Τότε, στ’ άγουρα χρόνια, τότε που η αθωότητα έδινε αμαχητί τη θέση της στην αίσθηση της αποκτώμενης δύναμης και το μυαλό ολοένα καταπιανόταν να κρίνει και ν’ αμφισβητεί…Τότε, είχα την εντύπωση πως είναι σχετικά εύκολο, φτάνει να τ’ αποφασίσει κανείς, να γίνει ένας νέος "Ιησούς"…
Ας μη μείνουν μόνο ευχές.
Κύλησε κι' αυτός ο χρόνος και πέρασε από μπροστά μας σαν το φυλλαράκι που επιπλέει στα νερά του ποταμού. Ήταν σαν σήμερα, θυμάμαι, πέρυσι, που έγραψα δυο λόγια και πρόσθεσα τη φωτογραφία ενός θεόρατου Άη Βασίλη από άμμο για να μεταφέρω τις ευχές μου στους φίλους, πελάτες και αναγνώστες αυτού του διαδικτυακού περιοδικού. Τίποτε δεν άλλαξε προς το καλύτερο, από τότε, και οι ευχές εκείνες μοιάζουν περισσότερο με απλές λέξεις και μικρές προτάσεις, που επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο για το τυπικό, ανήμπορες να τα βάλουν με τη βλακεία, την αλαζονεία, την πλεονεξία και την αυτοκαταστροφική μανία των ανθρώπων και να αλλάξουν τις τύχες του κόσμου προς το καλύτερο.
Μπράβο σας και μπράβο μας!
Αγαπητέ κύριε διευθυντά,
Έχει παρέλθει αρκετός χρόνος από την χρονική στιγμή κατά την οποία σας απέστειλα το τελευταίο μου άρθρο υπό την μορφή "επιστολής", αλλά και από την δημοσίευσή του στο περιοδικό σας, στην ιδιαίτερη στήλη που είχατε την ευγενή καλωσύνη να μου παραχωρήσετε, με τον τίτλο "Αγαπητέ κ. διευθυντά".
Γνωρίζετε καλά, καλύτερα ίσως από εμένα, ότι η μη παραγωγή νέων, ανεξαρτήτων, γραπτών κειμένων ορισμένης έκτασης, που αναφέρονται σε συγκεκριμένα επίκαιρα θέματα και διαθέτουν τον δικό τους τίτλο, δεν οφείλεται σε έλλειψη ιδεών η διαθέσιμου χρόνου, αλλά στην πεποίθησή μου ότι ελάχιστοι αναγνώστες πια έχουν την παραμικρή διάθεση να διαβάσουν σύγγραμμα το οποίο ασχολείται με αλλότριο της τραγικής οικονομικής καταστάσεως θέμα, στην οποία (τραγική οικονομική κατάσταση) έχει περιέλθει, κατά την ταπεινή μου άποψη, ανεπιστρεπτί η χώρα και οι εν αυτή υπήκοοί της.
Νέα πασαρέλα Opacmare από την Ζώης Ευσταθίου.
ΝΕΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΠΑΣΑΡΕΛΑΣ OPACMARE ΧΩΡΙΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑ ΑΝΥΨΩΣΗΣ
Η Οpacmare διευρύνοντας την ήδη πλούσια γκάμα της με νέα προϊόντα, μετά την πρώτη παγκοσμίως πασαρέλα χωρίς μπουκάλα ανύψωσης 8999, παρουσιάζει το νέο μοντέλο πασαρέλας 4999. Είναι η ιδανική επιλογή όταν δεν υπάρχει διαθέσιμη επίπεδη επιφάνεια για την στήριξης της μπουκάλας ή το σημείο εγκατάστασης είναι σε σκαλοπάτι, δίνοντας λύση σε προβλήματα εγκατάστασης λόγω μικρού διαθέσιμου χώρου σε σκάφη με πρύμνη χαμηλού ύψους, αφήνοντας ελεύθερη για χρήση όλη την πλατφόρμα του σκάφους αλλά και για το dinghy, αφού μπορεί και ανυψώνεται σε κάθετη θέση. Είναι διαθέσιμη σε τέσσερα μήκη, από 2 έως 3 μέτρα, και με ανυψωτική ικανότητα 200 έως 300 kg .
