Rib and Sea

Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές

Ταξιδεύοντας

traveling

Κυνηγώντας τον ήλιο στις μεσαιωνικές πόλεις της Umbria.

Κείμενο - Φωτογραφίες - Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Μουσική : Γιώργος Ρήγος.

Ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης.Μάρτιο του '14 έγινε εκείνο το ταξίδι στην Ιταλία, Σεπτέμβριο του '15 το δημοσιεύω. Κάλλιο αργά παρά ποτέ! Δεν προλαβαίνω βλέπετε πια τα θέματά μου. Ενώ δεν έχω προλάβει να ολοκληρώσω το πρώτο, έρχεται το επόμενο! Και δεν είναι λίγα. Πολιτικά, κοινωνικά, ταξιδιωτικά, συνεντεύξεις, αναμνήσεις. Και όλα αυτά χωρίς δεύτερο αρθρογράφο, αρχισυντάκτη, οπερατέρ, μοντέρ, ηχολήπτη, σκηνοθέτη. Ένας για όλα. Τα κάνει όλα και συμφέρει. Πέντε καρπούζια στην ίδια μασχάλη. Διαλέγετε και παίρνετε. Ούτε όταν πληρωνόμουν δεν δούλευα πάντως τόσο πολύ! Είσαι ο πιο σκληρά εργαζόμενος άνεργος, λέει ένας φίλος μου.  

Πλησιάζοντας με μουντό καιρό στην πόλη της Ασίζης. Ευκαιρία, για να κάνουμε το ταξίδι εκείνο, τα δωρεάν εισιτήρια της "SUPERFAST FERRIES", για την Ανκώνα, και "άλλοθι" η δική μου επιθυμία να μεταφέρω το ιπτάμενο βαρκάκι στο Gubbio για τον προληπτικό ετήσιο έλεγχο. Στην Πάτρα μας περίμενε το "Hellenic Spirit" της "ΑΝΕΚ LINES", που συνεργάζεται με την "ATTICA GROUP" στα δρομολόγια της Ιταλίας και της Κρήτης. Γνώριμο πλοίο από προηγούμενα ταξίδια μας. Είναι γεγονός ότι έχει ανέβει πολύ το επίπεδο στην Αδριατική. Μεγάλα, πολυτελή και γρήγορα καράβια κάνουν ένα ταξίδι ρουτίνας να μοιάζει με κρουαζιέρα.

Περισσότερα...

Στην Ικαρία με camper και την "Hellenic Seaways".

Κείμενο - Φωτογραφίες - Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Μουσική : Γιώργος Ρήγος.

Μια όμορφη γωνιά του Εύδηλου. Η Ικαρία είναι ένα ξεχωριστό, ένα ιδιαίτερο νησί που δεν έχει ίσως όμοιό του στον χώρο του Αιγαίου. Αν μάλιστα με ρωτήσει κάποιος γιατί το λέω αυτό, δεν θα ξέρω τι να του απαντήσω! Είναι πολλά μικρά πράγματα μαζί που κάνουν ένα τόπο ξεχωριστό και που, τις περισσότερες φορές, αν δεν παραμείνεις σ' αυτόν για κάποιο χρονικό διάστημα, δεν σου αποκαλύπτονται. Ένας τέτοιος τόπος είναι η Ικαρία. Ένα νησί στο οποίο σταματήσαμε στο παρελθόν με το φουσκωτό, εν πλω προς Πάτμο, Μαράθι και Αρκιούς, αλλά δεν είχαμε την ευκαιρία να το ανακαλύψουμε στο σύνολό του.

Ο Άγιος Κήρυκος. Με το αυτοκινούμενο έχει ανοίξει εδώ και μερικά χρόνια μια άλλη παρένθεση, ένας εναλλακτικός τρόπος μετάβασης και γνωριμίας των νησιών του Αιγαίου. Βοηθούντων και των δωρεάν ειστηρίων, φυσικά, που μας παρέχουν οι ναυτιλιακές εταιρείες που προβάλλονται στα διαδικτυακά περιοδικά "Rib and Sea" και "Camper Life". Γιατί είναι προφανές ότι χωρίς αυτά το κόστος μεταφοράς του αυτοκινούμενου θα ήταν απαγορευτικό, με δεδομένη τη σημερινή τραγική οικονομική κατάσταση.

Περισσότερα...

Λήμνος. Η εκπληκτική όαση του Β.Α. Αιγαίου!

Κείμενο - Φωτογραφίες- Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Μουσική : Γιώργος Ρήγος.

Τμήμα της Μύρινας και το αλιευτικό καταφύγιο όπως φαίνονται από το κάστρο. Στη Λήμνο έχουμε πάει αρκετές φορές. Στη Μύρινα, για την ακρίβεια. Όπως γίνεται δηλαδή όταν θέλει να περάσει κάποιος με σκάφος τα Δαρδανέλλια και πρέπει να σταματήσει στη Μύρινα για να ακολουθήσει τη διαδικασία εξόδου απ' τη χώρα. Μέχρι εκεί. Έτσι δεν είχαμε όμως σφαιρική αντίληψη της Λήμνου. Δεν είχαμε δει τι "παίζει" στην ενδοχώρα, στα χωριά της, στα βουνά της, στις παραλίες της. Και, ομολογώ, πως η επίσκεψή μας στον κρυμμένο αυτό θησαυρό του Β.Α. Αιγαίου ήταν μια ευχάριστη έκπληξη που μας έκανε συγχρόνως να δώσουμε στον εαυτό μας την υπόσχεση πως θα ξαναπάμε εκεί με την πρώτη ευκαιρία.

