Γράφει, φωτογραφίζει και βιντεοσκοπεί ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Όταν η ομάδα "ΠΡΟΟΔΟΣ" της Στέλλας Ρώσση μού ζήτησε να βοηθήσω τα έξι μέλη της στην προσπάθειά τους να λάβουν μέρος στη φετινή Σπαρτακιάδα, έφερα στη μνήμη μου την 22η Σπαρτακιάδα. Τότε που εκτέλεσα χρέη "support", με το αυτοκινούμενο που είχα εκείνη τη χρονιά, στην ομάδα των τεσσάρων ποδηλατών από τη Χίο http://www.ribandsea.com/waves/428-22
Το να κάνεις "support", πάντως, σε μια ομάδα έξι ποδηλατών με ένα αυτοκινούμενο τροχόσπιτο δεν είναι εύκολη υπόθεση. Κάθε άλλο μάλιστα. Ιδίως στην περίπτωση της φετινής Σπαρτακιάδας που τα αυτοκίνητα συνοδείας ήταν σχεδόν όσοι και οι ποδηλάτες που έλαβαν μέρος! Όταν μάλιστα δεν σου έχουν δώσει αριθμό από τη Γραμματεία, επειδή αυτοκίνητα με το μέγεθος ενός αυτοκινούμενου δεν θεωρούνται "κανονικά" αυτοκίνητα, ενώ συγχρόνως είναι υποχρεωτικό να παραμένουν στο τέλος της πομπής για να μην εμποδίζουν με
τον όγκο τους, τότε τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα. Γιατί αν τύχει να μείνει ένας αθλητής της ομάδας σου από λάστιχο και εσύ πρέπει να περιμένεις να περάσει όλο το κονβόϋ των αυτοκινήτων συνοδείας για να φθάσεις στο σημείο του ποδηλάτη που χρειάζεται βοήθεια, τότε φασκελοκουκούλωστα! Άσε που οι αστυνομικοί, οι οποίοι σε βλέπουν να οδηγείς ένα τέτοιο όχημα, θεωρούν ότι είσαι τουρίστας (με το δίκιο τους αφού δεν βλέπουν αριθμό αυτοκινήτου support) και σου κάνουν σήμα να βγεις από το γκρουπ των υπολοίπων αυτοκινήτων!