Η Οpacmare διευρύνοντας την ήδη πλούσια γκάμα της με νέα προϊόντα, μετά την πρώτη παγκοσμίως πασαρέλα χωρίς μπουκάλα ανύψωσης 8999, παρουσιάζει το νέο μοντέλο πασαρέλας 4999. Είναι η ιδανική επιλογή όταν δεν υπάρχει διαθέσιμη επίπεδη επιφάνεια για την στήριξης της μπουκάλας ή το σημείο εγκατάστασης είναι σε σκαλοπάτι, δίνοντας λύση σε προβλήματα εγκατάστασης λόγω μικρού διαθέσιμου χώρου σε σκάφη με πρύμνη χαμηλού ύψους, αφήνοντας ελεύθερη για χρήση όλη την πλατφόρμα του σκάφους αλλά και για το dinghy, αφού μπορεί και ανυψώνεται σε κάθετη θέση. Είναι διαθέσιμη σε τέσσερα μήκη, από 2 έως 3 μέτρα, και με ανυψωτική ικανότητα 200 έως 300 kg .
Μίνος Κομνηνός. Μηχανικός, ναυπηγός και συγγραφέας.
Ο εξ Αιγύπτου Κασιώτης αρχιμηχανικός και ναυπηγός, με την σημαντική συγγραφική δραστηριότητα, μιλάει για την ζωή και το έργο του στον Ιωσήφ Παπαδόπουλο.
Όταν συζητά κανείς με τον Μίνο (*) Κομνηνό, αντιλαμβάνεται ότι έχει να κάνει με έναν μεθοδικό, πολυταξιδεμένο, έμπειρο και γλωσσομαθή άνθρωπο. Και αυτό δεν είναι μια απλή εντύπωση. Είναι η πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα η οποία γίνεται εύκολα ορατή από τις πρώτες κι’ όλας κουβέντες του. Τον συνάντησα στο σπίτι του, στην Αθήνα, και περιτριγυρισμένοι από τις θαλασσογραφίες του φίλου του Γιώργου Βελέτζα συζητήσαμε ξεφυλλίζοντας το ημερολόγιο μιας ζωής γεμάτης από ταξίδια, εμπειρίες, γνώσεις και σημαντικό συγγραφικό έργο.
Ο κ. υπουργός δεν μπορεί να σας συναντήσει...
Ελπίζω ότι δεν ξεχάσατε το θέμα με τις γλίστρες και τις μπάρες που τις κρατούν κλειστές στο ευρύ κοινό. Ούτε εγώ το ξέχασα. Γι' αυτό, στις 18 Νοεμβρίου 2010 που ανέβασα στο περιοδικό το τελευταίο σχετικό άρθρο για τη γλίστρα της μαρίνας του Φαληρικού Δέλτα (http://www.ribandsea.com/waves/460-2010-11-18-07-25-25.html), ζήτησα να συναντήσω τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Χρ. Παπουτσή. Ποιον άλλον δηλαδή, πλέον αρμόδιο του κ. Παπουτσή, έπρεπε να συναντήσω; Δέκα εννέα ημέρες πέρασαν από τότε, αλλά μέχρι χθες δεν είχα πάρει καμμία απάντηση. Τηλεφώνησα λοιπόν και πάλι σήμερα στην ιδιαιτέρα του κ. υπουργού, την κ. Μίχα, η οποία με ενημέρωσε ότι ο κ. Παπουτσής δεν μπορεί, λέει, να με συναντήσει.
Πές το κι' ας πέσει χάμω...
Ας με συγχωρήσουν οι αναγνώστες του περιοδικού που ανεβάζω στην αρχική σελίδα το επαινετικό σχόλιο του αναγνώστη που ακολουθεί, αλλά όλοι οι άνθρωποι έχουν, κάποιες φορές, την ανάγκη να ακούσουν έναν καλό λόγο...
