Rib and Sea

Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές

Η γενική απεργία και η πορεία της 29ης Ιουνίου 2010

Δεν πληρώνω διάδια! Ελεύθεροι δρόμοι και χώροι για όλους!Χθες, που λέτε, δουλειά δεν είχε ο διάολος (εγώ είμαι αυτός) και πήγε στην πορεία. Διότι, όταν έχεις δουλειά, χρήματα, ασφάλεια, αισιοδοξία, ελπίδα για το αύριο, τίμιους πολιτικούς και δημοσιογράφους και λίγη βενζίνη για να βγάλεις τον καϋμό σου σεργιάνι στο πέλαγος, δεν πας στις πορείες. Ενώθηκα λοιπόν στο ύψος του Πολυτεχνείου με όλο εκείνο το πολύχρωμο ανθρώπινο ποτάμι και, χωρίς να το καταλάβω, άρχισα να φωνάζω κι' εγώ συνθήματα και να βγάζω φωτογραφίες. Θυμήθηκα τα φοιτητικά μου χρόνια, που δεν πρόλαβα να τα ζήσω κι' αυτά και να τα χαρώ, με τη φαεινή ιδέα που είχα να κάνω διακοπή της αναβολής μου και να πάρω το πτυχίο μου μαζί με το απολυτήριο του στρατού. Δεν με έπαιρνε βλέπετε να παραστήσω τον τρελλό και να γλυτώσω εκείνους τους τριάντα δύο μήνες, όπως έκανε ο μεγάλος "Ταρζάν"...

Η συμμετοχή του κόσμου ήταν μεγάλη.Σε όλο σχεδόν το μήκος της Πατησίων, όσο περνούσε η ώρα το ανθρώπινο ποτάμι φούσκωνε. Εκεί και οι "δικοί μου", που δεν πληρώνουν διόδια, εκεί και οι εργάτες των ναυπηγείων Σκαραμαγκά, τα συνδικάτα των υπαλλήλων της Δ.Ε.Η., του Ο.Τ.Ε., οι εργαζόμενοι στους Ο.Τ.Α., όλα τα αριστερά ρεύματα, η Ένωση Τεχνικών της Ε.Ρ.Τ., η Ομοσπονδία Επιμελητών Κτιρίων Ελλάδος, ο Σύλλογος εργαζομένων ΟΚΑΝΑ, το συνδικάτο των υπάλλήλων του Ι.Γ.Μ.Ε., η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, οι Ταχυδρομικοί υπάλληλοι, οι εργαζόμενοι στον ΗΣΑΠ, οι εργάτες του Ο.Λ.Π., και άλλα σωματεία, ων ουκ έστιν αριθμός, εκεί και απλοί άνθρωποι του λαού, που βγήκαν δειλά-δειλά απ' το καβούκι τους, εκεί και ο... Μαυρογιαλούρος, εκεί και οι πάνοπλοι "σα-ματ-ατζήδες", εκεί και οι μαύροι λαθρομετανάστες, που πάνω στην αναμπουμπούλα κτυπούσαν τα ταμπούρλα τους και ζητούσαν ελεύθερα σύνορα και δικαίωμα στην εργασία. Μη σπρώχνεστε αδέλφια μας. Καθήστε πρώτα να βρεθεί δουλειά για μας, τους γηγενείς, και μετά έχει ο Θεός και για σας.

Κλήθηκαν, για μια ακόμη φορά, να περιφρουρήσουν την έννομη τάξη και τα έκαναν μπάχαλο! Καλά περπατούσαμε και τραγουδούσαμε μέχρι τη Βουλή, μας συνόδευαν και οι πάνοπλοι "σα-ματ-ατζήδες", για να... μη μας πειράξει κανείς, τους έριχναν, πού και πού και κανένα τραγουδιστό μπινελίκι οι αριστεροί θερμόαιμοι πιτσιρικάδες, τα μάζευαν οι "σα-ματ-ατζήδες", και καλά περνούσαμε. Πολιτικό, βεβαίως, δεν είδα πουθενά. Να ήταν κάπου μέσα στο πλήθος και να μην τους είδα; Μπορεί, αν και δεν το πιστεύω. Δεν πάνε σε τέτοιες εκδηλώσεις αυτοί. Βρωμάει μπαρούτι. Και έφτασε κάποια στιγμή το διαμαρτυρόμενο πλήθος έξω απ' τη Βουλή και έψαλλε τα "κάλαντα" στους εσώκλειστους, και πάνω που άρχισε να παίρνει τον δρόμο της επιστροφής, μέσω της Πανεπιστημίου, άναψαν τα αίματα. Θέλει πολύ νομίζετε για να κάνει χρήση του οπλισμού του ένα παιδί που ήρθε απ' το χωριό για να καταταγεί στο σώμα των "σα-ματ-ατζήδων"; Αρκεί η εκτόξευση ενός άδειου πλαστικού μπουκαλιού για να πάει περίπατο η ανύπαρκτη "αυτοσυγκράτησή" του και οι νουθεσίες (αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν τέτοιες) των προϊσταμένων και του αρμόδιου υπουργού. Μπουκάλια εσείς λοιπόν; Χημικά και κρότου λάμψης εμείς, είπαν οι "σα-ματ-ατζήδες", και άρχισε ο κλεφτοπόλεμος στη γωνία της Μεγάλης Βρεττανίας.

