Rib and Sea
Πρόσωπα
Ηλίας και Γιώργος Καρράς. Κατασκευάζουν το best seller πεντάμετρο φουσκωτό της αγοράς!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Αν και ξεκίνησε να εργάζεται σαν μηχανικός στα ποντοπόρα πλοία, γρήγορα κατάλαβε ότι ο κοινωνικός του χαρακτήρας και η επιθυμία του να δημιουργεί δεν ταυτίζονταν με τις μοναχικές ώρες στα καράβια και το αγνάντεμα απλώς της θάλασσας. Τα παράτησε λοιπόν και άρχισε στην αρχή να επισκευάζει εξωλέμβιες. Δεν άργησε να μπολιαστεί με το μικρόβιο της ναυπήγησης φουσκωτών σκαφών και έτσι ο Γιώργος Καρράς άρχισε να κατασκευάζει τα φουσκωτά Laser, με ναυαρχίδα τα τελευταία τρία χρόνια το "μικρομέγαλο" 4,99 που δικαίως έχει κατακτήσει την αγορά σε μια εποχή που τα δεκάμετρα αραχνιάζουν στις μαρίνες και στις μάντρες.
Διονύσης Ρηγόπουλος. Το απαραίτητο πρώτο βήμα για το ψηφιακό κράτος.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Αυτό το βίντεο έχει μια σημαντική διαφορά από τα υπόλοιπα: Πραγματεύεται ένα θέμα που είναι σε εξέλιξη και το οποίο μας αφορά όλους. Δεν αρκεί να δείτε το βίντεο και να πείτε «καλά τα λέει αυτός». Δείξτε την ευαρέσκειά σας! Και επειδή η ευαρέσκεια (like) ή η δυσαρέσκεια (dislike) των συνδρομητών αυτού του καναλιού δεν εμφανίζεται δημοσίως, τουλάχιστον κοινοποιήστε αυτή τη συνέντευξη, διαδώστε την!
Γίνεται αυτή τη στιγμή ένα κρίσιμο κοινωνικό πείραμα, στο οποίο όσοι δείτε αυτό το βίντεο καλείστε να συμμετάσχετε ενεργά:
Δοκιμάζουμε αν θα μπορέσουμε, εμείς οι πολίτες, να αναγκάσουμε/υποχρεώσουμε – μέσα σε μόλις δυο-τρεις μέρες – τα ΜΜΕ και το πολιτικό σύστημα να απαντήσουν σε καίρια ερωτήματα, που καμώνονται πως δεν τα ακούν:
"Καφέ Κἠπος" Χανίων. Ένα Καφέ Ιστορίας και Πολιτισμού.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Όταν η Ιστορία έχει το άρωμα του καφέ.
Τα ιστορικά Καφέ αποτελούν σημεία ιδιαίτερης αναφοράς. Κάποια από αυτά λειτουργούν για πάνω από 100 χρόνια, ενώ άλλα στεγάζονται σε ιστορικά κτίρια των περασμένων αιώνων. Χώροι με ιδιαίτερο συμβολισμό έχουν κατά καιρούς φιλοξενήσει σημαντικές εκδηλώσεις και ξεχωριστές προσωπικότητες των Γραμμάτων, των Τεχνών και της Πολιτικής.
Ένας τέτοιος χώρος είναι και το ιστορικό "Καφέ Κήπος" το οποίο λειτουργεί αδιάκοπα από το 1870 στην πόλη των Χανίων. αποτελώντας ιδιαίτερο και διαχρονικής αξίας σημείο ιστορικής, πολιτιστικής και κοινωνικής αναφοράς. Η πολιτιστική κληρονομιά του ιστορικού αυτού Καφέ αποτέλεσε έμπνευση και αφορμή για την ίδρυση του Συνδέσμου Ιστορικών Καφέ Ευρώπης, με τη νομική μορφή Μή Κερδοσκοπικού Σωματείου, που έγινε πραγματικότητα στις 8 Απριλίου 2014 στα Χανιά. Ο Σύνδεσμος αυτός αποτελεί "γέφυρα" πολιτιστικής διασύνδεσης και επικοινωνίας που ενώνει τα Ιστορικά Καφέ, διασφαλίζει την προστασία και διατήρηση της υλικής και άϋλης πολιτιστικής κληρονομιάς τους σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.
Νίκος Μάνεσης. Ο γητευτής του καυσόξυλου.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ο Νίκος Μάνεσης είναι το είδος εκείνο του καλλιτέχνη τον οποίο μισούν οι έμποροι καυσόξυλων! Άλλος βλέπει ένα κούτσουρο ελιάς και λέει "πω πω, ένα ξύλο για το τζάκι" την ώρα που ο Νίκος Μάνεσης βλέπει το ίδιο κούτσουρο όπως βλέπει ο ζωγράφος τον καμβά!
Αυτός ο άνθρωπος, τον οποίο δεν είχα συναντήσει ξανά στο παρελθόν, ήταν η αιτία που μπήκα στη διαδικασία να κατέβω και πάλι στην Κρήτη αφού ο Βαμβουνάκης, ο καλός μου φίλος απ' τα Χανιά, αλλά και ο Βαγγέλης Κέφης, ο ξυλογλύπτης απ' την Κερατέα, μου είχαν διεγείρει τη φαντασία εκθειάζοντας το ταλέντο του Νίκου Μάνεση και το "Β΄ Συμπόσιο Ξυλογλυπτικής" που θα διοργάνωνε στον Άγιο Νικόλαο στις αρχές Οκτωβρίου. "Αν εγώ είμαι του Νηπιαγωγείου στην ξυλογλυπτική, ο Μάνεσης είναι του Πανεπιστημίου!", μου είχε πει ο Κέφης.
Ο Σταύρος Βαμβουνάκης φτιάχνει στυλό από ξύλο ελιάς!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Για τον Χανιώτη φίλο μου Σταύρο Βαμβουνάκη έχω μιλήσει πολλές φορές στο παρελθόν. Όσες όμως και αν μιλήσω πάλι λίγες θα είναι γιατί ο Σταύρος δεν είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Είναι, πρώτα και πάνω απ' όλα, ένα πολύ καλό και ντόμπρο παλληκάρι. Είναι πολυτεχνίτης, αλλά όχι ερημοσπίτης. Κάρβουνο πιάνει χρυσάφι γίνεται. Έχει το εφευρετικό μυαλό του Οδυσσέα και βρίσκει πάντα λύσεις ακόμη κι' εκεί που όλοι νομίζουν ότι υπάρχει αδιέξοδο.
Τελευταία ασχολείται μανιωδώς με το ξύλο της ελιάς. Έμμονη ιδέα του έχει γίνει σχεδόν. Έχει γεμίσει δύο ντουλάπες με ξύλινα ρολόγια, χρηστικά αντικείμενα του σπιτιού, μινιατούρες, ό,τι μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου. Κοινός παρονομαστής όλων αυτών το ξύλο της ελιάς.