Κύριε Παπαδόπουλε,
Σας "γνωρίζω" μέσα από άρθρα σας σε περιοδικά του χώρου. Μου έχει μείνει ο αγώνας των Αζορών. Ειλικρινά μπράβο για την ενημέρωση που μας παρέχετε μέσω του περιοδικού. Συνεχίστε να αναδεικνύετε τα προβλήματα (μπάρα στη γλύστρα κ.λπ.) αλλά και ανθρώπους που έχουν μεράκι γι' αυτό που κάνουν ("Κάσος princess") και το κάνουν σωστά. Πραγματικά έχω "ρουφήξει" τα περισσότερα άρθρα σας, είτε ανήκουν στη θαλασσινή πλευρά είτε όχι.
Με εκτίμηση
Γ. Μπούρδος
Αξιωματικός Π.Ν. (σε λίγο εν αποστρατεία) και λάτρης της Θάλασσας.
Καταγωγή από την Σίκινο (από την πλευρά της μητέρας μου).
Αν έχεις τύχη διάβαινε...
Αφού η αγορά πνέει τα λοίσθια, διαφημίσεις δεν έχουμε, βενζίνη για να πάρουμε τα πέλαγα δεν περισσεύει, ας δούμε το εκπληκτικής έμπνευσης βίντεο μιας Νεοζηλανδέζικης διαφήμισης για το Lotto κι' ας κάνουμε όνειρα που δεν κοστίζουν τίποτε και δεν περικόπτονται κι' απ' την τρόϊκα. Δεν αρκεί να έχει βεβαίως κανείς μόνο τύχη...
Νησιώτες : Πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Tου Nίκου Γ. Ξυδάκη (εφημερίδα "Η Καθημερινή").
Αύριο κλείνουν δέκα ημέρες από τον αποκλεισμό της νησιωτικής χώρας. Στα δελτία, η είδηση ακούγεται σποραδικά, προς το τέλος των δελτίων, ο υπουργός θαλάσσιων πόρων, νήσων και αλιείας, υπουργός χωρίς υπουργείο σχεδόν, δηλώνει κάτι ακατάληπτα περί Ελλάδος που δεν έχει κοπεί στη μέση, η ναυτική ομοσπονδία και οι πλοιοκτήτες δεν τα βρίσκουν και τα περήφανα νησιά της θαλασσινής δημοκρατίας παραμένουν αποκομμένα από την ηπειρωτική χώρα.
Αύριο κλείνουν δέκα ημέρες από τον αποκλεισμό της νησιωτικής χώρας. Στα δελτία, η είδηση ακούγεται σποραδικά, προς το τέλος των δελτίων, ο υπουργός θαλάσσιων πόρων, νήσων και αλιείας, υπουργός χωρίς υπουργείο σχεδόν, δηλώνει κάτι ακατάληπτα περί Ελλάδος που δεν έχει κοπεί στη μέση, η ναυτική ομοσπονδία και οι πλοιοκτήτες δεν τα βρίσκουν και τα περήφανα νησιά της θαλασσινής δημοκρατίας παραμένουν αποκομμένα από την ηπειρωτική χώρα.Σεμινάριο ανοίγματος μπάρας διοδίων!
"Αλίευσα" αυτό το βιντεάκι στο youtube και, επειδή το βρήκα εξαιρετικά διασκεδαστικό και εκπληκτικά καλογυρισμένο στην απλότητά του, σκέφτηκα να το ανεβάσω στο περιοδικό, αφού πρώτα επικοινώνησα με τον πνευματικό ιδιοκτήτη του. Πρόκειται για ένα σεμινάριο ανοίγματος της μπάρας και ελεύθερης διέλευσης των διοδίων από την Αγγελική Δ. (για ευνόητους λόγους δεν δίνω πλήρη στοιχεία). Απολαύστε το!