Ένα πλαστικό μπουκάλι ήταν αρκετό για να γίνει της... Βουλής!Ένας κλεφτοπόλεμος που συνεχίστηκε, σε όλο σχεδόν το μήκος της Πανεπιστημίου, με τα πράγματα να εκτραχύνονται στο ύψος της Κοραή, αρχικώς, και της Ομονοίας στη συνέχεια. Εκεί όπου έγιναν κάποιες συλλήψεις, όχι όμως των "γνωστών-αγνώστων" κουκουλοφόρων, αλλά εφήβων, που κατέβηκαν στην πορεία απλώς για να διαμαρτυρηθούν, συντεταγμένοι κάτω από κάποιο πανώ, χωρίς να κρατούν όπλα, πέτρες, μολότωφ ή καδρόνια. Αυτούς άλλωστε που κρατούν μολότωφ, πέτρες και καδρόνια και καίνε ανθρώπους, μαγαζιά και αυτοκίνητα, δεν τους πιάνουν. Δεν μπορούν ή δεν θέλουν, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, ενώ εξυπηρετείται συνάμα και ο απώτερος σκοπός. Να τρομοκρατηθούν οι υπόλοιποι και να κάτσουν στα σπίτια τους μπροστά στο χαζοκούτι.

Ας κάνουμε τους φόβους τους εφιάλτη, προτού κάνουν εφιάλτη τις δικές μας ζωές! Ανάμεσα σ' αυτούς που συνελήφθησαν και κακοποιήθηκαν ένα νεαρός, ο Δημήτρης Αγγελής. Ένας νεαρός, η εμφάνιση και μόνο του οποίου αποτελεί το μεγαλύτερο τεκμήριο της αθωότητάς του. Τον έβλεπα εκεί, δίπλα μου, πίσω απ' το πανώ "ελεύθεροι χώροι και δρόμοι χωρίς διόδια", και δεν μπορούσα ποτέ να πιστέψω ότι αυτός ο νεαρός θα συλλαμβάνετο λίγο αργότερα σαν "τρομοκράτης", επειδή έκανε το "λάθος" να έχει μαζί του μια μικρή τσάντα με ένα μπουκάλι νερό και τα ατομικά του είδη! Και οι "σα-ματ-ατζήδες" έχουν σακκίδια με χημικά και καπνογόνα, αλλά κανένας από αυτούς δεν οδηγήθηκε στο αυτόφωτο όποτε χωρίς σοβαρή αιτία και αφορμή τα χρησιμοποίησε. Ποιος, αλήθεια, είναι ο προμηθευτής των χημικών και των καπνογόνων; Πολύ θα ήθελα να ξέρω...

Σήμερα πάντως δικάζεται με την αυτόφωρη διαδικασία ο Δημήτρης Αγγελής, και όλοι οι φίλοι είναι δίπλα του και του συμπαραστέκονται. Ο Δημήτρης βαπτίστηκε χθες "τρομοκράτης" από τους κατ' εξοχήν τρομοκράτες. Εύχομαι αυτή η ρετσινιά να μην τον ακολουθεί σε ολόκληρη την υπόλοιπη ζωή του. Εγώ πάντως, το ομολογώ, θα προτιμούσα το παιδί μου να αντιδρά και να συμμετέχει στους κοινωνικούς αγώνες, με ό,τι αυτή η συμμετοχή συνεπάγεται, παρά να κάθεται στο σπίτι του αδιαφορώντας...

Ιωσήφ Παπαδόπουλος

Εμπρός Θοδωράκη μου Κολοκοτρώνη...

Το δημοφιλέστερο σλόγκαν της εποχής!

Το δισάκι της στον ώμο και απεργιακή ανταρσία...

Ευσεβείς, αλλά ανεκπλήρωτοι πόθοι...

Face to face...

Ευτυχώς που διατηρούμε το χιούμορ και την ψυχραιμία μας...

Φτου σας, να μη σας ματιάσω παλληκάρια μου!

Άκουσαν στα όπλα και έτρεξαν! Δεν ήταν για σας η πρόσκληση βρε παιδιά...