Το "Express Pegasus" της "Hellenic Seaways" που μας ταξίδεψε στη Λήμνο.Δεν θα μπορούσαμε βεβαίως, για να το επιτύχουμε αυτό, να πάμε με άλλο τρόπο ειμή μόνο όπως ταξιδεύουμε στα νησιά του Αιγαίου τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Πέρασαν δυστυχώς ανεπιστρεπτί οι εποχές που οργώναμε τις θάλασσες με τα φουσκωτά σκάφη μας. Ας όψονται οι εγχώριοι προδότες και οι "θεσμοί" των "φίλων" μας. Με δωρεάν εισιτήρια από κάποια ναυτιλιακή εταιρεία, λοιπόν, συνοδεία του αυτοκινούμενου σπιτιού μας, για οικονομία στη διανυκτέρευση και στη διατροφή, ταξιδεύουμε πια στο Αιγαίο. Αυτή τη φορά το δρομολόγιο Λαύριο - Άη Στράτης - Λήμνος το εκτελούσε το "Express Pegasus" της "Hellenic Seaways" και η συνεργασία που προσφάτως ξεκίνησε με αυτή την εταιρεία μας έδωσε αυτή τη δυνατότητα. Ευχαριστούμε ιδιαιτέρως γι' αυτό τις κυρίες Χατζηπορτοκάλη και Πετσετάκη, αλλά και το πλήρωμα του πλοίου που μας μετέφερε στα δύο αυτά νησιά.

Περισσότερα...

Άη Στράτης. Ο μικρός παράδεισος του Β.Α. Αιγαίου.

Κείμενο - Φωτογραφίες - Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Μουσική : Γιώργος Ρήγος.

Η πιο όμορφη γωνιά του οικισμού.Είναι τιμή μου κατ' αρχάς, και υποχρέωσή μου συνάμα, να πω ότι είμαι επίτιμος δημότης του μικρού αυτού, πλην "θλιμμένου", επίγειου παράδεισου του Β.Α. Αιγαίου. Ένα τιμητικό τίτλο που μου απένειμε τον Ιανουάριο του 2001 ο Πρόεδρος της Κοινότητας του Άη Στράτη Χαράλαμπος Μακρής με ομόφωνη απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου, εκτιμώντας κάποια ελάχιστα πράγματα που έκανα για τον Άη Στράτη εκείνη την εποχή. Και λέω "θλιμμένου" γιατί ο μικρός και όμορφος αυτός τόπος επελέγη σαν τόπος εξορίας αντιφρονούντων αριστερών από ανόητους κυβερνώντες, ενώ ο μεγάλος σεισμός που κτύπησε τον Άη Στράτη το 1968 έγινε η αιτία να καταρρεύσουν τα περισσότερα σπίτια του οικισμού και να χάσουν τη ζωή τους 20 άνθρωποι.

Στα μελαγχολικά χρώματα του δειλινού.Αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα ακτοπλοϊκής σύνδεσης με το Λαύριο ο Άη Στράτης τον χειμώνα που πέρασε. Ευτυχώς δρομολογήθηκε το πλοίο "Express Pegasus" της "Hellenic Seaways" με το οποίο ταξιδέψαμε ως εκεί τον Ιούλιο. Όμορφο πλοίο, αξιόπιστο και γρήγορο, που έφερε το χαμόγελο και την αισιοδοξία στα πρόσωπα των ακριτών του Άη Στράτη που έβλεπαν το καινούργιο λιμάνι τους να ολοκληρώνεται αλλά να μη δένει σ' αυτό άλλο καράβι πλην του θρυλικού "Αιολίς", του "λεωφορείου" του Άη Στράτη, όπως το αποκαλούν οι Αγιοστρατίτες, που συνδέει, καθημερινώς σχεδόν, τον Άη Στράτη με τη γειτονική Λήμνο.

Περισσότερα...

Περπατώντας προς τον Πρίωνα, την υψηλότερη κορυφή της Κάσου.

Γράφει και φωτογραφίζει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Η κορυφή του Πρίωνα είναι συνήθως σκεπασμένη με σύννεφα. Ο Πρίωνας (ή Βούναρης) στεκόταν πάντα εκεί, μπροστά μου, από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '80, τότε που κατηφόριζα με τα φουσκωτά σκάφη εκείνης της εποχής από το Καλαμάκι μέχρι την Αστράβη του νοτιοανατολικού Αιγαίου. Τη δική μου "Ιθάκη". Τότε δεν υπήρχε gps και οι αμφιβολίες για το αν η πορεία που είχα χαράξει και κρατήσει ήταν σωστή, στο πέρασμα της μεγάλης θαλασσινής αγκαλιάς των 92 ναυτικών μιλίων από τη Σαντορίνη μέχρι την Κάσο, ήταν συχνά βασανιστικές. Δεν είχε άλλωστε κερδίσει άδικα το προσωνύμιο "Αλός Άχνη" η φωτεινή αυτή πέτρα του Καρπάθιου, που η αλμύρα της θάλασσας και η υγρασία της στεριάς καλύπτουν πάντα τις κορυφές της με τα μπαμπάκια του ουρανού που κάνουν το νησί αόρατο θαρρείς από το ανθρώπινο μάτι.

Περισσότερα...