Του Ν.Ι. Μέρτζου.    

Στην τελευταία απογραφή το 2011 κατεγράφησαν στην Ελλάδα 480.804 Αλβανοί μετανάστες. Αποτελούν σταθερά τη μεγαλύτερη πληθυσμιακή ομάδα μεταναστών σε σύνολο 10.858.018 κατοίκων (ανανεωμένα στοιχεία το 2015). Έως το 2007 έστειλαν στην Αλβανία 500 εκατομμύρια ευρώ που αντιπροσώπευαν το 9% του ΑΕΠ της χώρας τους, ενώ περίπου 20.000 ίδρυσαν δικές τους επιχειρήσεις στην Ελλάδα. Στην επταετία της κρίσης 75.000 περίπου επέστρεψαν στη χώρα τους αλλά δηλώνουν έτοιμοι να επανέλθουν.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, το 2005 οι ξένοι μετανάστες στη χώρα ανέρχονταν σε ένα εκατομμύριο και ήσαν: Αλβανοί 438.036, Βούλγαροι 35.104, Γεωργιανοί 22.875, Ρουμάνοι 21.994, Ρώσοι 17.535, Πολωνοί 12.831, Πακιστανοί 11.130 και Λοιποί 189.070. Το 2007 ανήλθαν σε 1.200.000 διότι άρχισε η εισροή από την Ανατολή και την Αφρική. Τότε αυξήθηκε η εγκληματικότητα στην Αθήνα οπότε μόνον κατά το πρώτο τρίμηνο του 2009 σημειώθηκαν 1.787 κλοπές, 108 ένοπλες ληστείες και 1.815 συλλήψεις υπόπτων.

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.

[παραπλεύρως ο καθρέφτης του Ν. Παππά].
Ο παράνομος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Ιωάννης Δραγασάκης http://makpress.blogspot.gr/2015/01/blog-post_873.html μας εξήγησε ότι μπαίνουμε πλέον στο στάδιο της μεταλιτότητας. Γλωσσοπλάστης κι’ αυτός ο μπαγάσας.

Ετοιμάζονται, λέει, να μειώσουν τον ΕΝΦΙΑ κατά 35% και όχι 30% που έχει εξαγγείλει η ΝΔ. Αλλά θα κολλήσουν στον ΕΝΦΙΑ ένα φόρο εφ’ ολοκλήρου της περιουσίας [χρεωγράφων, καταθέσεων (;), αυτοκινήτων, τιμαλφών, πινάκων]. Πώς, όμως, θα αποκαλείται ΕΝΦΙΑ αυτός ο φόρος, αφού ΕΝΦΙΑ σημαίνει Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων; Εντάξει, «λεπτομέρειες» θα μου πείτε. Κάπου έχουν μπερδέψει τις λέξεις και τις έννοιες γνωρίζοντας ότι οι πολίτες ξέρουν πως ΕΝΦΙΑ σημαίνει βαρύς φόρος σε κάτι που έχει ήδη φορολογηθεί και μάλιστα αγρίως και θέλουν να πείσουν ότι θα τον μειώσουν περισσότερο από όσο υπόσχεται η αντιπολίτευση. Άλλοι μίλησαν για επαναφορά τού ΦΜΑΠ, ήτοι Φόρου Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας. Μα αυτός δεν είχε καταργηθεί, επειδή δεν απέδωσε τα αναμενόμενα αποτελέσματα; Εκτός αν επιβληθεί σε κάθε ακίνητη περιουσία αξίας άνω των € 50.000, οπότε η ονομασία του θα είναι απλώς απατηλή.

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.

Απερίσπαστη πια η Δικαιοσύνη και ανεπηρέαστη από έξωθεν παρεμβάσεις, θα επιτελέσει και πάλι  το ιερό καθήκον της! Για τις έσωθεν δεν κατέχω.

Σκάνδαλο στην Τράπεζα της Αττικής. Αναφορά τής ΤτΕ στην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, για να μπει το μαχαίρι βαθειά στο κόκκαλο, μέχρι το μεδούλι, της διαφθοράς, όπως προανήγγειλε ο Πολάκης.

Θα διαταχθεί προκαταρκτική εξέταση, για να διαπιστωθεί, αν τελέσθηκαν αδικήματα. Μετά από μερικούς μήνες θα ασκηθεί ποινική δίωξη. Ίσως να ασκηθεί δίωξη και χωρίς προκαταρκτική εξέταση, αν τα στοιχεία είναι συντριπτικά. Και τότε θα συγκληθεί η Ολομέλεια των Εφετών Αθηνών, η οποία θα ορίσει ειδικό εφέτη ανακριτή και επίκουρο αυτού, για να διενεργήσουν την ανάκριση.

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.

Επιτομή της αβελτηρίας και  του ωχαδερφισμού του δημοσίου υπαλλήλου, η οποία φθάνει μερικές φορές, ίσως δε και να ξεπερνάει, τα όρια του σαδισμού, αποτελεί, φρονώ, το γνωστό απόσπασμα ταινίας [;] ή σκετσάκι [;] του Χάρρυ Κλυνν : https://www.youtube.com/watch?v=5aEHGtSpIQY

Κάθε επαφή του πολίτη με το Δημόσιο είναι 99% τραυματική. Τα Μνημόνια δεν στάθηκαν ικανά να μεταρρυθμίσουν αυτή τη χαβούζα που αποκαλείται «Δημόσιο». Ο δημόσιος υπάλληλος, γαλουχημένος στα κυκλώματα του πελατειακού κράτους και της έλλειψης οργάνωσης που το συντηρεί, εξακολουθεί να πιστεύει ότι οφείλει πίστη στον προϊστάμενο που διορίσθηκε ή προήχθη από την κυβερνώσα πωλητική συμμορία, έστω και αν καταδυναστεύει τον πολίτη που μοχθεί για να του πληρώσει τον μισθό του. Ούτε το δαχτυλάκι του δεν κουνάει, για να διορθώσει το ελάχιστο από τα κακώς κείμενα. Έστω να προτείνει κάτι εις βελτίωση, ώστε να έχει η συνείδησή του το άλλοθι «έκανα ό,τι μπορούσα με τις μικρές δυνάμεις μου». Οι ελάχιστες εξαιρέσεις υπογραμμίζουν τον κανόνα. Στην ημερήσια διάταξη η ευθυνοφοβία, ο τρόμος, μήπως δυσαρεστηθεί το κώμα, το βαθειά ριζωμένο DNA του «εγώ θα φτιάξω την κοινωνία;» ή «άσε μη χαλάσω την πιάτσα».

Του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου.

Σε μια κυνική ομολογία προχώρησε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ: «Τα μέτρα που συμφωνούνται στο πλαίσιο ενός Μνημονίου δεν είναι υποχρεωτικό να είναι συμβατά με το κοινοτικό κεκτημένο».

Δηλαδή δεν υπάρχει καμία κοινοτική αλληλεγγύη και η Ελλάδα παίζει το ρόλο του «δουλοπάροικου» εντός της ΕΕ που ανήκει κυριολεκτικά στους τοκογλύφους δανειστές.

Την παραδοχή αυτή την έκανε μέσω επιστολής του ως απάντηση στο αίτημα δύο μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που ζητούν την αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων στην Ελλάδα.