει ότι την απαιτούμενη από το νόμο 4481/17 Άδεια Δημόσιας Εκτέλεσης Μουσικής για τα πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα των καλλιτεχνών εκδίδουν μόνο οι Οργανισμοί Συλλογικής Διαχείρισης (ΟΣΔ). Καμία άλλη οντότητα ή πάροχος μουσικής δεν έχει αυτό το δικαίωμα.

Τέτοιοι Οργανισμοί που λειτουργούν νόμιμα σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο Ο.Σ.Δ RadioPro Ltd, με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο και ο νέος Ο.Σ.Δ RadioPro Rights Management Limited με επίσημη άδεια λειτουργίας από την Ιρλανδική κυβέρνηση.

Ανακοίνωση της Πολιτικής Γραμματείας του ΕΠΑΜ

Στο διάγγελμά του στις 12/8/20, ο Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης, είπε μεταξύ άλλων: «Προσβλέπουμε να επικρατήσει, επιτέλους, η λογική στη γειτονική μας χώρα. Ώστε να μπορέσει να ξεκινήσει ένας καλόπιστος διάλογος.

Βασισμένος στο Διεθνές Δίκαιο και στον αμοιβαίο σεβασμό για τη μία διαφορά που αποτελεί το αντικείμενο συζήτησης και ενδεχόμενης προσφυγής σε διεθνές δικαιοδοτικό όργανο: Την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.»

Επειδή η κυβερνητική προπαγάνδα έχει κάνει τα πάντα τα τελευταία χρόνια, ώστε να θολώσει τα νερά και να συσκοτίσει την κοινή γνώμη σχετικά με το περιεχόμενο των όρων του διεθνούς δικαίου, (χωρικά ύδατα, υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ) θα πρέπει κατ’ αρχάς να κάνουμε κάποιες βασικές επισημάνσεις:

Συνέντευξη του καθηγητή Giuseppe Remuzzi στον δημοσιογράφο Marco Imarisio.

Η καθημερινή αναφορά των θετικών «κρουσμάτων» από τα ΜΜΕ έχει μοναδικό σκοπό να τρομοκρατήσει τον κόσμο, αφού στην παρούσα φάση δεν εγκυμονούν κανένα πραγματικό κίνδυνο μετάδοσης ή κλινικής νόσησης!

Πολύ διαφωτιστική συνέντευξη του δημοσιογράφου Marco Imarisio με τον  καθηγητή  Giuseppe Remuzzi, διευθυντή του Ινστιτούτου Φαρμακολογικής Έρευνας Mario Negri στο Μιλάνο, που εξειδικεύεται στην έρευνα, την εκπαίδευση και την ενημέρωση σχετικά με τις βιοϊατρικές επιστήμες.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε προ ημερών στην ιστορική και πρώτη σε κυκλοφορία εφημερίδα του Μιλάνου, Corriere della Sera.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Επειδή έχω πάει σε όλα τα ελληνικά νησιά (με εξαίρεση, όσο απίστευτο και αν ακούγεται, την Ιθάκη), και το γνωρίζουν αυτό οι συνδρομητές και οι φίλοι μου, πολλοί από αυτούς συχνά με ρωτούν ποιο νησί μου αρέσει περισσότερο. Τους απαντώ ότι δεν ξεχωρίζω κανένα και πως το κάθε νησί έχει το δικό του χρώμα, τη δική του ξεχωριστή ομορφιά, το δικό του ενδιαφέρον. Υπάρχουν ωστόσο κάποια νησιά που ακουμπούν λίγο περισσότερο την ψυχή μου. Ένα από αυτά είναι, χωρίς αμφιβολία, η Τήλος.

Υπάρχουν αρκετοί λόγοι που συμβαίνει αυτό. Κατ' αρχάς με εμπνέει η Δημοτική Αρχή αυτού του νησιού που έχει προ πολλού νομίζω στοχεύσει προς την σωστή κατεύθυνση. Από την εποχή που το τιμόνι της Τήλου ανέλαβε ο αείμνηστος Τάσος Αλιφέρης. Ένας άνθρωπος με όραμα και σαφή προσανατολισμό προς την οικολογία και τη συγκράτηση του ντόπιου πληθυσμού στις εστίες του.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Πολλές φορές έχω πει ότι κάποια μικρού μεγέθους πλοία, που συνδέουν τα μικρά ακριτικά νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου με τα μεγάλα και αναπτυγμένα γειτονικά νησιά, όπως τα Ψαρά με τη Χίο, τη Μήλο με την Κίμωλο, τη Ρόδο με την Τήλο, τη Χάλκη, τη Νίσυρο και τη Σύμη, τα Διαπόντια νησιά με την Κέρκυρα, την Κάσο με την Κάρπαθο, τη Γαύδο με την Κρήτη κ.λπ., εκτελούν λειτούργημα και προσφέρουν πολύτιμη υπηρεσία στους κατοίκους των νησιών αυτών. Και η αξία αυτού του λειτουργήματος δεν μειώνεται επ' ουδενί με τη δρομολόγηση μεγάλων, σύγχρονων και γρήγορων πλοίων.