Rib and Sea

Συνέχεια από το προηγούμενο : http://www.ribandsea.com/travels/2279-apo-to-bali-sti-sigkapoyri

Μια βδομάδα κιόλας στο ισλαμικό προπύργιο του Πουλάου Βε και διασκεδάζουμε με τις ινδονησιακές αντιθέσεις, αφού μετράμε λιγότερους φερετζέδες από τη γειτονική — φιλελεύθερη — Μαλαισία, ενώ νταραβεριζόμαστε καθημερινά με τις διεφθαρμένες τοπικές αρχές σε γραφεία διακοσμημένα με επιγραφές όπως «Όχι στην εμπορευματοποίηση του δημοσίου»! Δεν υπάρχει λόγος να θυμώσουμε με τους κακοπληρωμένους υπαλλήλους, ακολουθούν το παράδειγμα του δερβέναγα Σουχάρτο, εισπράττοντας τις μίζες και τις προμήθειες που φτάνουν στα χέρια τους.
Τελικά, έφτασε το πασαβάντι από την Τζακάρτα με τις πολυπόθητες σφραγίδες και χωρίς παρατράγουδα δρομολογήσαμε τον απόπλου.
24/3: Με ούριο λεβάντε αφήσαμε το λιμάνι του Σαμπάγκ, περιπλέοντας τα κρημνώδη νησιά που οριοθετούν τα βορειοδυτικά άκρα της Σουμάτρας και των Στενών της Μελάκα. Πανίσχυρα τα θαλάσσια ρεύματα στα πρόθυρα του Ινδικού ωκεανού. Καβαντζάροντας τις δίνες των τελευταίων ριζόβραχων, κολλήσαμε στην ακτή, αρχίζοντας την κάθοδο προς τον Ισημερινό.

Κείμενο - Φωτογραφίες - Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Η Θάσος, μαζί με την Ιθάκη, είναι τα μοναδικά νησιά, συμπεριλαμβανομένων των ακατοίκητων βραχονησίδων, τα οποία, περιέργως, δεν έχω επισκεφτεί ποτέ! Η Θάσος ήταν μέχρι πριν από λίγες ημέρες, δηλαδή, γιατί εκεί αποφασίσαμε να περάσουμε το φετινό Πάσχα, χάρις στα εισιτήρια που μας χορήγησε η "Helleneic Seaways". Μα δεν πιάνουν Θάσο τα πλοία αυτής της εταιρείας, θα μου πείτε. Ναι, δεν πιάνουν Θάσο, πιάνουν όμως Καβάλα! Και, για φανταστείτε να πάτε στην Καβάλα δωρεάν με το πλοίο και να αποφύγετε 1.300 χιλιόμετρα δρόμου (μαζί με το ταξίδι της επιστροφής) και ένα σκασμό Μπομπολοδιόδια! Δεν είναι μικρό πράγμα. Όταν μάλιστα απολαύσετε την φιλοξενία του καπτα Γιάννη και του πληρώματος του "Express Pegasus", τότε η επιλογή να πάτε ως την Καβάλα ακτοπλοϊκώς μοιάζει με κρουαζιέρα! Υπολογίσαμε βεβαίως χωρίς τους ξενοδόχους που, στη συγκεκριμένη περίπτωση, ήταν οι ναυτικοί, οι οποίοι αποφάσισαν να κατέβουν σε απεργία όταν εμείς επιστρέφαμε! Φάγαμε λοιπόν την Οδύσσεια της επιστροφής οδικώς, και μάλιστα από παραδρόμους προκειμένου να αποφύγουμε το χαράτσι των μεγαλοεργολάβων που έβαλαν χέρι, ελέω προδοτικών πολιτικών επιλογών, στο εθνικό δίκτυο της χώρας...

Στις 27, 28 και 29 Μαίου 2016, ο όμιλος Φουσκωτών και Ταχυπλόων Σκαφών Σύρου πραγματοποιησε τη 2η Αποστολή του  με τίτλο ΠαραΣΥΡΟμαι... Κουφονήσι. Η Αποστολή αυτή είχε τη συνδιοργάνωση της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και την αυτόνομη συμμετοχή της ομάδας Πεδίου του Κυκλάδες Life (WWF).  
Την Παρασκευή το πρωί αναχώρησαν από τη Σύρο πέντε βάρκες του Ο.Φ.Τ.Σ.Σ. και μία του WWF Ελλάς με 34 άτομα πλήρωμα με προορισμό τα Κουφονήσια. Τηρώντας τις προδιαγραφές για ασφαλή πλεύση φτάσαμε στον προορισμό μας περίπου δύο ώρες μετά. Στον ντόκο μας περίμεναν παιδιά του νηπιαγωγείου και  του δημοτικού μαζί με τις δασκάλες τους, για να μας υποδεχτούν με ένα μεγάλο “Καλωσήρθατε” και χαμογελαστά παιδικά πρόσωπα.

Επιμέλεια βίντεο - Φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Περάσαμε το φετινό Πάσχα στην καταπράσινη και πανέμορφη Θάσο. Το μοναδικό νησί του Αιγαίου, συμπεριλαμβανομένων των ερημονησίδων, το οποίο, περιέργως, δεν είχα ποτέ επισκεφθεί μέχρι σήμερα. Η συνεργασία μου όμως με την "Hellenic Seaways", μας έδωσε την ευκαιρία, σε δύσκολη μάλιστα εποχή, να πάμε στα τέλη Απριλίου με το αυτοκινούμενο μέχρι την Καβάλα και από την Κεραμωτή να περάσουμε με "παντόφλα" στον Λιμένα της Θάσου.

Στα Λιμενάρια, στην κορυφή του υψώματος πάνω απ' τον οικισμό, αγναντεύει τη θάλασσα ό,τι απέμεινε απ' το "Παλατάκι" των αρχών του 1900 που στέγαζε τα γραφεία των παλιών μεταλλείων. Το βάφτισαν έτσι οι ντόπιοι λόγω της μεγαλοπρεπούς κατασκευής του. Σχεδιαστής του ήταν ο Ιταλός αρχιτέκτονας Peitro Arigoni και αρχικός ιδιοκτήτης του ο Γερμανός Speidel, ο οποίος ήταν ο ιδιοκτήτης της ομώνυμης μεταλλευτικής εταιρείας, που εγκαταστάθηκε στη Θάσο για να εγκαινιάσει τη σύγχρονη περίοδο της μεταλλευτικής δραστηριότητας του νησιού.